ผมอยู่กับแฟนเห็นแฟนตาม F ของ พิมรี่พาย นาฬิกาเอย น้ำหอมเอย ราคาขายลดโหดมาก จาก 5 พันเหลือ 1500 จาก 3000 เหลือ 800 ไรแบบนั้น ผมถามแฟนๆ บอกว่าของแท้ ขายเท่านี้แระ แต่พิมรี่พายขายได้ถูกกว่า เลยสงสัยจังครับ แบบนี้พวกเคาเตอร์แบรนด์เขาจะขายได้ยังไง? แล้วพิมรี่พายเอาของมาจากไหน? ถ้า บ.แบรนด์ เป็นคนส่งให้ แล้วเขาไม่มีกำหนดราคาตลาดแบบนี้ระบบการค้าขายจะไม่พังเหรอครับ ใครพอมีองค์ความรู้ด้านนี้แนะนำหน่อยได้ไหมครับ

ก็พวกเค้าเตอร์แบรนด์นัานแหละครับ มาฝากขาย เลยได้ราคาถูกมากๆครับ

พังสิระยะยาวอะคนขายส่งมาขายปลีก

รายย่อยที่เคยรับไปขายหน้าร้าน ค่าเช่าที่ ค่านั้นค่านี่

แต่แฟนคลับบอกแล้วงัยใครสนชั้นได้ของถูก

เขารู้ ลิมิตในการขายสินค้า ไงครับ

สินค้าเขาหลากหลาย 1000รายการ กำไร 700 รายการ ขาดทุน 300รายการ

300รายการที่ขาดทุน เขาก็รุ้ว่าเขาจะปล่อยกี่ตัว

มันคือว่าการตลาดที่ไม่ต้องโฆษณา อะไร ปากต่อปาก

* ราคาที่เขาได้มา มันก็ต่ำ ขาดทุนไม่เจ็บมากอยู่แล้ว...

สินค้าของพิมรี่พาย มีอยู่ 3แบบ
1. สินค้าที่รับมาขาย (มีทั้งจ้างขาย/จ้างวางสินค้า) (โอกาสกำไรสูง)
2. สินค้าที่ต้องหามาขาย ต้องมีจัดซื้อหรือมีดีลกับแบรนด์ โดยตรง หรือคนที่หาราคาถูกมาให้ได้ (ขาดทุนบางอย่าง)
3. สินค้าที่ผลิตขึ้นเอง แบรนด์ตัวเอง (กำไรหนัก)

เมื่อเขารุ้ทุนสินค้าทุกตัว เขาเปิดราคาเท่าไร ก็ขายได้หมด

Volume เยอะไงครับเลยได้ราคาถูก เดาว่าดิลกับผู้ผลิตโดยตรงล๊อตสั่งซื้อทีหลัก 10ล้าน++ ซื้อเข้าโกดังอะ

แต่ไม่ได้ขายบ่อยเลยนะ ส่วนใหญ่เห็นขายแต่ของกิน ขนม

อันนี้เดาล้วนๆ

เหมือนในshopeeไง ทำไมได้ราคาถูกกว่าในห้าง

ไม่รู้ว่า พิมรี่พายไง ยังไงนะ พี่ที่รู้จัก ได้แฟนเป็นฝรั่ง ก็ตามแฟนไปอยู่ฝรั่งเศษ
แต่ละวัน พี่แกก็ขายของแบนด์เนม จิปาถะอะไรงี้ แกก็มีแหล่งที่สามารถหาถูกๆ
แบบ ราคา 1หมื่น แกก็หาแหล่งแบบ 3-4พัน ได้อยู่นะครับ

เพราะฉนั้นระดับ พิมรี่พาย ผมว่า คงมีคอนเนกชั่น แหละ ถึงได้ดั้มราคาหนักได้

ผมคิดออกสองเคส

1.ไปเหมามาเยอะ ราคาถูกลง

2.ร้านค้ามาฝากขายระบายของเลยได้ทุนถูกลง

อาจจะไม่ใช่อย่างที่ผมคิดก็ได้นะ

เจ้าอื่นที่เคยเห็นขายพวกเครื่องสำอาง น้ำหอมถูกๆ คือ ของเริ่มมีอายุเยอะ เลยมาปล่อยถูกๆ แต่ของพิมรี่พายไม่แน่ใจว่าเป็นแบบไหน แต่คิดว่าน่าจะเป็นแบบเม้นบนๆบอกกันคือยอมขาดทุนนิดหน่อยเพื่อเรียกคนมาซื้อสินค้าตัวอื่นที่ได้กำไรเยอะๆ

Shopee ถูกแต่ ไม่ได้ถูกกว่า 3-4 เท่าครับผมเลยสงสัยในจุดนี้ บางตัวลดแบบว่า ลดได้ไงเนี๊ยะ

นโยบายกระจายราคาครับ ขาดทุนตัวนี้กำไรตัวอื่น ถั่วให้บวกเข้าไว้ก็จบ เหมือนที่big c กับ lotus ทำไง
สินค้ามีเป็นพันรายการ จัดขาดทุน 200 รายการ กำไร 800 ราวๆนี้ นี่การตลาดแบบห้างไง

ใช้บัตรเครดิตรูดที่เคาเตอร์แบรนด์ แล้วเอาแต้มในบัตรที่ใช้รูดแลกของออกมาอีกที่ ลองคิดดูรูด 1 ล้านจะได้กี่แต้ม แล้วถ้ารูดทีละหลายๆล้าน จะได้กี่แต้ม ก็ใช้ของที่ได้ฟรีจากการแลกแต้มนั้นแหละ มาถั่วเฉลี่ยราคาในการขายครับ

พังไม่พังอยู่ที่ตัวแบรนด์เขาวางแพลนไว้ยังไงครับ อย่างซาบีน่าเขาวางไว้ในตลาดออนไลน์ด้วย
เพราะงั้นต่อให้ไปลองที่ร้าน/ช็อปแล้วไม่ซื้อ แต่กลับมาสั่งจากช่องทางที่ถูกกว่าเขาก็ไม่เดือดร้อนเพราะเขา
มีระบบมาซัพตรงนี้ไว้แล้ว แต่ถ้าแบรนด์ไหนไม่ได้มีระบบมาซัพไว้หน้าร้านก็มีเคืองอ่ะ

ส่วนในแง่ของพิมรี่พายอาจจะหาของได้ถูกจริง หรืออาจจะหาไม่ได้ถูกขนาดนั้นแต่มีงบมาทำโปร
หลายๆแบรนด์ก็เป็น จะตั้งงบมากี่ล้านก็ว่าไป ละเอาตรงนี้ไปเป็นส่วนต่างแทนทำให้ขายได้ถูกมาก

ที่หาดใหญ่ พวกน้ำหอมก็ราคาถูกนะ เป็นของแท้แต่เขาว่าไม่มีภาษีเลยราคาถูกกว่าปกติ