ถ้ามีเงินเหลือก็คงใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ นั่งๆนอนๆ ดูกีฬา อ่านหนังสือทำใจเตรียมตัวตาย แต่ถ้าจนก็ทำตัวเป็นภาระครอบครัวให้น้อยที่สุด

คงสู้กับมันจนเป็นเพื่อนกัน
และคิดซ่ะว่าก็แค่สลายไปก่อนคนอื่นเท่านั้นเอง
แต่สิ่งจะทำคืออยากขอโทษคนที่ชอบมากที่สุดในชีวิตที่ทำให้เค้าต้องเสียใจกับการกระทำของเรา และ ทำสิ่งที่ไม่เคยทำ ในกรณีที่เจอโรคร้ายนะครับ

ผมจะใช้ชีวิตปกติจนกว่าหมอจะระบุวันตายให้ผมได้ว่าอีกกี่เดือนแล้วผมจะเต็มที่กับมัน

น่าจะจัดการเรื่องตัวเองให้จบ แล้วก็พยายามส่งต่ออะไรที่พอส่งต่อได้ให้น้องละกัน

เรื่องทรัพย์สินมีไม่มาก ก็หารๆแบ่งแฟนแบ่งแม่แบ่งน้องไป

ยอมพลีชีพ เพื่อประชาธิปไตย

ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต ในลมหายใจสุดท้าย

ชื่อนี้จะถูกจดจำไปตลอดการ คนรุ่นหลังจะระลึกถึงเสมอ

ทำแบบหนัง Don't look up น่าจะดีที่สุดละ

ผมคงนั่งจัดแจงของใช้ต่างๆ อะไรยกให้ใคร
เขียนอะไรหลายๆอย่างที่แฟนทำเองไม่เป็นใส่โน็ตในมือถือไว้ พาครอบครัวไปเที่ยวด้วยกันอีกซักทริป
เลือกชุดที่จะใส่ในงานศพของตัวเอง ถ่ายรูปที่จะใช้ในงานด้วยตัวเอง ทำอะไรให้ได้มากที่สุดที่จะไม่กระทบคนที่ยังอยู่
สั่งทำนาฬิกาทรายเปล่าๆไว้อันนึง ไว้รอเอาเถ้ากระดูกเรามาใส่ไว้เตือนใจคนที่ยังอยู่ว่าสุดท้ายแล้วเราทุกคนก็รอแค่"เวลา"

เป็นเรื่องที่ตัดสินใจยากจริงๆคับ

เมื่อ 20 ปีที่แล้ว ป๊าผมป่วย เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
พวกเราต่างรู้ว่าแทบไม่มีทางรักษาหาย แต่เราก็ตัดสินใจลองให้รักษา
ด้วยความหวังที่ว่าป๊าอาจจะดีขึ้นได้
แต่การรักษายิ่งเวลาผ่านไป ยิ่งเห็นป๊าทรมาน จากพูดคุยได้ จนเป็นไม่มีเสียงพูด
จากเคยกินอาหารที่ชอบได้บ้าง กลายเป็นกินอะไรไม่ได้เลย

สุดท้ายต้องเจาะคอเพื่อป้อนอาหารเหลว ครอบครัวพยายามกันเต็มที่ เพราะอยากให้ป๊าดีขึ้น
สุดท้ายป๊าก็จากไปในเวลาเร็วมากๆ แค่ไม่กี่เดือนเองมั้งคับ หลังจากที่ถูกวินิจฉัยว่าเป็นระยะสุดท้าย

จนทุกวันนี้ ภาพเหล่านั้นก็ยังติดตาพวกเราอยู่

ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าเราเป็น เราจะตัดสินใจยังไง
เราอาจจะอยากลองรักษาดู เพื่อจะมีโอกาสอยู่กับลูกมากขึ้น อยากกอดลูกนานขึ้นอีกนิด

หรือจะตัดสินใจไม่รักษา ให้อยู่ด้วยในสภาพดีๆกันจนร่างกายล้มเหลวไปเอง

แต่ที่แน่ๆคือ ถ้าเรารู้ว่าเราจะไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ หรือเป็นสภาพผัก ผมคงขอจากไปเองแน่ๆคับ

หาวิธีทำใจยอมรับมันครับ คงไม่รักษาเพราะอยู่ก็ทรมาน

บินไปทำการุณยฆาตหลังเสร็จภาระกิจแล้ว

ไปใช้ชีวิตช่วงสุดท้ายให้เต็มที่ครับ สำหรับผมคงไปเที่ยวที่ที่อยากไป เป็นครั้งสุดท้ายอายจะทำอัลบั้มภาพชุดสุดท้ายของชีวิต ใช้เวลากับคนที่เรารักให้เต็มที่ คงเท่านั้นลาะครับ ส่วนยาขอหมดให้ลดเจ็บปวดก็คงพอ ช่วงสุดท้ายจริงๆถ้าเริ่มไม่ไหวคงขอเพื่อน พี่น้องที่เป็นหมอช่วยให้เจ็บปวดจากไปดีที่สุเล่ะมั้ง

ผมคงขอเอาเงินก้อนนึงไว้กับตัวแล้วไปเที่ยวเงียบๆอะ ดูแลคนอื่นมาตลอด ไม่ค่อยมีเวลาให้ตัวเอง อยากมีบ้าง 555

ทำงานจนกว่าจะทำไม่ได้แล้ว และขอใช้เงินไปอาบน้ำ ขออาบตัวท็อปๆ บ้าง ทานอาหารแพงๆที่อยากทาน ลางานไปเที่ยวต่างประเทศที่ยังไม่เคยไป จ้างนางแบบมาเที่ยวเป็นเพื่อน

อัพเฟส เผื่อจะได้เป็นข่าวออกทีวี

เที่ยว​ อยากกินอะไรก็กิน