ไม่มี ‘ชาวเอลเดียที่ดี’ ไม่มี ‘ปีศาจร้ายบนเกาะ’ ไม่มี ‘ชาวมาร์เลย์กิตติมศักดิ์’ จะมีก็แต่ ‘ผู้สูญเสียจากสงคราม’ เท่านั้น
.
กาบิ บราวน์ ตัวละครหลักจากเรื่อง Attack on Titan The Final Season เด็กหญิงชาวเอลเดียที่เกิดในเขตกักกันลิเบริโอ สถานที่กักกันชาวเอลเดียในฐานะเชลยศึกที่ชาวมาร์เลย์เก็บเอาไว้ใช้ประโยชน์ทางการทหาร ชาวมาร์เลย์ปฏิบัติกับชาวเอลเดียในเขตกักกันอย่างไร้มนุษยธรรม ซ้ำยังบิดเบือนประวัติศาสตร์ เล่าเรื่องโกหก โฆษณาชวนเชื่อ ปลูกฝังความเกลียดชังในตัวตนของชาวเอลเดีย ทำให้ชาวเอลเดียมี ‘ตราบาป’ ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด
.
‘ตราบาป’ นั้นถูกสะท้อนออกมาในรูปแบบของ ‘ปลอกแขนชาวเอลเดีย’ ที่ชาวเอลเดียทุกคนในเขตกักกันลิเบริโอถูกบังคับให้ใส่เอาไว้ตลอดเวลา หากถอดออกจะต้องโทษสถานหนัก สังเกตได้จากการที่กาบิขออนุญาตถอดปลอกแขนตอนที่เธอจะออกจากสนามเพลาะไปปาระเบิดเพื่อทำลายรถไฟหุ้มเกราะ
.
กลายเป็นคำถามขึ้นมาว่า แม้แต่ในช่วงสงครามที่ฝั่งมาร์เลย์กำลังเพลี่ยงพล้ำและอยู่ในจังหวะคับขัน ‘ปลอกแขนชาวเอลเดีย’ ยังเป็นเรื่องสำคัญอยู่อีกหรือ
.
“เดิมทีศัตรูของเราก็คือปีศาจบนเกาะที่คุกคามความสงบสุขของโลกใบนี้อยู่ไม่ใช่หรือไง นายก็น่าจะเคยเรียนมาแล้วนี่ จะเมื่อก่อนหรือตอนนี้พวกมันก็ยังเป็นปีศาจร้ายที่สมควรโดนฆ่าอยู่วันยังค่ำ ไม่เหมือนพวกเรา”
.
สื่อทุกอย่างในประเทศมาร์เลย์ถูกบิดเบือนไปจากความจริง ประวัติศาสตร์ของชาวเอลเดียที่แท้จริงถูกชาวมาร์เลย์ทำลายไปหมดสิ้นและสร้างเรื่องราวขึ้นมาใหม่
.
เหล่าบรรพบุรุษของชาวเอลเดียถูกยัดเยียดบท ‘ปีศาจ’ เพราะการใช้พลังไททันในร่างกายก่อสงครามและยึดครองดินแดนมนุษย์ หรือที่ชาวมาร์เลย์เรียกว่า ‘บาปที่บรรพบุรุษได้ก่อไว้’
.
แม้ว่าเหตุการณ์เหล่านั้นจะเป็นเรื่องจริง แต่เวลาก็ผ่านไปแล้วกว่าสองพันปี พูดกันตามความจริงชาวเอลเดียในปัจจุบันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเลยสักนิด
.
เด็กชาวเอลเดียที่เกิดในเขตกักกันทุกคนรวมถึงกาบิได้เรียนรู้สิ่งที่บิดเบี้ยวเหล่านี้จากแบบเรียนที่ชาวมาร์เลย์เป็นผู้เขียนขึ้น ตลอด 10 กว่าปีที่เธออ่านออกเขียนได้และพอจะเข้าใจเรื่องราวต่างๆ ชีวิตรอบตัวของเธอก็มีแต่คำว่า ‘ปีศาจบนเกาะ’ และ ‘บาปที่บรรพบุรุษได้ก่อไว้’
.
ชาวมาร์เลย์เองก็ถูกปลูกฝังมาว่าชาวเอลเดียนั้นมีฐานะต้อยต่ำ แม้ชาวเอลเดียที่เกิดขึ้นมาใหม่จะไม่รู้เรื่องรู้ราวเกี่ยวกับสงครามในอดีต แต่พวกเขาสมควรต้องชดใช้กรรมที่เหล่าบรรพบุรุษก่อไว้ด้วยชีวิต
.
การจะลิดรอนสิทธิเสรีภาพ การทดลอง ทำร้ายร่างกาย หรือแม้กระทั่งการฆ่าชาวเอลเดียไม่ใช่เรื่องผิดสำหรับชาวมาร์เลย์ เพราะชาวเอลเดียนั้นมีค่าแค่เป็น ‘อาวุธชีวภาพ’ ที่มีประโยชน์ทางการทหารให้กับประเทศมาร์เลย์เท่านั้น
.
คำว่า ‘ชาวเอลเดียที่ดี’ เป็นคำที่ใช้กันทั่วไปในเขตกักกันลิเบริโอ คำนี้เป็นดั่งเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจว่าชาวเอลเดียไม่ใช่คนเลวไปเสียทั้งหมดอย่างที่ชาวมาร์เลย์ได้ปลูกฝังเอาไว้ หากพวกเขาทำคุณประโยชน์ให้กับมาร์เลย์เพื่อล้างบาปที่บรรพบุรุษเป็นผู้ก่อเอาไว้ได้ พวกเขาก็จะกลายเป็น ‘ชาวเอลเดียที่ดี’
.
“เพราะฉันเป็นชาวเอลเดียที่เกิดมาในเขตกักกันแห่งนี้ พอเดินออกไปนอกกำแพงก็ถูกถ่มน้ำลายใส่ แล้วก็มีแต่ความทรงจำที่ขมขื่นอยู่เต็มไปหมด เพราะงั้นฉันเลยอยากพิสูจน์ให้โลกรู้ว่าชาวเอลเดียเป็นคนดี เพราะเชื่อว่าสักวัน วินาทีที่ได้ภาคภูมิใจในปลอกแขนชาวเอลเดียนี้จะมาถึง”
.
การที่จะลบล้างตราบาปและหลุดพ้นจากสถานะชาวเอลเดียที่ต่ำต้อยได้ คือการได้เป็น ‘นักรบ’ หรือผู้สืบทอดพลังไททันทั้ง 9 ที่มีหน้าที่สำคัญทางการทหารคือการเป็นทัพหน้าให้กับชาวมาร์เลย์ในสงคราม
.
เด็กชาวเอลเดียที่เกิดขึ้นมาใหม่ต่างก็มีเหตุผลที่อยากเป็นนักรบกันทั้งสิ้น ด้วยการโฆษณาชวนเชื่อที่ชาวมาร์เลย์บอกไว้ว่าการได้เป็นนักรบจะทำให้ครอบครัวของพวกเขาหลุดพ้นจากการเป็นชาวเอลเดียที่ต่ำต้อย และได้รับ ‘ปลอกแขนชาวเอลเดียสีแดง’ ที่เป็นสัญลักษณ์ว่าเขาได้รับการยอมรับดุจเป็นชาวมาร์เลย์คนหนึ่ง
.
แม้ว่าเหล่านักรบจะถูกยอมรับในฐานะ ‘ชาวเอลเดียที่ดี’ แล้ว แต่ ‘ตราบาป’ ไม่ได้จางหายไปในอากาศ พวกเขาต้องอุทิศชีวิตทั้งหมด 13 ปีที่ยังเหลือให้กับสงครามแห่งความเกลียดชังที่ไม่รู้จบ และ ‘ปลอกแขน’ บ่งบอกตัวตนที่เป็นดั่งโซ่ตรวนที่ไม่สามารถถอดออกได้ มีแต่ภาพความฝันถึง ‘วินาทีที่ได้ภาคภูมิใจในปลอกแขนชาวเอลเดีย’ เท่านั้น
.
“ต่อให้มันเป็นเขตกักกันแบบนี้ มันก็ยังเป็นบ้านของฉันที่มีเหล่าคนสำคัญของฉันอยู่ดีฉันยกโทษให้คนที่มาเหยียบย่ำมันไม่ได้หรอก”
.
การมาเยือนของ ‘ปีศาจบนเกาะ’ ทำให้เพื่อนร่วมชั้นของกาบิถูกหินจากแรงระเบิดหล่นทับจนตาย ส่วนอีกคนที่พยายามเข้าไปช่วยก็โดนผู้คนที่แตกตื่นวิ่งเหยียบซ้ำไปซ้ำมาจนหัวแตก
.
ทหารยามชาวมาร์เลย์สองคนที่ห้ามไม่ให้เธอไปบริเวณที่เกิดความวุ่นวาย แม้ว่าเธอจะเป็นชาวเอลเดียที่ชีวิตไม่ได้มีค่าเลยสักนิดสำหรับชาวมาร์เลย์ก็ถูก ‘ปีศาจบนเกาะ’ ยิงตายต่อหน้าต่อตาของเธอ ทำให้มวลความแค้นและความเกลียดชังที่แม้ไม่เคยได้เห็น แต่ถูกปลูกฝังเอาไว้ตลอด 12 ปียิ่งเอ่อล้นขึ้นไปอีกด้วยประสบการณ์จริงที่ได้เจอ
.
กาบิจึงตัดสินใจคว้าปืน หอบหิ้วเอามวลความรู้สึกเหล่านั้นที่อยู่บนพื้นดินของเขตกักกันลิเบริโอขึ้นไปบนน่านฟ้าและเหนี่ยวไกส่ง ‘กระสุนสังหาร’ มุ่งตรงสู่ใครก็ตามที่เธอเจอเป็นคนแรก
.
ไม่มีใครเกิดมาเป็นคนเลวตั้งแต่แรก อาจพูดได้ว่าด้วย ‘กระสุนสังหาร’ กาบิ บราวน์ ไม่ได้ทำสิ่งที่ถูกต้อง แต่ก็ไม่ได้ทำสิ่งที่ผิด เธอไม่ใช่คนดี แต่เธอก็ไม่ใช่คนเลว
.
เธอเป็นเพียง ‘เหยื่อของการโฆษณาชวนเชื่อ’ ตลอด 12 ปีตั้งแต่เธอถือกำเนิดขึ้นมาในรั้วของเขตกักกันลิเบริโอพร้อมกับโซ่ตรวนที่ไม่มีวันถอดออกได้ที่เรียกว่า ‘ปลอกแขนชาวเอลเดีย’ เท่านั้นเอง
.
ถ้ามองเรื่องราวที่เกิดขึ้นและทำความเข้าใจบริบทรอบด้านให้ลึกลงไปถึงแก่นแท้สำคัญของปัญหาทั้งหมด เราอาจจะพบว่าแท้จริงแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นกับกาบิอาจไม่ได้ถูกจำกัดอยู่แค่ในแผ่นดินมาร์เลย์หรือเขตกักกันลิเบริโอ
.
เพราะแท้จริงแล้วพวกเราทั้งหมดล้วนมีสิทธิ์ตกเป็นเหยื่อของ ‘การโฆษณาชวนเชื่อ’ ไม่ต่างกัน
.
เมื่อกาบิได้ออกจากเขตกักกันลิเบริโอไปสัมผัส ‘ความชั่วร้ายของปีศาจบนเกาะ’ เธอจะได้เรียนรู้และยอมรับความแตกต่างหรือไม่ แทนที่จะสานต่อความเกลียดชังที่มีต่อกัน ลองหันมาเอาใจช่วยเด็กหญิงคนนี้ให้เบิกเนตรกระชาก ‘ปลอกแขนชาวเอลเดีย’ และเติบโตขึ้นโดยหลุดพ้น ‘จากการโฆษณาชวนเชื่อ’ ที่คอยครอบงำความคิดของเธออยู่เสียที


Cr. The Standard Pop


-----------------------------------------------------------------------------------------------



ผมยังไม่ได้ดู anime นะ แต่อ่านมังงะไปแล้ว ผมชอบเส้นเรื่องประเด็นนี้ของ AOT มากๆ

คือเหมือนทั้ง 2 ฝั่งมันอยู่ในกะลาจริงๆอ่ะ โดน propaganda ฝังหัวมาว่าอีกฝั่งคือปีศาจ

ผมนึกถึงตอนเด็กๆที่อ่านพวกการ์ตูนสงคราม ไทย-พม่า มันจะวาดกษัตริย์ไทยหน้าตาเป็นพระเอก

แล้วพวกพม่าหน้าตาจะเลวๆหน่อยอ่ะครับ ส่วนใหญ่ แล้วเด็กที่อ่านก็จะถูกชี้นำไปทางนั้นจริงๆ



น้อน Gabi นี่เป็นตัวละครตัวนึงที่ผมชอบมาก ชอบให้ตัดฉากมาทางน้อน ชอบมิติแบบนี้ของตัวละครมาก

การเรียนรู้ความเป็นมนุษย์ การเข้าใจ การให้อภัย AOT ตั้งแต่เข้าภาค Marley นี่พีคหยุดไม่อยู่จริงๆครับ

propaganda ว่าอีกฝั่งเป็นปีศาจ อันนี้มีแค่ฝั่งเดียวนะครับ

ฝั่งคนบนเกาะจะโดนเรื่องครอบกะลามากกว่า นอกเกาะมีแต่ไททัน บนเกาะคือมนุษย์กลุ่มสุดท้าย ห้ามรู้ความจริงเรื่องนอกกำแพง ห้ามคิดค้นเทคโนโลยีใหม่ๆ

ส่วนมาเลย์จะเป็นเรื่องที่คนบนเกาะทุกคนคือปีศาจ แม้แต่ชาวเอลเดียด้วยกันยังคิดว่าคนบนเกาะคือปีศาจ

สุดท้ายได้ปีศาจบนเกาะมาจริงๆเพราะจะไปแย่งพลังเขามา สำหรับมาเลย์แล้ว ชาวเอลเดียเป็นแค่ทาส เป็นแค่อาวุธ เป็นแค่เครื่องมือ

คนบนเกาะต้องมารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ ราชาก็จะยอมตาย สายเลือดราชาก็จะทำหมัน เกิดมาเป็นชาวเอลเดียนี่รันทดจัดๆ ความรันทดนี้ก็ได้สร้างปีศาจขึ้นมาจริงๆ

เรื่องนี้จะไปโทษใครได้ ทุกอย่างจบตั้งแต่การประกาศสงครามแล้ว นั่นแหละฟางเส้นสุดท้าย

ถ้าเป็นบ้านเราคงเทียบได้กับ "คชโยธี".

กว่าน้องแกจะเบิกเนตรนี่มีอีกหลายศพ

ยิงปืนโคตรจะแม่นไอเด็กเปรต

คนเขียนมองแค่ในมุมของเกาะพาราดี

คิงที่หนีปัญหา ทิ้งคนของตัวเองไว้

แล้วหนีไปเกาะกับแค่กลุ่มคนของตัวเอง

ใช้ชีวิตสงบสุข แต่คนที่มาเลมีค่าแค่หมาตัวนึง

ดูพวกอีลิทอย่างตระกูลไทเบอ ร่ำรวย อยู่สบาย

ไม่เกี่ยวกับโฆษณาชวนเชื่อเลยด้วยซ้ำ

เข้าใจเป็นการบินบราซิลตั้งนาน

แค่หันหน้ามาคุยกันบ้างเรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดหรอก เรื่องที่เกิดผมยกให้ฝั่งมาเลย์ผิดไป 80%เลยนะ

AOT เป็นเมะที่ผมชอบมากๆในการเล่นกับประเด็นสงคราม ความเกลียดชังและการโฆษณาชวนเชื่อ ทำได้ดีมากๆโดยไม่รู้สึกว่ายัดเยียดเลย ให้คนดูค่อยๆซึมซับไปเอง

แถมบทก็ไม่ใจดีกับคนดูด้วย ได้กลิ่นอาย games of throne ซีซั่นแรก