▬Source

⁘⁘ให้ผมได้แก้ไขบางอย่างให้เหมาะสม⁘⁘



กระเป๋าของผมได้จัดเตรียมเรียบร้อย พาสปอร์ตได้ออกแล้ว
ผมจบกับอาเซน่อลแล้ว ถึงจุดสิ้นสุด.
มีสัญญาบนโต๊ะจากอีกสโมสรหนึ่งและทั้งหมดที่ผมต้องทำคือเซ็นสัญญา
ผมได้คุยกับเลโอนิตาภรรยาของผมแล้ว และเราตัดสินใจที่จะไป
ผมแค่จะไปบอกลามิเกล แล้วเราก็จะไปขึ้นเครื่องบิน

นั่นคือสิ่งที่เกิดในเดือนธันวาคม 2019 สองเดือนก่อนหน้า
อืม … คุณก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น บางทีคุณอาจจะอยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ
มีการพูดคุยกันมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นผมคิดว่าถึงเวลาแล้ว
ที่ผมจะต้องจัดการเรื่องต่างๆ ให้ถูกต้องในที่สุด

อันดับแรก ผมต้องการทำให้ชัดเจนว่าผมรักอาร์เซนอล
ผมเคยทำและผมยังคงทำ ผมจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อสโมสรนี้จนถึงวันที่ผมจากไป
ผมยังรู้ว่าบางคนไม่ชอบผม นี่เป็นส่วนหนึ่งของฟุตบอลและผมก็เข้าใจ

แต่ในวันนั้นกับคริสตัลพาเลซ สิ่งต่างๆได้ล้ำเส้นไป
เราขึ้นนำ 2–0 พวกเขากลับมาตีเสมอ 2–2
จากนั้นผมก็ถูกถอดออกหลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมง
ผมแทบจะไม่เริ่มขยับเลยเมื่อได้ยินเสียงโห่
และไม่ใช่แค่ผู้ชายไม่กี่คนที่อยู่ตรงหัวมุม มันเป็นคนจำนวนมาก
ผมรู้สึกตกใจ ผมไม่เคยมีประสบการณ์อะไรแบบนี้
เมื่อผมเข้าใกล้อุโมงค์ ผมมองขึ้นไปที่แฟนๆ นั่งอยู่ตรงนั้น
และนี่คือส่วนที่ผมจะจดจำตลอดไป



เมื่อผมหลับตาลงตอนนี้ ผมยังคงเห็นใบหน้าของพวกเขา
ผมสามารถเห็นความโกรธของพวกเขา
ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ชอบผม ไม่ มันต่างกัน
นี่คือความเกลียดชัง ความเกลียดชังล้วนๆ
ผมไม่ได้พูดเกินจริงเรื่องนี้

ฟังนะ ผมไม่เคยมีปัญหากับการวิจารณ์
วันนี้ Xhaka ห่วยมั้ย? ได้ไม่มีปัญหา.
แต่การโดนแฟนทีมตัวเองโห่? ในฐานะกัปตัน? นั้นแตกต่างกัน
ที่เกี่ยวกับความเคารพ คำนี้มีความหมายสำหรับผมเสมอตั้งแต่ผมยังเด็ก
เป็นสิ่งที่ผมได้รับจากแม่ของผม เคารพพ่อแม่ของคุณ
เคารพสโมสรของคุณ เพื่อนร่วมทีมของคุณ แฟน ๆ ของคุณ
วันนั้นผมรู้สึกไม่ได้ถูกรับความเคารพ คอมเม้นท์มันก้าวล้ำเส้นไป รู้สึกเป็นเรื่องส่วนตัว

ใช่ ผมเป็นกัปตันทีมอาร์เซนอล
แต่ผมยังเป็นมนุษย์
ในฐานะมนุษย์ที่เจ็บปวด ผมจึงตอบโต้
ผมพูดกลับ ผมอุดหู และเมื่อออกจากสนาม ผมก็โยนเสื้อลงพื้นและลงไปที่อุโมงค์
ผมผิดไหมที่ทำในสิ่งที่ทำ? ใช่.
แต่ผมจะทำอะไรที่แตกต่างออกไปถ้ามันเกิดขึ้นอีกครั้งในวันพรุ่งนี้? โดยสัตย์จริง ผมไม่รู้

ผมต้องซื่อสัตย์เกี่ยวกับเรื่องนั้น ผมเป็นแสดงออกถึงความรู้สึกอย่างเปิดเผย
ในการรู้สึกถึงความเกลียดชังและการดูหมิ่นในระดับนั้น ผมไม่ต้องการให้มันเป็นศัตรูตัวฉกาจของผม
จนถึงทุกวันนี้ ถ้าเราแพ้ ผมเกลียดการเดินเมตรสุดท้ายไปที่อุโมงค์
เพราะผมยังคงจำใบหน้าได้ ผู้คนเดิมๆยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น
ตอนนี้ผมแค่ก้มหน้าลง
ครั้งหนึ่งผมเคยผ่านฝันร้ายนั้นมา ผมไม่อยากทำมันอีกแล้ว

พ่อแม่และตัวแทนของผมอยู่ที่เกม Palace นั้น
เพราะผมควรจะหารือเกี่ยวกับสัญญาฉบับใหม่กับบอร์ดในวันรุ่งขึ้น
เราไม่ได้อยู่จนกว่าเกมจะจบ ระหว่างทางกลับบ้านไม่มีใครพูดอะไรสักคำ
เงียบไปชั่วโมงนึง ผมกำลังขับรถอยู่ ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีคำพูด เป็นศูนย์
เรากลับถึงบ้าน และคนแรกที่พูดคือแม่ของผม
เธอพูดว่า “งั้น … ลูกอยากกินอะไร”
แม่ตามแบบฉบับ คุณเข้าใจใช่ไหม? เธอพยายามปลอบโยนผม
แต่ผมเห็นในสายตาของเธอว่าเธอรู้สึกแย่เหมือนกัน



ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาผมได้รับโทรศัพท์จากบางคน
เช่น Héctor Bellerín, Bernd Leno และ Edu
พวกเขาบอกว่าจะซัพพอร์ตผม
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม
นั่นเป็นความรู้สึกที่ดีที่พวกเขาอยู่ที่นั่น

แต่แล้วพ่อของผมก็บอกผมบางอย่างที่ผมไม่เคยคิดว่าจะได้ยินเขาพูด
เขาพูดว่า "ถึงเวลาต้องไป"
นี่เขา กำลัง พูดอย่างนั้น คุณเข้าใจความหมายนั้นไหม
คุณรู้ไหมว่าเขาเห็นอะไร
ให้ผมเล่าเรื่องอย่างรวดเร็ว ในยูโกสลาเวียในปี 1986
มีนักเรียนอายุ 21 ปีที่หมั้นหมายกับความรักในชีวิตของเขา
หนึ่งเดือนต่อมา เขาถูกคุมขังในข้อหาต่อต้านรัฐบาลในเรื่องเอกราชและเสรีภาพของโคโซโว
คู่หมั้นของเขาไม่รู้ว่าเขาจะออกไปเมื่อไร
หรือแม้กระทั่งเพราะคุณไม่มีทางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในเรือนจำเหล่านั้น
แต่เธอรอ หนึ่งปีผ่านไป อีกสามปี เธอยังรอ
ในที่สุดหลังจากนั้นอีกหกเดือนเขาก็ได้รับการปล่อยตัวแล้วพวกเขาก็แต่งงานกัน
แต่รู้สึกว่าการอยู่ต่อของเขามันอันตราย เลยไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ในต่างประเทศ



นั่นคือเรื่องที่ผมย้ายมาที่สวิสเซอร์แลนด์ได้ยังไง ที่ๆผมเกิด
ทุกครั้งที่ผมถามพ่อเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาจะรู้สึกสะเทือนใจ
เกิดขึ้นไม่กี่ปีก่อนสงครามยูโกสลาเวีย คุณรู้ไหม? มันไม่ใช่คุก "ปกติ" มีหลายเรื่องที่เขายังไม่อยากบอกผม
อย่างไรก็ตาม เมื่อใดก็ตามที่ผมมีปัญหาในอาชีพการงาน และผมต้องการยอมแพ้ เขาจะพูดแบบเดียวกัน
“อย่าเดินหนีเด็ดขาด”
อย่าทำแบบนั้น.
แค่ทำงานหนักต่อไป

เมื่อผมอายุ 14 ปี ผมตัวเล็กเกินไป ผอมเกินไป
โค้ชจะพูดถึงพี่ชายของผม Taulant และความสามารถของเขา-และเขาก็เป็น!
แล้วพวกเขาก็บอกผมว่า “ฟังนะ คุณจะไม่มีวันกลายเป็นมืออาชีพ”
จากนั้นเมื่อผมอายุ 15 ผมบาดเจ็บตรง ACL แปดเดือนที่ต้องหยุดพัก
ผมกลับมาและผมก็วิตกกังวล
Whoooof หายนะ!
ผมกลัวที่จะเข้าแทคเกิ้ล ผมได้รับความคิดเห็นทั้งหมดเหล่านี้
“คุณมันน่าขายหน้า”
“ทำไมถึงยังเล่นอยู่ล่ะ”
ผมเคยฝึกงานในสำนักงานเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับชีวิตจริง

แต่ในเกมเดียวนี้ ผมได้ 50-50 และผมก็แบบนี่แหละ ใส่ทั้งหมดหรือยอมแพ้
มันเหมือนกับโป๊กเกอร์ คุณรู้ไหม?
คุณจะไปตลอดทางหรือคุณจะพับแผนทั้งหมด นี่คือวิธีที่ผมชอบเล่น
ผมเล่นค่อนข้างหนัก เข่าของผมรู้สึกดี และนั่นเปลี่ยนทุกอย่าง
ทันใดนั้นผมก็มั่นใจมากขึ้น ผมสามารถเล่นตามฟอร์มเดิมของผมได้



ในไม่ช้าผมก็เข้าสู่ทีม U17 แม้ว่าผมจะไม่เคยเล่นให้ทีมชาติมาก่อน
พวกเขาเรียกผมเข้ามาเพราะมีคนได้รับบาดเจ็บ บางทีอาจจะแค่ให้คนครบ 11 ต่อ 11 ในสนามฝึกซ้อม
อย่างไรก็ตาม ในปี 2009 เราชนะการแข่งขันฟุตบอลโลก U17
นั่นเปิดประตูสู่การย้ายไป Borussia Mönchengladbach
แต่หกเดือนแรกที่นั่น? พู่ววว. หายนะอีกครั้ง หลังจากผ่านไป 10 เกม ผมก็อยู่บนม้านั่งสำรอง
นี่คือฤดูกาล 2012–13 ในเดือนมกราคม ผมบอกพ่อว่า “ผมอยากย้าย”
พ่อผมพูดว่า "หุบปาก"
ผมพูดว่า “แต่ผมมาที่นี่เพื่อลงเล่น”
พ่อบอกว่า “นี่ไม่ใช่วิธี ประตูอยู่ตรงนั้น แต่ใครๆก็เดินหนีได้
การจะแข็งแกร่ง การทำงานหนักกว่าคนอื่นนั่นเป็นสิ่งที่ยาก”

และสิ่งที่เกี่ยวกับพ่อของผมก็คือ เขาเป็นโค้ชฟุตบอลด้วย
เราวิเคราะห์เกมของผมด้วยกัน และเขาวิจารณ์ผมเสมอ
ผมยิงสองประตูได้ และเขาจะพูดว่า “ใช่ แต่ตำแหน่งการยืนของคุณที่นี่ผิด….”
แต่ 90% ของเวลาที่เขาพูดนั้นถูก โดยปกติผมจะใช้วันหยุดฤดูหนาวเพื่อเยี่ยมครอบครัวที่โคโซโว
ปีนั้นผมอยู่บ้านและเพิ่งฝึกซ้อม ผมกลับเข้ามาในทีมและในฤดูกาล 2015–16
ผมก็ได้เป็นกัปตันทีม พ่อของผมก็พูดถูกเหมือนเช่นเคย

เมื่อคุณถูกคุมขังในยูโกสลาเวีย ผมคิดว่ามันไม่ได้ยากนักที่จะนั่งบนม้านั่งในทีมฟุตบอล
อย่างไรก็ตาม นี่คือความสัมพันธ์แบบที่เรามี แล้วพอผมโดนโห่ใส่ในเกมพาเลซ
พ่อผมถึงกับบอกผมว่าให้เดินจากไป ผมควรคิดยังไง?

อย่างที่เราทราบกันดีว่า ผมถูกถอดจากทีมและสูญเสียตำแหน่งกัปตัน
เมื่อมิเกลได้รับแต่งตั้งในเดือนธันวาคม
ผมได้คุยกับมิเกลอยู่สองครั้ง
บอสต้องการฟังเรื่องราวจากปากของผมเอง
ว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตภายนอก
และผมไม่รู้จักมิเกลมาก่อน
ผมบอกเขาว่าผมต้องการจากไป
ผมไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว ไม่อยากสวมเสื้อสโมสรนี้อีกต่อไป
และเขาเข้าใจผมอย่างถ่องแท้ สองสามวันต่อมาเรามีการสนทนาครั้งที่สอง
และเมื่อผมเข้าไปข้างใน ผมได้พูดคุยกับภรรยาของผม กระเป๋าเดินทางของเราถูกวางไว้ที่ประตูแล้ว



เมื่อผมได้ตัดสินใจเช่นนั้น มันยากมากที่จะเปลี่ยนใจ
แต่แล้วมิเกลก็เริ่มพูดถึงว่าผมเป็นส่วนสำคัญในแผนการของเขาอย่างไร
ผมชอบความอบอุ่นของเขา เขาเป็นคนซื่อสัตย์ตรงไปตรงมา แผนชัดเจน
ผมรู้สึกว่าผมไว้ใจเขาได้ เขาบอกให้ผมให้เวลาเขาหกเดือนเพื่อพิสูจน์ว่าผมคิดผิด
แล้วถ้าผมยังต้องการจะจากไปก็ไม่มีปัญหา โดยปกติผมใช้เวลามากในการตัดสินใจเหล่านี้
ผมพูดคุยกับทุกคนรอบตัวผม ผมชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสีย แต่วันนั้นผมแหกกฎของตัวเอง

ผมบอกมิเกลว่า “ตกลง”
ผมโทรหาภรรยาและพ่อแม่ของผม “พวกเราจะอยู่ต่อ”
พวกเขาออกอาการเหมือน "ไม่มีทาง"
ผมพูดว่า ใช่ แกะสัมภาระออกซะ. นี่คือความท้าทายใหม่
ไม่ว่าคุณจะอยู่กับผมหรือผมจะผ่านมันไปคนเดียว เพราะผมจะผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้”

แน่นอน พวกเขาอยู่กับผม
แต่มันยากมาก เรื่องอื้อฉาวทั้งหมดนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว
คนเหล่านี้ทั้งหมดพูดว่า “ทำไมคุณไม่ออกไปก่อน!”
พ่อของผมบอกผมว่า "มันจบแล้ว" แล้วจะกลับมาทำไม?
เพราะผมรู้สึกว่าผมโตพอที่จะตัดสินใจด้วยตัวเอง
ผมจะปล่อยให้คนเหล่านี้มีทางของพวกเขาหรือไม่? คนเหล่านี้ที่คิดว่าผมไร้ค่า? คนที่เกลียดผม
ไม่ นั่นไม่ใช่ตัวผม หัวของผมได้ออกจาก Arsenal แต่หัวใจของผมไม่ได้จากไป
หัวใจบอกกับผมว่าคุณทิ้งสโมสรฟุตบอลนี้ไปแบบนี้ไม่ได้

มิเกลและผมไม่ได้พูดถึงอนาคตของผมอีก เพราะหลังจากผ่านไปหกเดือนผมก็มีความสุข
วันนี้ผมรู้ว่าผมตัดสินใจถูกแล้ว เพราะผมยังอยู่ที่นี่
แต่ผมไม่สามารถแสร้งทำเป็นว่าความสัมพันธ์ของผมกับแฟนๆจะเป็นเหมือนเดิม เพราะช่วงเวลานั้นจะอยู่ในใจเสมอ
มันเหมือนกระจกแตกนะ คุณเข้าใจใช่ไหม? คุณสามารถประกอบเข้าด้วยกัน แต่รอยร้าวจะยังอยู่ที่นั่นเสมอ

ผมอยากให้เรามีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น อยากให้เราเข้าใจกันมากขึ้น
นั่นคือเหตุผลที่ผมบอกคุณทั้งหมดนี้ ผมรู้ว่าผู้เล่นของเรามีสิทธิพิเศษ แต่คุณต้องเข้าใจว่าชีวิตของเรานั้นยากมากเช่นกัน
แน่นอน คุณไม่มีทางรู้ปัญหาของเราได้เลย เพราะเราไม่เคยคุยกัน และไม่เคยทำอะไรร่วมกันเลย
สำหรับคุณ เราอาจเป็นแค่ผู้เล่นวิ่งไปรอบๆสนาม 90 นาทีแล้ว "ลาก่อน!" แต่ผมคิดว่ามันไม่ถูกต้อง

ผู้คนพูดว่า “ใช่ แต่นี่เป็นงานของคุณ คุณได้เงินก้อนโตสำหรับงานนี้” ใช่ผมรู้.
แต่ถ้าสมาชิกในครอบครัวเสียชีวิต คุณจะรู้สึกอย่างไร?
จะเป็นอย่างไรถ้าภรรยาของคุณเพิ่งมีลูก และพรุ่งนี้คุณต้องเล่นรอบชิงชนะเลิศที่บากู
ง่ายไหม? สำหรับผมมันไม่ง่าย ใช่ เงินเป็นสิ่งสำคัญ แต่ไม่ใช่ทุกอย่าง



แล้วคุณก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์ ผมคิดว่าผู้เล่นหลายคนที่นี่ในอังกฤษกลัวเรื่องนี้
ผมรับมือได้ วันที่ผมทำไม่ได้ ผมจะหยุด แต่บอกตามตรงว่าเล่นให้สวิสเซอร์แลนด์ง่ายกว่า
เพราะรู้สึกที่นั่นมีความรักมากกว่า คุณทำผิดพลาด? ไม่เป็นไร มันเกิดขึ้นไปแล้ว
แต่ที่นี่? พวกเขาจะฆ่าคุณ มันเหลือเชื่อมาก

หนึ่งสัปดาห์ก็คือ “อ่า เขาเก่งมาก!”
สัปดาห์หน้า “เขามันห่วย”
ดังนั้นผู้เล่นจึงไป อาาา วันนี้ผมไม่อยากทำผิด พวกเขาจึงเล่นอย่างเพลย์เซฟ

เวลาที่เราแพ้ ผมรู้ว่าผู้คนพูดถึงผมว่าอย่างไร
เวลาเราเล่นได้ดีไม่มีใครพูดอะไร แต่ผมรู้ว่าคนคิดยังไง ผมไม่ลืมสิ่งที่ผมได้ยิน
“เขาได้รับใบมากเกินไป”
“เขากำลังทำลายเกมของเรา”
ฟังนะ ใบเตือนเป็นส่วนหนึ่งของเกมของผมเสมอ ในเยอรมันนีด้วยเช่นกัน
จำ 50-50 ได้ไหม? ผมทุ่มเททั้งหมด และในการฝึกก็เหมือนกัน
ถ้าผมศอกผู้เล่น ผมจะเป็นคนแรกที่พูดว่า “ผมขอโทษ”
แต่การแท็กเกิล? เอาล่ะพวก นี่ไม่ใช่บัลเล่ต์

“ใช่ แต่มันเกิดขึ้นบ่อยเกินไป”

จากนั้นให้ผมถามคำถามนี้: ทำไมโค้ชถึงส่งผมลงเล่นต่อไป?
เพราะผมเป็น “คนดี”? เพราะผม หน้าตาดี? ไม่
เป็นเพราะผมซ้อมอย่างหนัก ผมทำงานหนักและพยายามช่วยเพื่อนร่วมทีม
เพราะผมเชื่อว่าคุณจะเล่นในแบบที่คุณฝึกซ้อมมา

ผมคิดว่าบางคนไม่ได้ดูเกมก่อนที่จะวิจารณ์เรา
มีแมตช์ที่เราแพ้ในบ้าน ผมได้รับบาดเจ็บดังนั้นผมจึงดูเกมจากทีวี
แต่ผมยังคงได้รับข้อความ “วันนี้คุณมันห่วยแตก”

สำหรับพวกที่เกลียดชังผม: คุณจะพูดอะไรก็ได้เกี่ยวกับผม แต่อย่าแตะต้องครอบครัวของผม ตกลงไหม.
ภรรยาของผม ลูกๆ พี่ชายของผม พ่อแม่ของผม พวกเขาไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย ต้องมีขอบเขต
หากคุณต้องการวิพากษ์วิจารณ์ใครสักคน ได้โปรดมุ่งไปหาคนที่อยู่ในสนาม

แน่นอนว่ามันเงียบเมื่อเราชนะ แต่ทันทีที่เราแพ้สองสามเกม นักวิจารณ์คนเดิมจะกลับมา นี่คือการทำงานของฟุตบอล
แต่ผมจะไม่เปลี่ยนสำหรับผู้ชายที่ซ่อนตัวอยู่หลังคีย์บอร์ด ไม่มีวันนั้น.

มันค่อนข้างตลกเพราะในชีวิตจริงไม่มีใครเคยพูดกับผมว่า “คุณมันห่วยแตก” ไม่เคย.
ไม่มีใครพูดต่อหน้าผม พวกเขาจะพูดอะไร ตามปกติ “อา คุณเก่งที่สุด คุณเก่งมาก…” บางคนหมายความตามนั้น
แต่บางคนก็กลับไปในโลกออนไลน์แล้วพูดว่า “เอาเขาออกจากสโมสรของเรา”
ครั้งหน้าก็พูดต่อหน้าผมสิ “Granit วันนี้คุณมันแย่มาก” ไม่มีปัญหา! ผมสัญญา ผมจะมองมันในแง่ดี
ผมเคารพความคิดเห็นที่ตรงไปตรงมา แต่ผมไม่มีเวลาสำหรับการโกหก

นี่เป็นหนึ่งในสิ่งที่แย่ที่สุดเกี่ยวกับการมีชื่อเสียง
ผู้คนไม่สามารถเป็นจริงกับคุณได้และผมหวังว่าสิ่งนี้จะไม่เป็นเช่นนั้น
ผมเป็นคนธรรมดาเหมือนคุณ คุณรู้ใช่ไหม?

ใช่ เป็นเวลา 90 นาที ผมคือ Granit Xhaka กองกลางของทีม Arsenal
แต่ช่วงที่เหลือของสัปดาห์ ผมเป็นแค่ผู้ชายสวิสที่อาศัยอยู่ในลอนดอนกับภรรยาและลูกสองคนของเขา

ผมไม่ต้องการที่จะมีชีวิตที่แตกต่างไปจากนี้
ผมไม่ได้สั่งอาหารทั้งหมดไปที่บ้านของผม ผมไม่เดินไปมากับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย 10 คน
ไม่ไม่ไม่ไม่. เพียงเพราะผมมีชื่อเสียง ผมต้องเปลี่ยนทุกอย่าง? ไม่มีทาง.
ถ้าผมไปงานปาร์ตี้ ผมจะอยู่เข้าไปอยู่ตรงกลางวง
ถ้าครอบครัวของผมต้องการทานอาหารที่ร้านอาหาร ผมจะพาไปที่นั่น
ถ้าลูกๆของผมต้องการอาหาร ผมจะไปที่ร้าน Sainsbury's นี่คือวิธีที่ผมต้องการมีชีวิตอยู่

แต่มีบางอย่างที่ผมทำไม่ได้ ถ้าเด็กๆ อยากกินที่แมคโดนัลด์
ผมไปไม่ได้ เพราะจะมีคนถ่ายและนำไปลงอินสตาแกรม
และพรุ่งนี้ผมจะเข้าไปอยู่ในรายงานในหนังสือพิมพ์
ผมจะกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่คนอื่นพูด สำหรับผมมันผิดทั้งหมด แต่มันคือความจริง

แน่นอน ผมรู้สึกขอบคุณที่ได้เป็นนักฟุตบอลอาชีพ
แต่นอกสนาม ผมพูดตรงๆ ได้เลยว่าเมื่อก่อนผมมีชีวิตส่วนตัวที่ดีกว่าตอนนี้
ตอนนั้นผมเป็นเพียง Granit ผมเป็นผม



แน่นอนว่าผมไม่ใช่กัปตันทีม Arsenal อีกต่อไปแล้ว
แต่ผมสามารถสัญญากับคุณได้ว่าผมจะยังทำตัวเป็นกัปตัน แม้จะไม่มีปลอกแขนก็ตาม
นั่นเป็นไปได้ ผมได้รับความเคารพอย่างมากจากเพื่อนร่วมทีมและทีมงานของเรา
และผมรู้สึกขอบคุณมากสำหรับสิ่งนั้น ผมจะคอยช่วยเหลือเด็กๆ และรับผิดชอบต่อผลงานของเราเสมอ

อาร์เซนอลยังคงอยู่ในใจผม 100%
ความท้าทายของผมคือไม่ใช่การเปลี่ยนความคิดเห็นของคนอื่นเกี่ยวกับตัวผม แต่เพื่อช่วยเหลือทีม
และหลังจากนั้น ถ้ามีใครเปลี่ยนใจเพราะเรื่องนั้นก็เยี่ยมไปเลย

ผมเข้าใจว่าเราจะไม่มีวันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด แต่ผมหวังว่าเราจะสามารถปฏิบัติต่อกันด้วยความซื่อสัตย์และความเคารพ
ผมต้องการให้คุณรู้ว่าสิ่งที่ผมทำในสนาม มันมาจากสถานที่ที่เหมาะสม

ถ้าผมเข้าสกัดช้า นั่นเป็นเพราะผมกำลังต่อสู้เพื่ออาร์เซนอล ถ้าผมอารมณ์เสีย นั่นเป็นเพราะผมแคร์
บางครั้งผมอาจจะใส่ใจมากเกินไป

ชัดเจนว่าคุณไม่สามารถคาดเดาอนาคตในวงการฟุตบอลได้
แต่ผมรู้บางสิ่ง หลังจากฤดูกาลนี้ ผมเหลือสัญญาอีกสองปี

ผมยังคงรักสโมสรนี้
ผมเชื่อว่ามิเกลกำลังสร้างทีมที่ยอดเยี่ยม
และผมต้องการบรรลุเป้าหมายบางสิ่งที่พิเศษที่นี่







บทความ

[บทความ] Arteta กับการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมในสโมสร
http://www.soccersuck.com/boards/topic/2124017
[บทความ] Ødegaard กำลังผลิบาน
http://www.soccersuck.com/boards/topic/2122992
[Joke] คุณไม่ได้รับสายจาก Pep
https://www.soccersuck.com/boards/topic/2126083

[Pics] Arsenal's "Train to win 2021/22"

[.Gif] Arsenal's "2021/22"