เซอร์โหดจริง เขี้ยวจริง และแช่งยากจริง คือเจอทีมตั้งรับก็เอาจนได้ เจอทีมระดับสูสีและเหนือกว่าก็ใช้จังหวะที่รวดเร็วเข้าทำลายชนะได้เหมือนกัน

อาจจะเทียบยากแต่คิดว่าถ้าป๋ายังคุมอยู่สมัยนี้น่าจะบดกับเป๊ปคล็อปลำบากพอตัว แต่คิดว่าน่าจะยึดพื้นที่ ucl และยังพอได้ลุ้นแชมป์บ้าง 2 คนนี้มาตรฐานบ้าบอมากใครๆก็ว่าลีกนี้โหดแข็ง big 6 big 7 แต่ 2 คนนี้คุมเหมือน 2 ทีมมันอยู่อีกโลกนึงเลย

ไม่รู้ว่าความรู้สึกกองเชียร์ตอนนั้นจะขนาดไหนนะครับ 26 ปี เยอะเหมือนกันแต่มันยุคที่ยังไม่บูมเหมือนสมัยนี้ โซเชียลก็ไม่มี เห็นแต่ของลิเวอร์สมัยนี้ อยากรู้คนที่ทันแล้วได้ดื่มด่ำมาแชร์ประสบการณ์บ้าง

ที่เห็นเค้าท์เตอร์แอทแท็คได้บ่อยๆ
ไม่ใช่เพราแมนยูเล่นเกมรับนะ

แต่ส่วนใหญ่มันเป็นจังหวะที่ทีมเสียลูกเตะมุม หรือไม่ก็เสียลูกฟรีคิก

ผมจำได้เลย เวลาดูแมนยูยุคเซอร์บุกทั้งเกม ถ้ายังเจาะไม่เข้า ผมจะรอเฮจากจังหวะเสียเตะมุม

ระหว่างคู่แข่งได้เตะมุม จะลุ้นสองอย่าง คือ ลุ้นอย่าโดนยิง กับ ลุ้นได้ประตูจากการสวนกลับ

"เอาสิ มาเลย ทีมมึงได้เตะมุมใช่มั้ย เอาให้เข้านะ
ถ้าไม่เข้า เดี๋ยวมึงโดนสวนแน่"

อารมณ์ตอนนั้นคืออย่างนี้เลย

กิกส์ยิงแสกหน้าซีแมนวันนั้นโคตรช็อค

อีกแบบที่เห็นบ่อยๆช่วงโด้รูนเตฟคือขุดบ่อล่อปลา

ตอนนำแล้วจะมีช่วงที่ปล่อยให้คู่ต่อสู้ครองบอลได้บ้าง แต่ไม่ปล่อยให้เข้า final third ได้นะ ตรึงไว้แถวๆ 30-40 หลานั่นแหละ

พอคู่แข่งค่อยๆขยับขึ้นมาเสริมเกมบุกมากขึ้นเรื่อยๆ ก็เข้าไปรุมบีบแย่งบอลแล้วตูม.... 3 ประสานวิ่งขึ้นหน้าไปเรียบร้อย

อ่านแล้วนึกถึงแลมพาร์ดแฮะ ได้บอลเล่นเร็ววทะลุทะลวงมีเป้าหมายในการเข้าทำ

ยุคป๋าเจอทีมใหญ่อาจจะไม่เน้นครองบอลเท่าไหร่ แต่ถ้าเจอทีมเล็กเน้นครองบอลเหมือนกันนะ แต่เน้นครองบอลแบบมีจุดหมาย ถึงจะครองบอลไม่เยอะเท่ายุคฟานกาล เพราะการเข้าทำที่หลากหลายในยุคป๋า กล้าได้กล้าเสีย ทำให้ง่ายต่อการจบสกอร์ ผิดกับยุคฟานกาล ส่งกันไปส่งกันมา ไม่ใช่ว่าไม่มีจุดหมาย แต่การเข้าทำไม่หลากหลาย ส่งขึ้นหน้าไม่ได้ก็ไม่เสี่ยง ส่งกลับหลังไปเริ่มต้นใหม่

และอีกอย่างหนึ่งคือป๋าจะไม่เน้นแท็คติกแบบตายตัวเสมอไป เปลี่ยนไปตามสถานการณ์ เป็นอีกจุดที่ทำให้แมนยูอยู่หัวตารางในการลุ้นแชมป์ทุกๆปี

น่าเสียดายที่รูปแบบนี้ชนะบาซ่ายุคต่างดาวไม่ได้เลย
จริงๆผมอยากเห็นยุคเซอร์เน้นครองบอลเยอะกว่านี้
เข้าใจว่าอาจไม่ถึงกับเน้นครองบอลแบบบาซ่ายุคต่างดาวนะ
เพราะสไตล์นั้นน่าเบื่อโครตๆ


หลายๆเกมยุคนั้นยังมีทีมแบบสวอนซีหรืออาน่อลหรือซิตี้ที่เราครองเกมสู้เขาไม่ได้ พูดว่าระดับการครองบอลเรายังเป็นรองเยอะเลย
ถ้าทีมควรเอาชนะเขาในเรื่องนี้พวกให้ได้ด้วย
จะเพอเฟ็คเลย

ผมแทบลืมรูปแบบยุคเซอร์ไปหมดละ รู้สึกไอ่ 4 5 ปีที่ผ่านมามันยาวนานเหลือเกิน

แต่ในขณะนี้นะครับ ความรวดเร็ว(pace), ดุดัน (power), ทะลุทะลวง(penetration) และเหนือความคาดหมาย (unpredictability)

4 ข้อที่กล่าวมาผมว่ามันมีหมดแล้ว และทำได้ดีด้วย การที่ป้อกบากลับมามันสำคัญมาก แล้วได้บรูโน่อีก มันทำให้ 4 ข้อนี้ครบเลย

ไม่ได้บอกว่า จะไปซัดพวกทีมชั้นนำให้หมอบได้สบายๆนะครับ แค่บอกว่ามี 4 ข้อนี้ครบ แล้วทำได้ดีด้วย

การที่ผมคิดว่าการกลับมาของป้อกบาสำคัญมากๆเพราะ เรามีมิติการวางบอลยาวข้ามแนวรับคู่ต่อสู้มาเพิ่มอีก เป็นสกิลที่ในทีมไม่มีใครทำได้ดีเลย

ผมอยากให้ป้อกอยู่ต่อนะครับ ถึงจะรำคาญมันหรือเอเย่นต์มันก็เถอะ แต่หานักเตะระดับนี้ว่ายากแล้ว จะย้ายมาผีแม่งยากยิ่งกว่า เพราะฉะนั้นถ้ายังมีอยู่ก็ไม่อยากให้ไปไหน

ถ้าลองย้อนดูคลิปรวมcounter attackของแมนยูยุคเซอร์

ทีมที่โดนส่วนใหญ่ก็ทีมเล็กๆทั้งนั้นครับ
เพราะจังหวะสวนกลัยส่วนใหญ่มันมาจากการที่แมนยูเสียเตะมุม แล้วสามารถเก็บบอลสองได้แล้วสวนกลับเร็ว

ก็จริงแหละ เหมือนป๋ามีแผนรับมือลูกเซ็ตพีชแล้วก็เค้าเตอร์แบบต่อเนื่อง

ดูคลิปแล้วแว๊ปขึ้นมาเลย สมัยก่อนชไมเคิลได้บอลแล้วจะขว้างหรือเตะเปิดเกมเร็วโต้กลับ ดีมากๆเลย ได้ประตูแบบนี้เยอะเลย โครตชอบอะ คือแกได้บอลจะต้องมีคนวิ่งทำทางแกจะคอยหาทางเปิดให้ แต่ที่เห็นบ่อยๆคือขว้างด้วยมือนี่แหละ

วิ่งๆๆ ยิง ตู้ม จบ

จริงครับ คีย์สำคัญในการเล่นบอลสวนกลับเลยครับ
ขว้างทีเดียวครึ่งสนาม อย่างลูกนี้แอสซิสจากการขว้างบอลให้โซลชาร์หลุดไปยิง



เดี๋ยวนี้ต้องมาหวังพึ่งการวางบอลยาวจากป็อกบาแทน

เซอร์อเล็กเป็นกุนซือหัวก้าวหน้ามาก ครั้งหนึ่งเคยอ่านสตาร์ซ็อกเกอร์ บอกว่าเซอร์อเล็กฝึกซ้อมการโต้กลับหนักมาก ฝึกซ้อมการโต้กลับไม่ให้เกิน 3 จังหวะโดยเฉพาะกิ๊กเป็นพิเศษ