ตอบตามตรงครับว่าผม "อาย" เพราะอะไรผมถึงอายเหรอครับ

ตอนนี้ผมอยู่บ้านที่ซื้อมาด้วยน้ำพัก น้ำแรงของตัวเอง เป็นทาวโฮมเล็กๆ อยู่กัน 4 คน พ่อ(ผม) แม่ ลูก 2 คน ถ้าจะอยู่กันจริงๆ ก็พอแหละครับ ไม่ได้แน่น ไม่ได้แออัดจนรู้สึกอึดอัดอะไร แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ขนาดหรือเนื้อที่ของบ้านหรอกครับ ปัญหาของผมคือภรรยาเป็นคนที่ชอบเก็บของ ไม่ทิ้ง จนรก เต็มบ้าน ไม่จัดระเบียบทั้งของ ไม่จัดระเบียบทั้งชีวิตตัวเอง ทำให้ตอนนี้บ้านรกและเต็มไปด้วยของ เลยกลับกลายเป็นว่า กรูซื้อบ้านมาเก็บของ มาให้ของอยู่เป็นหลัก ส่วนคนในบ้านคือผู้มาอาศัยอยู่ที่เป็นรองจากของ

ทะเลาะมาหลายรอบ ทะเลาะมาเป็นสิบปี จนท้อ จนเหนื่อยที่จะทะเลาะ ตอนนี้ที่ทำได้คือพยายามกันพื้นที่ในส่วนของตัวเองให้เป็นระเบียบ ซึ่งพื้นที่ที่ว่านี้คือแค่โต๊ะทำงานเล็กๆที่ซื้อมาจาก ikea วันไหนทนไม่ไหว ก็โกยของ โกยขยะจากในบ้านเอาออกไปทิ้ง แต่มันก็เท่านั้นแหละครับ เพราะมันก็จะค่อยๆงอกออกมาใหม่ จนเละเหมือนเดิม ก็ทุกข์ใจมาก และก็ทนมานาน ตอนนี้คือเก็บเงินเองโดยหวังว่าซักวันผมจะสามารถหาที่อยู่ใหม่ ที่มันดูเป็นบ้าน ที่มันเป็นระเบียบ สมกับเป็นที่พักเวลาเหนื่อยๆกลับมาจากข้างนอก

บ้านนะ ไม่ต้องใหญ่ ไม่ต้องใหม่ หรอกครับ ขอแค่สะอาด เป็นระเบียบ ปลอดโปร่ง อยู่แล้วเย็นทั้งกาย เย็นทั้งใจ แค่นี้ก็สุขสุดยอดแล้วครับ หวังว่าซักวัน ผมจะได้สัมผัสกับความรู้สึกนี้ก่อนที่จะจากโลกนี้ไปครับ
 

อ่านแล้วเข้าใจเลยครับพี่ จากรุ่น 131 ครับ