ณ ตอนนั้นผีคือทีมกลางตารางธรรมดา ๆ ไม่ได้ทุ่มทุนสร้างแบบสมัยนี้นะครับ ต้นทุนฟ้ากะเหวเลย แต่ก็ต้องลองล่ะครับถ้าตัวเลือกคือพ็อตเตอร์ เซ้าเกท

ถ้ามันมีตัวแทนที่ดีกว่ายังไงก็สมควรไล่ออก ปัญหาคือ ตอนนี้มันไม่มีโค้ชที่บอกได้เต็มปากว่าฝีมือดีกว่าเทนฮากให้ดึงตัวมาแทนนี่สิ มันเลยน่าปวดหัว เสียงแฟนแมนยูและทีมบริหารสโมสรก็น่าจะแตกเป็นสองฝ่ายพอๆ กัน ก็หวังว่าจะตัดสินใจกันได้ภายในสัปดาห์นี้ว่าจะเอาไงกับเทนฮาก

อยู่ต่อก็พร้อม เชียร์

เคยมีบทความของคอลัมนิสต์ สักคนนี่แหล่ะ เขียนไว้ในสตาร์ซอคเกอร์รายวัน หลายปีมากแล้ว จนผมจำไม่ได้ว่าใครเขียน

แต่ที่จำได้คือ เค้าบรรยายสภาพทีมแมนยู ตอนนั้น ที่เฟอร์กี้เข้ามาปีแรก คือ เละมากๆ
นักเตะหมดสภาพ ไร้วินัย และติดเหล้า

หลายคนพยายามเอาไปเปรียบกับเคสเฟอร์กี้ แต่มีความแตกต่างในหลายๆเรื่อง

เช่น ตอนนั้นแบรนด์แมนยูอยู่ระดับไหน ทำไมถึงรอเฟอร์กี้ได้

แล้วตอนนี้แบรนด์อยู่ระดับไหน จะรอเทน ฮากจุติได้มั้ย

เพราะปัจจุบันไม่ได้เป็นแค่ทีมฟุตบอล ต้องถามผู้ถือหุ้น

ว่าพอใจแค่ไหนกับผลงานดังกล่าว

ถ้วยเดียว เข้าทางทีมบริหารเค้าล่ะ

ปีนี้ปล่อยสเปอร์ วิลล่า นิว ก้าวกระโดดขึ้นมาเป็นทีมชั้นนำ แล้วตัวเองถอยไปเฉยๆ

ทั้งที่ทุ่มเงินไม่น้อยหน้าใคร

ขณะที่เรือ หงส์ ปืน รักษาระดับเดิมได้

ผมว่า 38 นัดล่าสุด ก็เห็นแววแล้วนะ รอเปิดบอร์ดไล่กันใหม่พอผ่านไปสัก 10 นัด ก็น่าจะดี

เอากุนซือชั่วคราวทำทีมกลางฤดูกาล เร้าใจดี ไม่ต้องเตรียมอะไรมาก ใส่กันด้วยหัวใจไป

เด้ง เด้งเด้ง เด้งเด้งเด้ง ขาวๆตูมๆขาวๆตูมๆไม่ใช่ละ

แบรนด์ระดับไหนถ้ามันจะถึงเวลาตกต่ำมันก็ต้องรอนะผมว่า หลายๆทีมเคยเจอ มีขึ้นก็มีลง ปีหน้าถ้าตัวในทีมร่างทองพร้อมกัน อะไรก็เกิดขึ้นได้

ถ้าเป็นตามข้อมูลที่ว่า แล้วถ้า ETH อยู่ต่อ แล้วสร้างตำนานบทใหม่ได้จริง ก็คงจะ ได้เป็น Sir Eric Ten Hak

ให้มองที่ปัญหานักเตะในยุคนั้นดีกว่าครับ เอางี้มองไม่เห็นภาพ ผมเทียบเอายุคใกล้เคียงกันก็ได้ครับ

คือปัญหาแบบโด้ ซานโช่ แรชฟอร์ด ลินการ์ด ป๊อกบา ตัวอย่างพวกนี้คือสิ่งที่เฟอร์กี้เขี่ยทิ้งหลังจากเข้ามาคุม แมนยูตอนนั้นคือทีมรวมขยะระกับนึง อีโก้ และไร้วินัยมาก

และต้องใช้เวลากว่าห้าปี เพื่อหาคีย์แมนมาคว้าแชมป์ลีกหนแรกในรอบยี่สิบกว่าปี นั่นคือคันโตน่า

คือถ้าย้อนหลังไปมองสถิติส่วนตัวอะไร คันโตน่าเหรอ ดาษๆ ซอนเฮืองมินยังเก่งกว่า หรือว่าเทียบบรูโน่ไม่ติด

แต่สิ่งที่คันโตน่าให้แมนยูตอนนั้นคือสิ่งที่เรียกว่า คาแรคเตอร์ของทีม หัวใจของทีม เฟอร์สร้างทีมตอนนั้นโดยมีคันโตน่าเป็นหัวหอกและผู้นำในสนาม นักเตะในทีมที่ถูกดันขึ้นมา ค่อยๆหล่อหลอมเข้ากับคาแรคเตอร์ทีม

ผมขอพูดตรงนี้เลยนะ แมนยูไม่เคยเล่นบอลสวยงาม มีบ้างที่เล่นแบบนั้นแต่โดยมากจุดเด่นของแมนยูคือการชิงจังหวะ มันสนุก เวลาโดนนำ ก็วิ่งเอาตาย กัดไม่ปล่อย พอนำแล้วก็ขโยกจะเอาอีก ท้ายๆเกมไม่ไหว เอ็งต้องไหว เอาอีกประตู อันนี้คือสิ่งที่ผมจำได้หลังจากได้คันโตน่ามา

แต่สไตล์แมนยูมันเปลี่ยนไปหลังยุค 2000 เริ่มเล่นรัดกุมมากขึ้น วิ่งน้อยลงแค่เพิ่มความแม่นยำ โซนเพรสคือสิ่งที่ป๋านิยมใช้มากที่สุดในยุคนี้รับทั้งทีม รุกทั้งทีม ทุกคนในสนามยิงได้หมด แต่ก็เน้นผลมากขึ้น ความสนุกยังมีแต่เริ่มน่าเบื่อ และไม่ร้างแชมป์


และหากเทียบกับยุคสุดท้ายของป๋าแล้ว ค่อนข้างเละเทะครับ ชุดสุดท้ายที่ได้แชมป์ปีนั้น ไม่ได้ดีเด่อะไรเลยครับ 38 นัดในลีก ชนะแบบหืดขึ้นคอมากกว่าด้วยซ้ำ สถิติอาจจะดูไม่แย่ แต่ผมที่ดูครบทุกนัดคืออเมซซิ่งมากที่คว้าแชมป์ในท้ายสุดได้ ไร้ทรง และหากจะบอกว่าไร้คลาสก็ยังได้ในบางเกมที่โดนคู่แข่งขโยกไม่หยุด

แต่หลายคนลืมไปแล้วล่ะ จำได้แค่แชมป์ใช่ไหมล่ะ ดังนั้นอีก 2-3 ปี สมมุติว่าได้ผจก.คนใหม่เข้ามา ผ่านไปอีก 5-6ปีก็ยังไร้แชมป์ คิดเอาว่าใครจะจำ

เอางี้คุณจำฤดูกาลที่อาเซน่อลในยุคเวงเกอร์ต่อบอลสวยงามได้ไหม ไม่หรอก คุณจะจำอาเซน่อลที่ได้แชมป์ไร้พ่ายมากกว่าถูกไหม

คุณค้นกูเกิ้ลคุณไม่เห็นหรอกหรือลืมไปด้วยซ้ำว่าฟอร์มไม่ได้สวยงาม แต่คุณจำแค่ความสวยงามของรางวัลที่ได้ในฤดูกาลนั้น





แต่คนยังจำได้เพราะว่าได้แชมป์ไง

ก็สมควรแล้วนิ

บางคนก็ทำเหมือนชนะนัดชิงเหมือนลบล้างความผิดที่มา

ปีที่จะถึงก็สัญญาปีสุดท้ายแล้ว ยังไงก็ได้เริ่มต้นใหม่แน่ๆถ้ายังไม่ดีขึ้น

หมีไม่ต้องพู๊ดดดด

ให้เซอร์จิมจัดการไป ..ตอนนี้เขารับผิดชอบเต็มตัว

ง่อยมา 38 นัด แต่ได้แชมป์ fa cup ปึหน้าคงไม่ต้องอะไรมากแค่มุ่งทาง fa cup เต็มตัวแล้ว