[RE: การเที่ยวหญิงในขณะที่มีแฟนแล้ว นี่ปกติหรอคับ]
ปกติหรือเปล่านี่ขึ้นอยู่กับว่าไปถามใครครับ
แต่ที่แน่ๆ เลย ไม่ว่าจะอ้างยังไง ฟังดูดีแค่ไหน ก็คือเห็นแก่ตัว
เพราะคนเราก็คือ ถ้าจะตกลงปลงใจเป็นแฟน หรือเป็นสามีภรรยากันแล้ว อะไรที่ก่อนหน้านี้เคยทำได้ ก็ต้องยอมรับว่ามันไม่ได้แล้วนะ ด้วยสภาพภาวะที่เปลี่ยนไปแล้ว
ผมเกิดมา 5 ขวบแม่ผมก็หย่ากับพ่อแล้ว เพราะพ่อไปมีเมียน้อย
หลังจากนั้นแม่ก็เลี้ยงลูกสองคนมาคนเดียวจนโต ผมก็เห็นมาตลอดว่าชีวิตบ้านเราโคตรลำบาก ด้วยที่บ้านก็ไม่ได้มีเงินอะไรอยู่แล้ว ขาดคนส่งเสียไปอีกคน ก็ยิ่งลำบาก
เหลียวไปมองดูเพื่อนๆ ที่พ่อแม่ช่วยกันส่งเสีย ก็แอบอิจฉาเล็กๆ ไม่ได้ ว่าสมมติบ้านเราถ้าอยู่กันครบก็คงจะไปไกลกว่านี้
แต่ผมก็คิดซะว่าชาติที่แล้วผมก็เคยไปทำยังงั้นแหละ ชาตินี้ก็เลยมารับกรรมที่ตัวเองทำไว้ กับเวลาทำบุญก็นึกขออโหสิกรรมให้เค้าตลอด แล้วก็ขอว่ากรรมที่ผูกกันมาก็ขอใช้กันซะชาตินี้เลย ส่งเงินให้แกทุกเดือนเป็นค่าใช้จ่าย แต่ไม่ได้เจอหน้าหรือคุยกันก็ 30 ปีได้แล้ว มันกลายเป็นคนอื่นไปแล้ว
ความสุขเล็กๆ ชั่ววูบในตอนหนุ่มฉกรรจ์ โดยเฉพาะเรื่องโยดาๆ แบบนี้ บางทีมันมีผลกระทบเป็นลูกโซ่ต่ออีกยาวเลยครับ ไม่ใช่แค่คุณ แต่คนรอบข้างไม่รู้กี่คน
บางทีคนยังปากแจ๋วได้ เพราะยังไม่เจอของจริง บ้านยังไม่แตก แค่นั้นแหละครับ