ฟีลลิ่ง อารมณ์ร่วม รู้สึกปีนี้หงอยเหงาไปนิด เมื่อเทียบกับ 2012
ปีนี้ไม่ได้รู้สึกเป็นรอง เหมือนพอโค้ชเก่ง แล้วรู้สึกว่าเราก็เอาชนะได้อ่ะ คือถ้าแพ้ก็ไม่ได้รู้สึกแย่มาก ถ้าชนะก็รู้สึก เออ ก็สมควรอยู่นะ
แต่ปีนั้นนี่ ผมว่าสุดๆจริงๆ เลือดตาแทบกระเด็น
เป็น underdog มาตลอด แล้วมาชนะรอบชิงแบบดราม่าด้วย
ตอนนั้นรู้สึกมีความอารมณ์ร่วมมากๆอย่างบอกไม่ถูก
แบบเหมือนเป็นหนังเรื่องนึงของ drogba โดยเฉพาะตั้งแต่ต้นจนจบ
ปีนั้นรู้สึกมีอารมณ์ร่วมชิบหาย เอาตรงๆ ทั้งบรรยากาศแฟนบอลในสนาม ทั้งความกดดัน ความอยากได้แชมป์ถึงแม้ตกเป็นรอง เพราะถ้าไม่ได้ปีนัั้ั้น พวกซีเนียรของทีมก็คงอำลาทีมละ หลังจบฤดูกาล
มันมีสตอรี่หลายอย่างที่ ทำให้รู้สึกว่าการได้มานั้น คือฟีลลิ่งโคดสุด