เอาว้อยยยยยยยยยย จากตามท็อป4ไกลมากถึง12แต้ม ไปๆมาๆ เหลือแค่6และอาจจะเหลือแค่3แต้มเท่านั้น
เกมนัดนี้โคตรสำคัญ ตัดแต้มโดยตรง ชนะก็ได้ลุ้นเต็มตัวทันที และเราทำได้

สะใจพวกชอบแซว ทั้ง GAKPO + DARWIN ยิงกลบปากแม่มมมม เริ่มจูนติดโหดเลย
แต่แมนออฟเดอะแมตช์ ผมให้ ALISSON นะ เพราะจุดเปลี่ยน จุดที่ทำให้เราชนะได้ก็คือเค้าเนี่ยแหละ
ก่อนได้ประตูนำ นิวเปิดเกมโคตรบุก เกือบตายหลายรอบ พ่อหมีเซฟตูดไว้ได้หมด แถมจ่ายเร็วทำให้โกลนิวโดนใบแดงอีก ....และยังมีเซฟไข่ไม่ให้แตกตลอดทั้งเกมเลยด้วย (และนั่นคือหลักฐานชิ้นดีว่า หงส์ไม่ได้เล่นดีเท่าไหร่เลยนะเกมนี้อ่ะ เล่นยังไงให้ขึ้นนำแล้วยังสูสีกับทีมที่เหลือสิบตัวตั้งนานวะ?)

ในวันที่มีโอกาสมากมาย ดาวินน์ กับ กักโป ไม่ใช้เปลือง
แต่ซาลาท์ ยัง โคตรไม่คม และใช้โอกาสเปลืองอีกเช่นเคย (ดีนะ มีตัวอื่นคมไปก่อนแล้ว)

ก่อนชนะเอฟเวอตันได้ ไม่กล้าคาดหวังท๊อป4 แต่ยังไม่หมดหวังนะ (เรียกว่ายังแอบหวังลมๆแล้งๆแหละ)
แต่พอชนะทอฟฟี่ได้ เกมต่อไปคือ นิวฯ รู้สึกมีความหวังทันทีเลย ไม่ใช่เพราะนิวอ่อน (มันจะอ่อนได้ไง โคตรเหนียว โคตรดีอ่ะปีนี้) แต่เพราะมีความรู้สึกว่าเกมเจอนิวมันมาถูกจังหวะ ถูกเวลาดีจัง ได้เจอนิวฯ(ทีมหินปีนี้) ในช่วงที่ฟอร์มดร๊อป ขาดตัวสำคัญอย่างกิมาไรซ์ โจวิลลอค อิลมิรอนไม่สมบูรณ์ แถมเป็นทีมที่สถิติหวานเจี๊ยบเมื่อเจอหงส์พอดีอีก และสำคัญที่สุดคือ นิวฯจะมีเกมนัดชิงแชมป์ (โอกาสแชมป์แรกในรอบเกือบร้อยปี) รออยู่ด้วย!

และมันก็เป็นไปตามที่คาดเกือบหมด ยกเว้นเรื่องสุดท้ายที่บอกว่าสำคัญสุดคือ นิวอาจจะพะวงกับนัดชิงฯ เพราะนิวฯแม่มเล่นเหมือนไม่มีนัดชิงรออยู่เลยว่ะ ทั้งเข้าบอลเต็มตรีน โป๊บเสี่ยงโดนใบแดง และจังหวะอีกมากมายที่เสี่ยงเจ็บทั้งทริปเปียหรือโจเอลลินตอน (ตอนโดนนำไปสองลูกแล้วก็แอบสงสัยว่า ไม่คิดระวังถึงเกมนัดต่อไป เกมที่น่าจะสำคัญที่สุดในรอบเกือบร้อยปีเลยป่าววะ?) พอโกลโดนใบแดงนี่โคตรนัดชิงได้รับผลกระทบกว่าอีก (นัดนี้โดนไปสองแล้ว) เพราะจะไม่มีโกลมือสองอย่างดูบราฟก้าที่ติดคัพไทร์ด้วย กลายเป็นต้องใช้โกลมือสามอย่างคาริอุสเลยนะเว่ยยยยยยยยยยนิวววว

ปล. แอบเชียร์นิวต่อนัดชิงละกัน ไม่ใช่ว่าเพราะเจอแมนยูหรอกนะ ถ้าไม่ชิงกับหงส์ก็เชียร์นิวแหละ สงสารตามล่าแชมป์มานานมาก นานเกินไปละ