ให้ไปเรียรสื่อสารเพิ่มเติทมครับ
คนเรามักจะพูดเในสิ่งที่คิดกและเข้าใจเอง
แต่ลืมไปว่าวิธีสื่อสารงาายๆ ตรงประเด็น ต้องเรียนสนรู้

จริงๆ อยุๆไปก็น่าจะเข้าใจสไตล์เค้าได้นะ

ผมเคยเป็นตอนเด็ก ตอนวัยรุ่น คือเราคิดล่วงหน้า+คิดวิธีแก้ปัญหาไปในตัว คิดเสมอว่าคนที่ถามต้องการให้เราทำอะไรสักอย่าง แต่บางทีเค้าแค่ถามไปงั้นๆเอง หรือแค่หาเรื่องคุย

พอโตมาเข้าสังคมเยอะๆ ก็ดีขึ้น

คือผมว่าคิดล่วงหน้าใครๆก็คิดนะ แต่ว่ากันตรงๆ มันคือตอบไม่ตรงคำถามอะ

ไม่ใช่ตอบล่วงหน้า ตัดคำฟุ่มเฟือยบลาๆ อย่างคำถามแรก

ถามว่าค่าโทรศัพท์เท่าไหร่ ก็คืออยากรู้ไง ว่ามันเท่าไหร่

เพื่ออะไรซักอย่างเผื่อเดือนนี้ใช้เกินยอด จะได้ลดๆ บลาๆ

แต่เอ็งตอบมาว่าเดี๋ยวจะไปจ่ายเลยอย่างเงี๊ยะ มันก็ผิดจุดประสงค์มั้ย แล้วตกลงมันเท่าไหร่

หรืออย่างข้อฝนตกมั้ย ก็คือแถวนี้ฝนตกอยู่เลย เลยอยากรู้แถวนั้นฝนตกมั้ย

แต่ตอบกลับมาว่าไม่เป็นไรมีร่ม เอ้า แล้วตกลงมันตกอยู่มั้ย รึกำลังจะตกบลาๆ

เพราะมันแปลได้หลายอย่าง เช่น ถึงตกก็ไม่เป็นไรเรามีร่ม ,ฝนกำลังตกอยู่ไม่ต้องห่วงเรามีร่ม เป็นต้น

คราวหน้าท่านก็ไม่ต้องถาม พูดไปเลย เดี๋ยวเอาร่มไปให้ ไปจ่ายค่าโทรศัพท์ ไปกินก๋วยเตี๋ยว วันนี้ใส่เสื้อสีแดง

ลองคิดดูนะครับ

เรา:ฝนตกมั้ย

เค้า:ไม่เป็นไรมีร่ม

คือแค่ตอบว่าตกหรือไม่ตกนั่นมันคือใจความสำคัญ ทำให้

บางทีมันก็สรุปไม่ได้ว่ามันตกหรือไม่ตก แล้วเราก็สรุปไม่ได้ว่า

จะเอารถยนต์หรือมอไซไปรับ ทำให้ต้องถามต่อ แล้วเป็นแบบ

ประมานนี้ทุกกกวันนนนนนน

บางคำถาม หรือ บางคำตอบ เค้าจะมีอยู่ในหัวแล้วแต่เราจะไม่รู้
แล้วเค้าก็พูดออกมาโดยไม่รู้ว่าเราไม่รู้

บางทีเค้ากำลังคิดเรื่องๆนึงอยู่ แล้วก็พูดออกมาทันที แต่เราไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ก็งงกันไป
แฟนผมก็เป็นบางครั้ง

ส่วนเรื่องถามอย่างตอบอย่างนี่ นานๆเป็นที

ทำไมผมชอบให้ตอบแบบนี้มันรวบรัดเลย

อย่างคำถามแรก

"เราถามว่าเดือนนี้ค่าโทรศัพท์เท่าไหร่" ถ้าเป็นผมผมก็จะถามเลยว่า ไปจ่ายค่าโทรศัพท์ยัง เพราะผมจะไม่ถามราคาเพราะยังไงมันต้องมีคำถามที่สองอยู่แล้วว่าไปจ่ายยัง

ส่วนคำถามสอง

"เราถามว่าที่ทำงานฝนตกหรอ" ถ้าเขาตอบว่าตก ก็จะมีคำถามต่อมาคือมีร่มป่าว

สุดท้ายเขาก็บอกเลยว่ามีร่มแล้ว

ถ้าเป็นผมก็จะถามไปเลยว่าฝนตกเหรอ มีร่มป่าว ไรแบบนี้ เพราะจุดประสงค์คือเราแสดงความเป็นห่วงว่าเขาจะเปียก เขาเลยบอกไม่เป็นไร มีร่มแล้ว

ถ้าเอาแค่ตามที่ยกตัวอย่าง คือเธอคิดไปแล้วไงว่าทำไมคุณต้องถามเรื่องฝนตก คือห่วงเธอเปียกเลยตอบทีเดียว ว่ามีร่ม หรืออาจจะอยู่ใน office ไม่รู้ว่าฝนตกมั้ย ขี้เกียจลุกไปดูก็ตอบไปเลยว่าถึงตกก็มีร่มแล้วไม่เป็นไร

ส่วนค่าโทศัพก็คิดล่วงหน้าไปแล้วว่า เออคุณตามว่าเท่าไหร่จ่ายยัง ก็ okok เดี๋ยวจ่าย
ไม่ได้คิดว่าคุณอยากรู้ว่ากี่บาท

ไม่มี..

ไม่มีแฟน

นิสัยเหมือนผมเลยว่ะ 55555
คือผมจะบอกว่าคนประเภทนี้ มันคิดเผื่อไป 1-2 สเตปเลยครับ

สมมติคุณถามว่า ที่ทำงานฝนตกหรอ? คือแฟนคุณจะคิดว่าคุณเป็นห่วงไง เลยจะบอกว่า ไม่เป็นไรมีร่ม คือคิดเผื่อไปแล้ว เพราะสุดท้ายยังไงคุณต้องถามว่า มีร่มยัง? อยู่ดีครับ

บางทีเหมือนตัดรำคาญอะ ประมาณว่าไม่ต้องถามต่อแล้วนะ ตอบไปแล้ว

อันนี้ ไม่ได้กวนนะ
ถ้าแฟนตอบมาว่า ตก ท่านตัดสินใจเลยได้มั้ยว่าจะไปรับยังไง หรือต้องถามต่ออีก หนักมั้ยหรือตกแค่ปรอยๆ ถ้าท่านไม่ok กับคำตอบแนวนี้ ก็พยายามใส่คำถามให้มัน cover ไปเลยว่า ฝนตกรึเปล่า จะให้เอารถยนต์หรือมอไซไปรับ

พึ่งเลิกไปสดร้อนๆเลย

ตอนแรกผมคิดเหมือนท่านนึงเลยที่ตอบว่าตอนแรกนึกว่าโก๊ะ ซึ่งตอนแรกผมก็คิดว่าแบบนั้นจริงๆ

แต่ผมเริ่มมารู้สึกตัวตอนเป็นแฟนกันเดือนที่ 6 ซึ่งมันทะแม่งๆแล้ว แบบว่าพอเราถามอะไรไปก็ตอบสวนมาเลย โดยที่ไม่มีการหยุดคิดซักนิดนึงก่อนตอบ ซึ่งคำตอบที่ได้มามันเหมือนคนสิ้นคิดมากๆ แต่ในมุมมองของเค้าก็จะบอกเราว่าเค้าเป็นคนที่คิดเร็วทำเร็ว แต่มุมมองของเรากลับมองว่า เออมึงคิดนิดนึงก่อนตอบก็ได้นะจะได้คำตอบที่ดีกว่านีเยอะ

ซึ่งผมก็พยายามปรับตัวเป็นเวลา 2 ปี สุดท้ายผมก็บอกเลิกเค้าไปด้วยเหตุผลที่ว่าเค้าแปลกประหลาด จากคนปกติ มีคำพูดที่ประหลาด เช่น พูดจ๊ะจ๋ากับคนที่พึ่งรู้จักกันครั้งแรก เช่น สวัสดีจ้ะ ถามราคาแม่ค้าที่ขายของว่าอันนี้ราคาเท่าไรจ๊ะ ซึ่งส่วนตัวผมมองว่ามันแปลกมากๆ จนผมไม่โอเค บางทีซื้อของราคา 30-40 บาท ยังขอต่อราคาอีก 5 บาทเลย ซึ่งผมพูดไม่ออกจริงๆ

สุดท้ายก็เลิกไปแล้วคับ ซึ่งต่างคนก็ไม่ได้มีคนอื่น เลิกเพราะผมรู้สึกไม่มีความสุขแล้วจากการทำตัวแปลกๆของเค้า แต่ก็ยังแอบเป็นห่วงอยู่ลึกๆว่า วันข้างหน้าเค้าจะเป็นอย่างไรบ้าง
เพราะว่าเหมือนตอนคบกันเค้าก็ดูรักผมมากเลย

แต่ชีวิตคู่ เรื่องทัศนคติมันสำคัญมากจริงๆ

ผมก็เคยโดนพี่ที่ทำงานบอกว่าชอบตอบไม่ตรงคำถาม

คือมักคิดข้ามสเตปไปว่าคนถามต้องการอะไร

และคิดว่าถ้าตอบไปตรงๆ คนถามไม่ได้อะไร และน่าจะต้องถามต่อแน่ๆ