ทีมรอแช้มป์มา 30 ปี
รอมา 20 ปี สำหรับตัวผมเอง

ผมเชียร์ตั้งแต่ปี 1996 และเป็นนัดทีเราแพ้แมนยู ในเอฟเอคัพ จากประตูท้ายเกมของ เอริค คันโตน่า
ไม่รู้กี่ปีแล้วที่เชียร์มา ผ่านอะไรมาก็เยอะ เหมือนพี่ตังกุยว่านั่นแหละ 30 ปีแล้วเหรอ บางทีก็คิดว่าเร็วจัง แต่นึกย้อนกลับไป นี่มันก็ครึ่งค่อนชีวิตเราแล้วนี่หว่า

ผมไม่ใช่แฟนลิเวอร์พูล แต่พอดูทีมนี้ทีไรรู้สึกประทับใจจริงๆ คือเป็นทีมที่มึเสน่ห์มีมนต์ขลังแบบว่าบอกไม่ถูกน่ะครับ ตอนนี้เป็นทีมที่เชียร์เป็นอันดับ 3 ในพรีเมียร์รองจากเลสเตอร์กับเวสต์แฮมไปซะแล้ว

30 ปีที่รอคอย ยินดีด้วยจากใจจริงครับ

นัดแรก ที่ดูลิเวอร์พูล ตอนแพ้ อาร์เซน่อล คาแอนฟิลด์ 0-2 ไม่เคิ่ล โธมัส นั่นแหละ รักแรก ชอกช้ำแรก

มาดูจริงจังอีกรอบ ตอนสไปซ์บอย ซื้อ นิตยาสาร ลิเวอร์พูล 4 สี ทุกเดือน (แพงมากสำหรับผม) ชอบฟาวเลอร์

มหาลัย ยังจำได้ ซื้อ รวมเล่ม ไมเคิ่ล โอเว่น ให้แฟน เค้าชอบ... ถ่ายรูปมา ติดภาพโอเว่นทั่วห้องนอน (ก็ยังดี เป็นนักเตะลิเวอร์พูล)
ตอนนั้นผมชอบเจอร์ราร์ด ...ไม่รู้อ่ะ แกดูทึ่มๆ กล้า บ้าบิ่น ตอนหัวขิง ...ตอนนั้นโอเว่น เร็วจัด แต่อ่านในรวมเล่มนี่แหละ โอเว่นบอกมีอยู่คนนึงเร็วกว่า นั่นคือเจอร์ราร์ด ก็เลยจับตาดู

ได้ซักครั้งจะไม่ลืมพระคุณ (แชมป์นะ)

จากอดีตที่ผ่านอะไรต่ออะไรมาเยอะและในอนาคตจะพบเจอ จะเป็นยังไงบ้างไม่รู้ แต่ที่รู้แน่ๆคือ ผมจะยังคงเชียร์ทีมฟุตบอลทีมนี้ตลอดไปครับ

ยอดเยี่ยมครับ