ผมแผล่บให้ท่าน เพราะ ผมเห็นด้วยบางส่วน + ท่านอธิบายได้ดีครับ เห็นภาพ เคลียร์ๆ ยกเว้นคำสุดท้ายจริงๆ จะให้ยอมรับ ผมคนนึงแหละยอมรับไม่ได้

มันคือการช่วยเหลือพวกพ้องตัวเอง(โดยมีเหตุผลบางอย่างมารองรับ) ไม่ได้คำนึงถึงผลประโยชน์ต่อองค์กรหรือประโยชน์ต่อคนหมู่มากจริงๆ // สมมุติเคลมว่าฝาก A เข้าทำงาน ใจคนฝาก ต้องฝากเพราะอยากให้Aได้งานดีๆ มากกว่าประโยชน์ขององค์กรอยู่แล้ว แค่จุดเริ่มต้นของความคิดก็เป็นเพื่อตัวเองและพวกพ้องแล้ว

ผมเข้าใจนะ(เข้าใจจริงๆ) และเห็นด้วยว่ามันเป็นสิ่งไม่ดี(ตัวท่านก็บอกไว้) แต่ทำใจให้คิดว่ามันเป็นสิ่งปกติ และยอมรับมัน ตัวผมทำไม่ได้จริงๆครับ

เคยสัมภาษณ์แล้วเค้าถาม ใครรับรองให้มั้ยละ

ผมว่าน้องท่านเก่งนะครับ แต่มันมีคนที่เก่งกว่าน้องท่านก็เยอะเหมือนกัน

การไฟฟ้าส่วนภูมิพวก

เจองี้จบเลย

ญาติผมก็เข้าได้ ไม่มีเส้นอะไร

ตัวผมเคยไปสอบแค่รอบแรกก็ไม่ผ่านแล้ว ข้อสอบผมยังไม่รู้เลยว่าเขาคัดยังไง ไม่มีวิชาการเลย มีแต่สอบ logic อาจจะแค่รอบแรกมั้ง

ผมยอมรับเลยว่าผมเข้ารัฐวิสาหกิจได้ด้วยคนรู้จัก แต่เขาช่วยได้แค่ตอนสัมภาษณ์ครับ เขาบอกพ่อผมว่าสอบข้อเขียนให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน ถ้าสอบข้อเขียนไม่ได้ก็ไม่มีการพิจารณาอะไรทั้งนั้น

ไม่มีคอนเนคชั่นคุณต้องเจ๋งจริงครับ(เกียรตินิยม บลาๆ)

ผมเปรียบง่ายๆละกันระหว่าง1.ลูกของคนใหญ่คนโตในนั้น

2.ตาสีตาสาสกุลไม่ได้ใหญ่โตไม่ใช่ครอบครัวดัง

ถ้าเกรดเท่ากันหรือด้อยกว่าไม่มาก บ้านเรายังไงก็ข้อ1ครับ

เพื่อนผมก็มอเดียวกับน้องท่านนะ

รอบล่าสุดสมัครทุกคน 4 คน ก็ติดหมดทุกคน ไม่น่ายากมากนะครับ

ท่านอาจคิดว่าน้องท่านเก่ง แต่มันจะมีคนที่เก่งกว่าเสมอครับ

สมัยนี้เส้นอย่างเดียวไม่รอดครับ

เหมือนช่วยแค่ตอนสัมภาษณ์เท่านั้นเอง (ถ้าไม่เจอคนที่เจ๋งจริงๆอ่ะนะ)

เพื่อนผมจบสาธารณะสุข พ่อทำงานในการไฟฟ้า จบออกมาได้ทำงานไฟฟ้าเฉย

เข้ายากมั้ยก็ไม่ยากมาก ง่ายมั้ยก็ไม่ง่ายซะทีเดียว คนใกล้ตัวที่ทำอยู่หลายคน ก็ไม่ได้สอบได้ในครั้งแรกทั้งที่มีคนรู้จัก ถึงจะรู้จักแต่ก็ต้องมีดีพอตัวถึงจะเข้าไปได้ ไม่ใช่จะฝากกันได้มั่วๆ คนไม่รู้จักใครเข้าได้ก็มี แล้วที่คุณบอกญาติเก่งโพรไฟล์​ดี เกรด 2.5 อันนี้มันทั่วไปนะคับ โทอิคเยอะ แต่องกรค์เค้าไม่ได้เน้น เค้าขอแค่ผ่านเกณฑ์​ เยอะกว่าก็ถือว่าดี ต้องมาดูประสบการณ์​ทำงานอีกว่าเป็นยังไงบ้าง ดวงก็มีส่วนบางปีรับเยอะ แคนดิเดตน้อย บางปีรับน้อยแคนดิเดตเยอะ องค์กร​เค้าก็พยายามคัดคนเต็มที่ตามเกณฑ์​แล้ว

ระบบฝากมันไม่ถูกต้อง ควรคัดคนที่ความสามารถ​อันนี้ถูกต้อง​ตามหลัก แต่ในภาคปฏิบัติ​มันก็วัดกันยาก ถ้าทุกอย่างมันพอกันๆ มีคนรับรองให้มันก็ดีกว่า มีผู้ใหญ่​อยู่เด็กมันก็จะเกรงใจ​ เด็กรุ่นใหม่หลายคนหลายที่เข้ามาทำงานได้ไม่นานก็อยากจะออกจะย้ายหาความก้าวหน้า​ก็ไม่ผิด แต่องค์กรก็ต้องเสียเวลาหาคนสร้างคนใหม่ มีผู้ใหญ่​ฝากมาอย่างน้อยก็เกรงใจ​ไม่กล้าออกง่ายๆมันก็ดีกับองค์กรยิ่งได้เด็กเก่งยิ่งดีใหญ่ ตอนรุ่นๆผมก็ไม่เข้าใจไม่เห็นด้วย แต่ความเป็นจริงกับอุดมคติ​มันต่างกัน

อยู่ที่จังหวะตอนเราไปสมัคร ถ้าเจอตอ เขาก็ล๊อคเป้าไว้กลายๆแล้ว ถ้าดูแล้วความสามารถไม่ห่างกันสุดๆ

ผมโดนมาแล้วตอนจบใหม่ๆ บ.ปุ๋ยแบรนด์ตลาด ฝ่ายบุคคลแอบกระซิบบอกตรงๆเลย จริงๆเป็นน้องแหละ แต่ ผจกอีกฝ่ายขอมาเป็นอีกคนลูกหลานใครในบริษัทก็ไม่รู้นี่แหละ ยังจำจนถึงทุกวันนี้

ผมนึกว่าเกรดสัก 2.5 ขึ้นใน มหาลัยดังๆอันดับต้นๆในประเทศไทยนี้ผมคิดว้าก็ดีแล้วนะนั้น คือผมอิงจากความรู้สึกผมเอง ไม่นึกว่าเกรด 2.5 ถือว่ายังทั่วไป สำหรับ ม.อันดับต้นๆ

ตอนเรียน อ.ก็บอกแบบนี้เหมือนกัน ถึงรับพวกเส้นสายมาจะดูไม่ดี

แต่ก็ยังดีกว่าเอาใครเข้ามาก็ไม่รู้ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ตอนแรกๆอาจจะดี พอตอนหลังๆ แย่ก็เยอะแยะ

เกรด2.5 ม.รัฐนี่ทั่วไปจริงๆครับ 3.+ โน่น

เดี่ยวนี้พวกเส้นฝากแบบยัดเลยน่าจะหายากแล้ว
มันต้องสอบผ่านข้อเขียนจากส่วนกลางก่อน
รอบสัมภาษณ์พวกมีเส้นสายถึงจะได้เปรียบคนอื่นหน่อย แต่ถ้าพวกเก่งแบบโดดๆไม่มีเส้นก็เข้าได้


เพื่อนผมก็อยู่กฟผ เท่าที่รู้ก็เไม่มีเส้นอะไร แต่เรียนเก่งมาก ความประพฤติดี