ฟอร์มดีมีทรง ---- คุ้มค่าแพคเก็จดูบอล
ฟอร์มไม่มีทรง 38 นัด เล่นดีนัดเดียว ---------น่าเบื่อ อยากเลิกเชียร์

แชมป กว่าจะมา อาจจะ 3-4 ปี รอไหวป่าว ทรงบอลดี

ทรงบอลไม่ดี มาปีแรก อาจได้แชมปเลย แบบมู ปีต่อมาโดนไล่ออก ก็ไม่เป็นไร เพราะทำตามเป้าได้ตั้งแต่ปีแรก

ได้แชมป์แบบไม่ต้องรอทรงบอล ก็สบายใจไปแบบนึง

เอาแชมป์สิ มันแสดงถึงคาร์แร็คเตอร์ของทีมว่าลงมาทำทุกอย่างเพื่อคว้าถ้วย ยกแมนยูชุดนี้ก็ได้ทรงมันยังไม่มาก็จริง
แต่ใครดูเกมเมื่อคืนก็เห็นเกินครึ่งทีมลูก50-50สู้ทุกดอก ได้ถ้วยนักเตะจะสัมผัสประสบการณ์ด้วย

แต่ทีมมีทรงแต่ไม่ได้แชมป์อยู่ไม่ค่อยนาน มันมีโอกาสหมดไฟทีมแตกได้ สเปอร์ส หงส์ยุคร็อดเจอร์ แมนยูโอเล่

ปล. 2ปีที่ผ่านมาถึงจะจบที่4ตลอดดแต่ไม่ได้ถ้วยเลย แมนยูอาจจะรั้งบรูโน่กับทีมไม่ได้ ผู้นำทีมย้ายทีมก็แตกอะ

ลิซานโดรลง = แมนยูมีทรง

เพราะงั้น เอาแชมป์ดีกว่าครับ

อิตาลี่บอกเยอรมนี มีระบบ ระเบียบ แต่พวกเขาก็แชมป์โลกแค่ 4 สมัยเท่ากับเรา 6555

เอาแชมป์สิ ได้ที่ 2/รองแชมป์ ก็ไม่มีความหมาย ไม่มีใครจดจำ

เป้าหมายใหญ่สุดของทีมใหญ่ = บอลลีก เพราะมันวัดผลได้ เช่น ยิ่งทำทีมให้แข็งขึ้นยิ่งมีโอกาส เพราะบอลลีกมันอาศัยความสม่ำเสมอ คุณภาพทีมจริง ๆ เตะกัน 8-9 เดือน คงมาตรฐาน

แต่ถ้าบอลถ้วย ไม่มีทีมใหญ่ทีมไหนตั้งเป้าเป็น priority แรก เพราะ มันมีเรื่องดวงเรื่องโชคด้วย สมมติเข้ารอบน้อคเอ้าแล้วไปยิงจุดโทษตกรอบมา ก็จบ สิ่งที่เกิดกับมาดริด ใน UCL นี่เรียกว่าปรากฏการณ์ ซึ่งคนทำทีมจะเอามาใช้เป็นตัวอย่างไม่ได้

เพราะฉะนั้น ระยะยาว เป้าหมายคือบอลลีกทั้งนั้นแหละ ซึ่งมันก็ทำให้ต้องพัฒนาเรื่องแนวทางการเล่นขึ้นมาอยู่ดี แล้วใครจะเนิฟ ต้า ว่าเล่นสวยไม่มีแชมป์ อาจจะตัดสินเร็วไป เพราะปีนี้ แต้มเค้าเยอะขึ้นมาแตะ 89 แต้ม อะ มันแปลว่าเค้าสร้างทีมมาใกล้จุดที่จะได้แชมปฺฝ์ลีกจริง ๆ แล้ว จาก 3 ปีที่ผ่านมา มันอาจเป็น on process ที่คุณยังสรุปไม่ได้ ทีมชุดนี้ยังโตขึ้นได้และเก่งกว่านี้อีก

คำถามนี้ อยู่ที่ว่า คุณมองแชมป์ลีก หรือ บอลถ้วยแบบ คาราบาว เอฟเอ ทุกปี ถ้าแชมป์ลีก ต้องมองรูปแบบ ต่อให้ไม่มีถ้วย คุณยอมได้ สโมสรมีพัฒนา ส่วนถ้วยพวกนี้ มีไว้เพื่อเป็นโบนัส เป็นกำลังใจระหว่างทาง ไม่ให้ทีมแตกไปก่อน

อย่าง ETH ปีแรกแกบอลเน้นผล ขอมีแชมป์ติดมือก่อน เพื่อให้ตัวเองพอมีหลักประกันในการทำงานต่อ ดูสิ ขนาดปีนี้ แย่แค่ไหน แต่พอได้ เอฟเอ คัพ ความคิดคนเปลี่ยน กระแสให้ทำทีมต่อมีมากขึ้นเหมือนกัน เรื่องตัวเจ็บที่แฟนบอลเคยอคติหาว่ามันอ้าง พอได้แชมป์ จุดนี้ถูกมองเห็นมากขึ้น เห็นใจกันมากขึ้น

ได้แชมป์ คาราบาว เอฟเอ แล้ว ผมว่าปีหน้า ความคาดหวังคนจะเริ่มโฟกัส เรื่องแนวทางการเล่นแล้วครับ ต่อให้ได้ แชมป์บอลถ้วยพวกนี้อีก ความคาดหวังมันจะไปอีกแบบแล้วเหมือนกัน

ส่วนตัวขอ แชมป์ก่อน แชมป์ไรก็ได้ มันสร้างกำลังใจ แล้วค่อยต่อยอดไปที่ ทรงบอล ครับ

ทีมพรี่ ๆ สิครับ ทรงก็ดี มีแชมป์ ตาราบาว

มีแชม แต่ทรงทุลักทุเล ดุไปบ่นไปคล้ายจะเป็นโรคประสาท พาลให้จิตใจห่อเหี่ยวอยุ่ทุกวีค บางนัดไม่อยากดุด้วยซ้ำ ดีที่มีความสุขตอนปิดฤดุกาล

มีทรง แต่ไม่ได้แชม ลุ้นมันทั้งปี มีความสุขเกือบทุกวีค อยากดุทุกนัดที่ดุได้ ตอนจบรุ้สึกผิดหวัง แต่ไม่เสียใจ


ผมให้มีทรง รวมๆแล้วความสุขยาวนานกว่าเยอะ

แมนยู ถึงจะตกต่ำ วิธีการเล่นไม่ชัดเจน เปลี่ยนแปลงบ่อย แต่ก็ได้แชมป์ไม่ขาดมือจริงๆนะ

เลือกเเชมป์สิครับ ผมโลภขอเป็นพรีเมียร์กับ ucl

ได้faเเล้วไปยูโรป้าไม่เอาจั๊บ

ขอมีทรงชัดเ้จน โอกาสต่อยอดในอนาคตมันเยอะ ทรงบอลไม่มีถึงจะได้แชมป์ มันจะไปได้สักแค่ไหนกัน

จากใจผมนะ
แชมป์คือเรื่องรองครับ ผมไม่ซีเรียส แต่นั่นอาจเป็นเพราะทีมผมขาดแชมป์มานาน พึ่งมาปลดล็อคปีนี้กะได้ เลยไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่กับเรื่องนี้
สิ่งที่ผมให้ความสำคัญคือทรงบอล รูปแบบการเล่น ถ้าสิ่งนี้มันดี มันจะทำให้รู้สึกว่าทีมมีอนาคต

ทรงดีไม่มีแชมป์ส่วนมากสุดท้ายแล้วทีมก็แตก สร้างใหม่อีก

ทำทีมติดระดับท็อป เล่นดี มีระบบ แฟนหนุน อยากตามดูตามเชียร์ มันต่อยอดอะไรได้อีกหลายอย่าง เล่นไม่ดี ไม่มีทรง แล้วได้ถ้วย มันไม่ใช่วิถีของทีมระดับท็อป
แต่ละชาติมีวิธีการเล่นของตัวเอง อย่าบอกว่าอิตาลีเล่นไม่ดี แต่ได้ถ้วย เค้าเล่นดีรับแน่น แนวทางการเล่นชัดเจน ยุค90นี่เห็นได้ชัดเลยว่าเป็นทีมระดับต้นๆของโลก ทั้งทีมสโมสรและทีมชาติ