[RE: ตอนที่ขอเบอร์ ผญ ครั้งแรก รวบรวมความกล้ากันยังไงครับ]
gnoLJun พิมพ์ว่า:
ReneBaeBae พิมพ์ว่า:
ผมถามคำถามเพิ่มดีกว่า ว่าถ้ากล้าขอแล้ว เขาไม่ให้จะทำยังไงต่อ หรือเขาให้ก็เถอะทำยังไงต่อ
ปกติผมใช้เพื่อนไปขอตลอด มันก็จะไปขอแล้วชี้ๆมาทางนี้ว่าไอ้นี่ขอ ได้มั้งไม่ได้มั่ง
แต่ก็คืออยู่กันสองคนไงเรากะเพื่อน แต่ถ้าสถานการณ์แบบ อยู่คนเดียว ขอเองขอคนเดียว
แอคชั่นยังไงกันต่อครับ ทั้งได้และไม่ได้
ผมเคยขอแล้วไม่ได้ ตอนนั้นนั่งอยู่บนรถรับส่งบริษัทกับน้องฝึกงาน ไปทำงานตอนเช้า นั่งข้างกัน ตอนแรกก้อทัก ถามไถ่ปกติเลย จนรู้ว่าวันนี้จะเป็นวันทำงานวันสุดท้ายของน้องแล้ว ก้อเลยเอาว่ะ ตัดสินใจขอเบอร์เลย แต่น้องก้อไม่ให้ จำไม่ได้ว่าน้องปฎิเสธว่ามีแฟนแล้ว หรือไม่สะดวก ซึ่งพอน้องไม่ให้ปุ๊ป ผมก้อเอ่อไม่เป็นไรแหะ ก้อยังคุยกันอยู่สักพักจนรถมาถึงที่ทำงาน ก่อนลงน้องพูดออกมา หวังว่าคงได้เจอกันอีก 555 นั้นเป็นครั้งแรกครั้งเดียวที่ขอเบอร์สาวเลย ปกติผมจะไม่ค่อยกล้าทำอะไรแบบนี้ พอนึกถึงแล้วไม่ผิดหวังเลยที่ได้ขอไป อย่างน้อยก้อได้รู้ตรงนั้นเลย
น้องฝึกงานนี่ เคยคุยเคยอะไรมาก่อนแล้วปะครับ
ถ้าเคยมาก่อนแล้วผมว่าไม่ใช่โจทย์ยากนะ ผมก็เคยขอแหละ
แต่พวกแบบเดินเจอตามป้ายรถเมล์ ตามเซเว่นไรงี้อะยากจัด
ผมเคยเจอคนนึงที่ป้ายรถเมล์ทุกวันๆ ขึ้นป้ายเดียวกันแต่เขาลงทีหลังผม
ผมก็คิดอยู่หลายวันมาก สุดท้ายมีวันนึง บังเอิญเขาลงป้ายเดียวกับผมเฉย
ผมก็เดินตามไปตั้งนาน ผ่านตรงนั้นหน้าโรงเรียนเก่าผมพอดี
เอาวะ ลองดู ผมก็สะกิดไหล่ เธอๆ เขาก็หันหน้ามา
ผมก็ถามว่า เธอเคยโรงเรียนนี้รึเปล่าครับหน้าคุ้นๆ
เขาก็ตอบว่าเปล่าค่ะ เรียนโรงเรียน ... ตรงนู้นค่ะ
แล้วผมก็สตั้นไปเลย แล้วก็ขอโทษเขาละบอกว่านึกว่าเพื่อนเก่า เขาก็ยิ้มให้ละเดินจากไป
กุทำอะไรของกุ๊๊๊