ความล้าหลังของกรรมการ
ความล้าหลังของฟุตบอล
ความล้าหลังของทัศนคติ
ความล้าหลังของสมาคม

ผมได้อะไรจากการดูบอลสโมสรอะ
สตอรี่อะไรที่จะสร้างแรงบัลดาลใจได้บ้าง
เทคโนโลยีอะไรที่จะเอามาพัฒนาเด็กไทย

ฟุตบอลมันต้องเริ่มที่ความผูกพันธ์ระดับท้องถิ่น เมื่อก่อนที่จังหวัดที่ผมอยู่ทำลีคสมัครเล่น เงินรางวัลเป็นแสน แข่งแบบ ucl มีระบบเหย้าเยือน แฟนบอลในสนามก็คนในหมู่บ้านรวมตัวกันมาเชียร์เพื่อนเชียร์ลูกหลาน เอาแค่ระดับร้อยคนก็สนุกได้ แต่อย่างว่าแหละมันขับเคลื่อนต้องมีทุน ฟุตบอลองค์กรแบบในไทยมันไม่มีความผูกพันธ์อะไรเลย

หลายๆอย่าง ที่มันแสดงถึงความไม่มืออาชีพ มันทำให้ผมเบื่อ อย่างเช่น

- เจ้าของยืนข้างสนาม

- เซ็นต์นักเตะ 1 ปี หมดสัญญาไปเตะเดินสาย ค่อยกลับมาหาทีมใหม่

- เปลี่ยนโค้ชบ่อยมาก ซึ่งบางครั้งไม่ใช่เพราะฟอร์มในสนามด้วย จนทุกวันนี้จำไม่ได้แล้วแต่ละทีมมีใครเป็นโค้ช

- ค้างเงินเดือนนักเตะ

- เปลี่ยนชื่อทีม ตามสปอร์นเซอร์ ตามผู้ถือหุ้น

- เรื่องความไม่มืออาชีพ นอกสนามอื่นๆ กิน เที่ยว (อันนี้บางทีม)

- เบื่อดราม่าของผู้บริหาร ทั้งระดับทีมชาติและสโมสร มักมีการบริหารงานแปลกๆ อันเกิดมาจากการไม่ลงรอยกัน