ผมว่าสังคมได้เรียนรู้อะไรเยอะขึ้นจากเรื่องหยกครับ สิ่งที่โรงเรียนทำก็ไม่ถูกต้อง สิ่งที่หยกทำก็ไม่ถูกต้อง แต่สังคมกระหนำแต่หยก โรงเรียนรอดตัวคนเชียร์ครึ่งประเทศ

การใช้กระแสพร่ำเพื่อ เดี๋ยวมันก็จุดไมติดเองครับคนไม่อินไปเองหรือบางมุกมันก็ใช้ได้ไมกี่ครั้งไม่ต้องกังวลหรอกครับ

อย่างนักเรียนที่เรียกร้องชุดนักเรียนก็เคยเป็นกระแสผผูกโบว์ขาวอยู่เมื่อ2-3ปีก่อนก็เงียบไปแล้วครับ มันเลยมีเด็กแบบหยกนี้แหละออกมาเคลื่อนไหวแทน

ทุกวันนี้ก้าวไกลก็ใช้กระแสมวลชนกดดัน สว.ทางอ้อมนะ ตะเวนสายทั่วประเทศ เชียงใหม่นี้ล่าสุดคนยืนตอนรับระหว่างทางรถแห่เกือบ20กิโลได้ กกต.กล้าตัดสิทธิ์พิธาคนก็ลุกฮือเหมือนกัน

เรื่องได้เรียนนี่ เห็นวิโรจน์จะเข้าไปเคลียร์แล้วนิ คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะ คงได้เรียนแหละ

ส่วนตัวคิดว่าถ้าน้องเรียกร้องสิทธิ์การศึกษาโดยแต่งชุดนักเรียนถูกระเบียบตั้งแต่แรก เชื่อว่าจะมีคนอยู่ข้างน้องมากกว่านี้แยะ พอน้องเล่นบทแต่งไปรเวทด้วย ทำให้พ้อยที่จะสื่อออกไปมันไม่ชัดเจน คนที่ไม่ได้ตามข่าว จะเห็นเป็นการเรียกร้องเรื่องการแต่งกายไปหมด ทัวร์มันเลยลงอยู่แบบนี้ไง ในสายตาบุคคลทั่วไปจะเห็นแต่น้องกำลังแหกกฏระเบียบของ ร.ร. แม้ระเบียบที่ว่ามันจะไม่สมเหตุผลในบางข้อ แต่มันก็ผ่านการรับรองจากผู้ที่มีสิทธิ์ลงคะแนนมา(พูดกันในสเกลโรงเรียนนะ)

ผมอาจจะคล้ายเจ้าของโพสต์ก็ได้คือ สนับสนุนการเปลี่ยนแปลง แต่ต้องทำตามขั้นตอนของมัน มองว่าการเปลี่ยนแปลงโดยการละเมิดกฏก่อน ละเลยกฏที่ใช้งานอยู่ มันไม่ใช่วิธีที่ดีเท่าไหร่ มันเหมือนการเฉือนเนื้อตัวเองไปเรื่อยๆ ซึ่งอาจจะตายก่อนสำเร็จก็ได้

อาจจะเพราะแบบนี้ผมถึงเลือก กก เพราะพวกเขายอมเข้ามาลงเล่นในระบบที่บิดเบี๊ยว เข้ามาสู้ในกติกาที่เสียเปรียบ มาเพื่อเปลี่ยนแปลงให้มันดีขึ้น แม้จะดูยากก็ตาม

แก้ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่ตัวเอง ตรรกะวิบัติ

ต้องการเปลี่ยนกฏให้ได้นั่นแหละครับมันเลยเกิดการประท้วง ส่วนที่ต้องการกระแสสังคมแบบไหนการประท้วงทุกครั้งยังไงก็ต้องการกระแสสังคมที่เห็นด้วยและร่วมกดดันไปด้วยกัน แต่ทุกการประท้วงก็จะมีมูฟที่ผิดพลาด มูฟที่กระแสตีกลับ มูฟที่ไม่น่าทำ หรือมูฟที่ทำดีมากเลย

เอาแค่เรื่องนี้จุดมุ่งหมายคืออะไร แต่งชุดไปรเวทได้+ทำสีผมได้ น่าจะแค่นั้นมั้ง แต่ก็ไม่มีใครเดาใจผู้นำประท้วงออกหลอกว่าเขาต้องการอะไรต่อ ถ้าเกิดการพูดคุยเจรจาแล้วสำเร็จแล้วเขาอาจจะหยุด ถ้าไม่สำเร็จอาจเดินหน้าต่อหรือหยุด อันนี้แล้วแต่ผู้นำการประท้วงเลย

ส่วนผู้ร่วมชุมนุม ถ้าเห็นด้วยกับผู้นำประท้วงก็เดินหน้ากันไปต่อ ถ้าเริ่มไม่เห็นด้วยก็คงเริ่มถอยๆออกมา หรือบางคนก็อาจมาอยู่ฝ่ายตรงข้ามเลย มันคือมนุษย์อะใช้ความคิดและความรู้สึกกันไป

บางคนอาจไม่ชอบวิธีการ บางคนอาจเฉยๆกับวิธีการ บางคนอาจเห็นด้วยกับวิธีการ / บางคนอาจไม่ชอบสิ่งที่เรียกร้อง บางคนอาจเฉยๆกับสิ่งที่เรียกร้อง บางคนอาจเห็นด้วยกับสิ่งที่เรียกร้อง / บางคนอาจไม่ชอบในตัวผู้ประท้วง บางคนอาจเฉยๆกับตัวผู้ประท้วง บางคนอาจชอบในตัวผู้ประท้วง ฯลฯ ทุกอย่างมันผสมปนเปกันไปหมดจนออกมาเป็นความรู้สึกในวันนี้

--> ผมขอตอบความเชื่อตัวเองเฉพาะข้อเป้าหมายคือต้องการอะไร

ในการตอบคำถามนี้ผมขอไล่เรียงจากข้อมูลที่มีเพื่อหาคำตอบก่อนเริ่มจาก
น้องมี choices ในการไปเรียนที่อื่นได้อยู่แล้ว แต่น้องเลือกที่จะกระทำ action นี้กับโรงเรียนเดิม(ผมขอใช้ action เนื่องจากไม่สามารถตอบได้ว่าน้องสู้เพื่อเพราะต้องการเรียนต่อที่นี่ หรือเรียกร้องสิทธิ์หรือใดๆ) ซึ่งความคิดเห็นส่วนตัวการย้ายไปโรงเรียนใหม่นั้นจบและไม่ยากเกินความสามารถน้องอยู่แล้ว ที่นี่นำมาซึ่งคำถามว่าทำไมต้องเป็นที่เดิม.... ที่เดิมนั้นมีอะไรที่ดี?หรืออะไรที่เป็นปัจจัยซ่อนเร้น?

(1)เรื่องนั้นเริ่มต้นจากการที่ 112 นั้นทำให้ชีวิตของน้องเปลี่ยนไปทั้งแม่ที่ห่าง ทั้งตำรวจ-ทหาร ทั้งโรงเรียน(ผอ)ทีถูกกดดัน ส่งต่อไปหาครูที่จะเคยต้องเป็นคนกลาง เพื่อนของน้องที่ถูกเข้าห้องมืดเดี่ยว และบุคลากรทุกคนในรั้วโรงเรียนที่ชีวิตการทำงานถูกแขวนไว้

การที่โรงเรียนออก action ที่เกินจะพอดีนั้นในระหว่างปัญหาที่เกิดขึ้นมาทั้งหมดก่อนจะถูกไล่ออกคือ ทรงผม แต่งกายไม่ถูกระเบียบ และ 112 คงไม่ใช่เรื่องยากที่บางประเด็นจะเด่นชัดออกมา(และแน่นอนโรงเรียนจะไม่มีทางพูดว่า 112 นั้นสร้างปัญหาเพราะแค่การที่มันสร้างปัญหามาเป็นปีๆ จนสิ่งที่ตัวกฎหมายเองและสิ่งที่ตัวกฎหมายนั้นปกป้องถูกตราหน้าเป็นตัวปัญหาอยู่แล้ว ทั้งจากเด็กๆ และพวกเราผู้ใหญ่(แต่ไม่ทุกคน))

ผมขอกระชับเลยว่าสิ่งที่น้องนั้นสู้ตอนแรกคือ 112 และผมมีความเชื่อลึกๆ ของตัวเองมาตลอดว่าการที่น้องเลือกทำแบบนี้เพราะอุดมการณ์ของน้องนั้นแรงมาก
การยอมลาออกไปที่อื่นไม่ต่างกับการพ่ายแพ้ต่ออำนาจของ 112 ที่ส่งผลกดดันลงมาสู่โรงเรียน(ในเมื่อส่งเข้าคุกไม่ได้ ก็ทำลายหรือสร้างความวุ่นวายให้ชีวิตเขา)
การที่น้องพยายามฝืนที่จะกลับไปเรียนโรงเรียนเดิมและพยายามจะต่อสู้กับข้อพิพากษา ผมมีความเชื่อลึกๆ ว่ามันคือการพยายามแสดงออกว่าจะไม่ก้มหัวให้กับอำนาจของ 112 ไปมากกว่านี้อีกแล้ว ถ้าน้องสามารถกลับไปเรียนต่อได้เสมือนรู้สึกถึงชัยชนะที่เหนือกว่าความน่ากลัวของ 112

อันนี้ความเห็นส่วนตัวล้วนๆ เพราะผมไม่เห็นเหตุผลมากเท่าไหร่ที่น้องจะต้องสู้แบบเสียเวลา และหลายๆ อย่างขนาดนี้กับแค่เรื่องทรงผมและไปรเวท...คนที่สู้กับกฎหมายระดับลาสบอส ทำไมต้องมาอะไรกับมินิบอสอีก

แต่ใดๆ มันอาจจะเลอะเทอะและจริงๆ แล้วเป็นเพียงขั้นเล็กๆ ลงมาคือ (2)หยกอยากเอาชนะกฎโรงเรียนเพื่อปลุกเพื่อนๆ จากความกลัวและเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงนั้น "เป็นไปได้" ก็ได้ครับ

ถ้าอ่านถึงตรงนี้ขอบคุณที่รับฟัง ผมยังไม่แน่ใจว่าความจริงแท้คือข้อไหน ในหัวผมมี 2 แนวความเชื่อนี้ฝังอยู่