“ หนึ่งฤดูกาลนั้น จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป “

สิงหาคม ปี 1996 หลังการปลด โยฮัน ครัฟฟ์ พ้นจากแหน่งผู้จัดการทีม บาร์เซโลน่า พร้อมกับการแต่งตั้งเซอร์บ๊อบบี้ ร็อบสัน กุนซือชาวอังกฤษที่เพิ่งพาสโมสร ปอร์โต้ เอฟซี คว้าแชมป์ฟุตบอลลีกโปรตุเกส 2 ฤดูกาลติดต่อกัน(1994-95,1995/96)
.
เซอร์บ๊อบบี้ ร็อบสัน ประกาศในวันแรก ๆ ของการเดินทางมายังถิ่นคัมป์ นู พร้อมกับ โชเซ่ มูริญโญ่ ผู้ช่วยมือขวามาดนิ่งของเขาว่า
.
“กีฬาฟุตบอลเป็นความบันเทิง สิ่งที่เราหวังว่าจะทำให้บาร์เซโลน่า คือเกมฟุตบอลที่ดีเลิศ”
.
“และจะทำเช่นนั้นได้ พวกเราต้องการนักเตะที่เปลี่ยนเกมได้...”
.
หลังกุนซือคนใหม่บาร์ซ่าประกาศความตั้งใจของเขา โจเซฟ หลุยส์ นูเนซ ประธานสโมสรบาร์เซโลน่า ในขณะนั้นกล่าวกับเซอร์บ๊อบบี้ว่า
.
“พวกเราต้องการให้คนมาดูฟุตบอลกันนะบ๊อบบี้ เราต้องการศูนย์หน้าดาวยิงขั้นเทพ คุณรู้หรือเปล่าว่า จะไปหาได้ที่ไหน?”
.
“รู้ครับ” คำตอบในทันทีจากเซอร์บ๊อบบี้ ร็อบสัน
.
“ผมรู้ว่ามีเด็กคนหนึ่งในทีม พีเอสวี ที่ผมชอบมาก ผมว่าเขายอดเยี่ยมมาก แต่เขาเป็นความเสี่ยง...”
.
นั่นจึงเป็นที่มาของศูนย์หน้าวัย 19 ปี จากบราซิล กับการย้ายสู่สโมสรยักษ์ใหญ่แห่งแคว้นคาตาลันด้วยค่าตัวที่เป็นสถิติโลกในเวลานั้น
.
“โรนัลโด้ นาซาริโอ้”
.
ในเวลานั้น โรนัลโด้ ศูนย์หน้าวัย 19 ปี ที่เพิ่งย้ายจาก ครูไซโร่ สโมสรในบ้านเกิดบราซิล มาเล่นให้กับ พีเอสวี ในฮอลแลนด์ ได้เพียง 2 ฤดูกาล แต่เพียงปีแรก เขายิงให้ทีม 35 ประตู จาก 36 เกม และฤดูกาลที่ 2 เขายิงอีก 19 ประตู จากทั้งหมด 21 เกมที่ลงสนาม สถิติการยิงแบบถล่มทลายคงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจหากสโมสร พีเอสวี จึงไม่ต้องการปล่อยตัวศูนย์หน้าดาวรุ่งคนนี้ไปให้กับทีมใด หรือหากต้องยอมปล่อยจริง ๆ ก็หวังว่าจะได้รับเม็ดเงินที่คุ้มค่าที่สุดเป็นสิ่งตอบแทน
.
เรื่องราวการคว้าตัวเด็กหนุ่มบราซิลคนนี้จึงเริ่มจากการที่ เซอร์บ๊อบบี้ ร็อบสัน ยกโทรศัพท์ไปถามหาคำยืนยันจาก แฟร้งค์ อาร์เนเซ่น ประธานฝ่ายกีฬาของ พีเอสวี ไอน์โฮเฟ่น ว่าเด็กคนนี้สามารถใช้งานได้จริงใช่ไหม เพราะนี่คือการเซ็นสัญญากับนักเตะค่าตัวแพงของสโมสรใหญ่อย่างบาร์เซโลน่า คำตอบที่ อาร์เนเซ่น ตอบกลับกุนซือบาร์เซโลน่าคนใหม่คือ
.
“หมอนี่คือนักเตะระดับปรากฏการณ์เลยครับ!”
.
จนการเจรจาระหว่างทั้งสองทีมคืบใกล้จะสำเร็จลุล่วง ราคาตกลงกันได้ที่ 19 ล้านดอลลาร์ แต่ติดในรายละเอียดอีกเล็กน้อย แต่พีเอสวีแจ้งว่าต้องปิดดีลให้ทันก่อน 15 กรกฎาคม
.
จนเวลาเข้าใกล้วันเดดไลน์ พีเอสวี กลับรู้สึกว่าสุดท้ายแล้วพวกเขาอยากเก็บเด็กคนนี้ไว้อยู่กับทีมต่อไป ถึงขนาดโทรไปสั่งการ์ดให้คุมไม่ให้เจ้าหน้าที่จากบาร์ซ่าได้พบกับโรนัลโด้
.
นั่นจึงเกิดปฏิบัติการล่าลายเซ็นจากเด็กวัย 19 ปี โดย โจน กาสปาร์ต รองประธานบาร์ซ่า ต้องถึงกับขนาดปลอมตัวเป็นเด็กเสริฟ์ เข้าไปเสริฟ์น้ำโค้กให้ห้องนอน โรนัลโด้ ณ โรงแรมแห่งหนึ่งในบราซิล จนในที่สุดพวกเขาจึงได้ตัวนักเตะพรสวรรค์สูงรายนี้ไปร่วมทีมสมใจจากการเซ็นสัญญากันบนเตียงนอนนักเตะเลยทีเดียว
.
.
“บ๊อบบี้ คุณรู้นะ ตำแหน่งของคุณขึ้นอยู่กับการย้ายทีมครั้งนี้” คำพูดจากประธาน นูเนซ ที่กล่าวกับ บ๊อบบี้ ร็อบสัน นั่นเป็นคำอธิบายว่า หากปีนี้ บาร์เซโลน่า ไร้ถ้วยแชมป์ นั่นหมายถึงการเด้งพ้นตำแหน่งของเขาได้เช่นกัน
.
แต่ความสงสัยบนความคาดหวังของทุกคนที่บาร์เซโลน่า ก็ได้รับการพิสูจน์ด้วยฝีเท้าของกองหน้ารายใหม่คนนี้ เมื่อเขายิง 2 ประตู ในเกมประเดิมสนามกับบาร์ซ่า ด้วยการพาทีมถล่ม แอตเลติโก มาดริด 5-2 ในฟุตบอลถ้วยซุปเปอร์โกปา นัดแรก โรนัลโด้ สามารถยิงประตูแรกให้กับบาร์ซ่าได้หลังการลงสนามไปเพียง 5 นาที
.
“เขาว่องไว ฉลาด ทำได้ทุกอย่างจริง ๆ” เป๊ป กวาดิโอล่า กล่าวยกย่องหลังได้เห็นแววในพรสวรรค์ชั้นเลิศจากนักเตะกองหน้าที่ทีมเพิ่งคว้าตัวเข้ามาใหม่
.
บาร์เซโลน่า ในยุคนั้นอุดมไปด้วยเหล่านักเตะที่พร้อมจะระเบิดความร้อนแรงได้ในทุกขุมตำแหน่ง พวกเขามี เป๊ป กวาดิโอล่า คุมในแผงกลาง อีกทั้งทีมเพิ่งดึงตัว ฮริสโต้ สตอยช์คอฟ กลับมาอีกครั้งหลังปล่อยให้ปาร์ม่าไปหนึ่งฤดูกาล แถมด้วยการเซ็นสัญญากับ หลุยส์ เอ็นริเก้ มิดฟิลด์จาก เรอัล มาดริด มาอีกหนึ่งคน
.
ฤดูกาล 1996/97 พวกเขาเริ่มต้นด้วยการคว้าแชมป์บอลถ้วยซุปเปอร์โกปา ด้วยการเอาชนะ แอตฯ มาดริด ด้วยสกอร์รวม 2 นัด 6-5 มันคือการเริ่มต้นอันสุดวิเศษของ เซอร์บ๊อบบี้ ร็อบสัน และแน่นอนมันคือการประเดิมสนามที่น่าตื่นเต้นสำหรับแฟนบอลของ โรนัลโด้
.
แต่ความสำเร็จในบอลถ้วยนั่นเป็นเพียงแค่น้ำจิ้มเท่านั้น เมื่อฤดูกาลใน ลา ลีกา เริ่ม เปิดฉาก สิ่งที่ตามมากับความรู้สึกของแฟนบอล ‘เจ้าบุญทุ่ม’ นั้นคืออารมณ์อึ้งที่ยากเกินบรรยาย โรนัลโด้ เริ่มยิงประตูให้ทีมอย่างเป็นกอบเป็นกำ เขายิงได้ถึง 16 ประตู จาก 14 เกมแรก ในเดือนตุลาคม แฮตทริกแรกก็มาถึงในเกมกับ บาเลนเซีย
.
ไม่มีใครหยุดเขาได้จริง ๆ แม้ หลุยส์ อราโกเนส กุนซือบาเลนเซีย จะสั่งให้ลูกทีมสร้างกำแพงแนวรับ แต่ก็ถูกความเร็วของโรนัลโด้เล่นงาน จน อราโกเนส ได้แต่ยืนหัวเสียอย่างหนักที่บริเวณข้างสนาม
.
ส่วนบ๊อบบี้ ร็อบสัน ก็ยืนยันสิ่งที่เกิดขึ้นกับลูกทีมของเขาคนนี้ได้แต่ว่า “เขาคือคนที่เมื่อลูกบอลอยู่กับเท้าแล้วว่องไวที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา”
.
ก่อนหน้าเกมกับ บาเลนเซีย หนึ่งสัปดาห์ โรนัลโด้ เพิ่งยิงประตูในเกมกับกับ คอมโปสเตลา ได้อย่างสุดเหลือเชื่อ เขาลากบอลหลบการเหนี่ยวรั้งและไล่เตะของคู่ต่อสู้จากครึ่งสนาม ใช้ความเร็วฉีกแนวรับคู่แข่งก่อนหวดลูกบอลเข้าประตู ประตูนี้คือหนึ่งในประตูแห่งความทรงจำของใครหลายคนกับศูนย์คนหนึ่งของโลกที่ทั้งแข็งแกร่ง รวดเร็ว และเต็มไปด้วยเทคนิคสกิลอันแพรวพราว
.
14 พฤษภาคม 1997 ความสำเร็จของบาร์เซโลน่า เกิดขึ้นในเกมชิงถ้วยสโมสรยุโรป คัพ วินเนอร์ คัพ พวกเขาเอาชนะ ปารีส แซงแชร์กแมง 1-0 จากลูกจุดโทษของ โรนัลโด้ เขาลงเล่นให้ทีมในรายการนั้นทั้งหมด 7 เกม และ ยิงไป 5 ประตู
.
แต่สถานการณ์ในการลุ้นแชมป์ ลา ลีกา สเปน ของบาร์เซโลน่า แม้ดำเนินไปพร้อมกับการล่าตาข่ายของ โรนัลโด้ อย่างยากที่จะหยุด จนในช่วงเดือนมิถุนายน 1997 ก่อนสองเกมสุดท้ายกับการลุ้นแชมป์ลีกสเปน บาร์เซโลน่า ออกไปพ่ายให้กับ เฮอกูเลส เจ้าถิ่น 2-1 ในเกมที่ไร้ชื่อ โรนัลโด้ เนื่องจากกลับไปเล่นให้ทีมชาติบราซิลในรายการ โคปา อเมริกา สุดท้ายเมื่อฤดูกาลสิ้นสุด พวกเขามีคะแนนตามหลัง เรอัล มาดริด อยู่ 2 คะแนน เท่านั้น
.
บ๊อบบี้ ร็อบสัน ออกมากล่าวหลังเกมพ่าย เฮอกูเลส ว่า “หากเรามีโรนัลโด้ อยู่ในทีม เราจะชนะในเกมนี้แน่นอน”
.
ส่วน อันโตนิโอ ปิซซี่ กองหน้าชาวอาร์เจนไตน์ ที่ต้องรับหน้าที่ศูนย์หน้าตัวแทนโรนัลโด้ได้ออกมาร้องขอความเห็นใจจากทุกคนว่า “ผมก็เป็นแค่นักเตะธรรมดาคนหนึ่ง ส่วนเขา(โรนัลโด้)นั้นมาจากดาวดวงอื่น”
.
บาร์ซ่า มาได้แชมป์ในถ้วยโกปาเดลเรย์ อีกหนึ่งใบ ด้วยการเอาชนะ เรอัล เบติส 3-2 ในนัดชิงชนะเลิศ แต่ โรนัลโด้ ไม่ได้ลงช่วยสโมสร เพราะอีกหนึ่งวันถัดมา เขาต้องลงเล่นในนัดชิงฟุตบอลโคปา อเมริกา ช่วยทีมชาติบราซิลยิงหนึ่งประตูในชัยชนะเหคือโบลิเวีย 3-1
.
หลังสิ้นสุดฤดูกาล เราจะเรียกว่ามันคือปีแห่งความสำเร็จของพวกเขาหรือไม่ การเป็นแชมป์บอลถ้วยซุปเปอร์ คัพ, คัพ วินเนอร์ คัพ, โกปา เดลเรย์ แต่ตามหลังแชมป์ ลา ลีกา 2 คะแนน ของบาร์เซโลน่า สุดท้าย เซอร์บ๊อบบี้ ร็อบสัน ถูกเด้งจากเก้าอี้กุนซือบาร์เซโลน่า
.
คำพูดกดดันจากประธานสโมสรก่อนเปิดฤดูกาลในวันที่ทีมเพิ่งทุ่มเงินคว้าตัวนักเตะคนหนึ่ง
.
““บ๊อบบี้ คุณรู้นะ ตำแหน่งของคุณขึ้นอยู่กับการย้ายทีมครั้งนี้”
.
บางทีสถิติการยิง 47 ประตู จาก 49 เกมในทุกรายการของศูนย์หน้าวัย 19 ปีคนนั้น อาจใช้เป็นคำตอบอธิบายแทนคำพูดทุกอย่าง และนั่นอาจเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้เขาเลือกที่จะอยู่กับบาร์เซโลน่าเพียงฤดูกาลเดียว เพราะเมื่อผู้จัดการทีมที่เขารักอย่างบ๊อบบี้ ร็อบสัน ต้องอำลาทีมแม้ว่าตัวเขาจะระเบิดฟอร์มตอบแทนความไว้ใจได้สุดยอดเพียงใด
.
มันจึงเกิดเป็นความไม่ไว้ใจในตัวประธานสโมสรบาร์เซโลน่า รวมถึงเรื่องสัญญาส่วนตัว จนในที่สุดการย้ายออกไปร่วมทีม อินเตอร์ มิลาน ในอิตาลี คือหนทางออกในท้ายที่สุด เหลือทิ้งไว้เพียงหนึ่งฤดูกาลนั้นที่จะเป็นที่จดจำกับสโมสรบาร์เซโลน่าตลอดไป
.
“คุณสามารถไปในทุกที่ที่ต้องการได้ทั่วโลก แต่คุณไม่สามารถพบนักเตะที่ยิงประตูได้เช่นเขา” เซอร์บ๊อบบี้ ร็อบสัน กล่าวถึงศูนย์หน้าที่อยู่ในใจเขาคนแรกในวันรับตำแหน่งกุนซือบาร์ซ่า
.
โรนัลโด้ นาซาริโอ้



Credit : Referee no 4

สำหรับผมที่ดูทั้ง โด้อ้วน และ เมสซี่ ยังไง โด้อ้วน ก็ยังเป็นอันดับ 1 ตลอดกาลในใจผม

ไม่ต้องมีการ์ดตำนาน, การ์ดแขวนสตั๊ด มันเป็นความมหัศจรรย์และความชอบส่วนบุคคลจริงๆ

ผมไม่ทันหรอกตอนที่เขาเล่นกับ บาร์ซ่า แต่เด็กอายุ 19 ยิง 47 ประตูจาก 49 เกม

ในฤดูกาลแรกที่ย้ายมาเล่น ลาลีกา บ้าไปแล้ว!!! ถ้าปีนั้นไม่ไปช่วย บราซิล ให้ได้แชมป์

ในโกปา อเมริกา คงไม่พ้นพา บาร์ซ่า คว้าแชมป์ลาลีกา ได้อีกใบ

ผมเริ่มดูบอลครั้งแรกประมาณปี 1998 จึงเริ่มได้รู้จักเขาในสีเสื้ออินเตอร์ และทีมชาติบราซิล

หลังจากนั้นก็ติดตามเรื่อยมา จนถึงวันนี้เขาก็ยังกองหน้าอันดับ1ตลอดกาลในใจผม

เช่นเดียวกับ เปาโล มัลดินี่ ในตำแหน่งกองหลัง

สำหรับ เมสซี่ แน่นอนผมชอบเช่นกัน ทัวร์นาเมนต์ทีมชาติทุกรายการหลังๆ

เชียร์ อาจ์เจนฯ ตลอด อยากให้เจ้าตัวได้โทรฟี่ระดับเมเจอร์ประดับบารมีในทีมชาติซักครั้ง

แต่เรื่องแบบนี้ คหสต.นะครับ ไม่ควรยกใครมาเนิร์ฟใคร





โจน กาสปาร์ต รองประธานบาร์ซ่า ต้องถึงกับขนาดปลอมตัวเป็นเด็กเสริฟ์

ถึงจะได้ลายเซ็น 'โรนัลโด้'

https://www.facebook.com/kwanLamasia/photos/a.1899555843446643/2194166917318866/?type=3&theater

มันคือความตราตรึงใจในวัยเด็กนี่แหละ

ถ้ามว่าทำไมพวกตำนานสมัยก่อน คนสมัยก่อนถึงตราตรีงใจ คำตอบง่ายๆเลย คนสมัยก่อนเวลาดูบอล ต้องขวนขวายครับ ไม่ใช่แค่ยกมือถือขึ้นมากดลิ้งค์10-20วิก็หาดูได้แล้ว บางทีบางคนนี่ดูแต่ไฮไลท์ หรือดูแค่พาดหัวบางเพจ บางเวปแค่นั้นก่อน

เอาแค่ประสบการณ์ผมนะ ผมนี่เด็ก90เลย การจะได้ดูบอลแต่ละนัดมันยิ่งใหญ่มาก ไม่ว่าจะสดหรือจะเทป คุณจะพลาดไม่ได้เลยเพราะไม่มีรีรัน เช่น เสาร์ต้องดูเทปรีเมียร์หลังบิ๊กซีนีม่า ปิดเทอมรอดูรีรันช่วงสายๆ อาทิตย์กัลโช่อาทิตย์ละคู๋ช่อง9 บุนเดสช่อง3ศุกร์หรือเสาร์นี่แหละหลังเที่ยงคืน รายการบอลต่างๆเจาะสนาม ไฮไลท์กัลโช่คืนเสาร์ บีฟอคิ๊กออฟของเฮียนอสช่อง5 คือต้องดูให้ครบจริงๆ

แต่ก่อนบ้านผมติดก้างปลาบนหลังคา แล้วสมัยนั้นITVมาใหม่ๆ บ้านผมนี่ดูแบบโคตรไม่ชัดเลย หรือชัดวันเว้นวัน เวลาUCLเตะช่องนี้ถ่าย บางวันก็เป็นคลื่นซ่าๆเลย เชื่อไหมขนาดเป็นคลื่นซ่าๆเห็นแค่ลางๆ วงกลมๆลูกบอล เอาง่ายๆผมดูไม่รู้เรื่องอ่ะ แต่ผมทนดูจนจบอ่ะ เพราะบอลมันหาดูยากจริงๆ

UCLสมัยประถมนี่ผมต้องตั้งนาฬิกาปลุกมาดู ผมเคยไม่ตื่น ตื่นมาเช้าเลย ผมนี่ร้องไห้ยับ เอานาฬิกาทุบหัวเลยแค้นที่ไม่ได้ตื่นมาดูบอล ร้องจนแม่ด่าอ่ะ55555

สิ่งเหล่านี้แหละผมเลยมองว่า ทำไมคนยุคก่อนถึงตราตรึงกับตำนานยุคก่อนมาก เพราะการดูบอลแต่ละนัดมันมีค่ามากมาย

พูดมาซะนาน สำหรับR9 เต็มๆของผมคือฟร้องค์98 พ่อผมสาธยายความเก่งของหมอนี่แล้ว ไอ้เราก็ยิ่งแบบ โอโห อือหือ ตามประสาเด็กเลย

แต่ส่วนตัวผมเทพเจ้าตลอดกาลของผม ยังไงก็ต้องโรบี้ บาจโจ้ครับ ไม่ว่าเมสซี่หรืออีก10-20ปี มีคนเก่งกว่านี้โผล่มา เทพเจ้าตลอดกาลของผมก็คือโรบี้อยู่ดี

สำหรับนักเตะอายุ 17-21 ปี มีแค่เปเล่แหละครับ ที่เก่งกว่า R9 (ผมไม่ทันดูลุงแกหรอก แต่มันก็การจดบันทึก และคำพูดจากคนที่มันดูทั้งสองคน)


เรามาว่ากันถึง นักเตะที่เราทันดูกันดีกว่า
โรนัลโด้มีสี่ปีแรกของฟุตบอลอาชีพที่มหัศจรรย์ที่สุดสำหรับผมนะ เป็นความหวังของทีมในตั้งแต่เริ่มเล่นฟุตบอลอาชีพ และยังมีสถิติที่ยากจะหาใครทำลายได้

สุดท้ายความเก่งกาจก็แพ้ให้กับสังขารที่รับกับสไตล์การเล่นของเขาไม่ไหวแล้ว เพราะเจ้าตัวใช้หัวเข่ามากเกินความจำเป็น

ถ้านิยาม R9 ก็คงเหมือน พลุ ที่สวยที่สุดในโลกนั่นแหละ สวยแค่ไหนสุดท้ายมันก็อยู่กับเราแค่แป็บเดียว แต่แป็บเดียวนั่นคือความทรงจำที่ตราตรึงไปตลอดกาล

ผมก็เริ่มดูบอลปีเดียวกับท่านแหละ 1998 จากการดูฟุตบอลโลกครั้งแรกในชีวิต และ ทันดูโรนัลโด้ ตอนมาอยู่ อินเตอร์ มิลาน ถ้าเจ้าตัวไม่มีอาการบาดเจ็บร้ายแรงมารบกวนก็คงยิงระดับ 30 ลูก+ ได้ทุกฤดูกาล แต่ก็นั่นแหละครับ มันก็เป็นแค่คำว่าถ้า เพราะอาการบาดเจ็บมันเกิดขึ้นไปแล้ว

ผมได้เห็นความมหัศจรรย์ของ โรนัลโด้ เต็มๆตาจริงๆก็คือตอนบอลโลก 2002 ยอมรับว่าตอนนั้น เบอร์ 1 ของกองหน้าจริงๆ ยิ่งกว่า เปเล่ หรือ มาราโดน่า ด้วยซ้ำใน ความคิดส่วนตัวของผม

ส่วนเรื่องกับ Messi อย่ามาเทียบกันเลยครับ ทั้งคู่ก็คือที่สุดในยุคของตัวเองทั้งนั้น เอาความเก่งมาวัด ผมยังวัดไม่ได้เลย แต่การยืนระยะก็ต้องบอกจริงๆว่า Messi ยืนระยะความเก่งได้นานกว่ามากจริงๆ

ใช่ครับ ผมถึงบอกไม่ควรมาเทียบกันแต่แรกแล้ว

ความชอบคนแต่ละคนไม่เหมือนกัน เถียงกันให้ตายก็ไม่ชนะหรอก

ขนาดมู้เปรียบเทียบ CR7 กับ เมสซี่ เมื่อก่อนยังตัดสินผลไม่ได้เลย

มันคือความตราตรึงใจในวัยเด็กนี่แหละ

ถ้ามว่าทำไมพวกตำนานสมัยก่อน คนสมัยก่อนถึงตราตรีงใจ คำตอบง่ายๆเลย คนสมัยก่อนเวลาดูบอล ต้องขวนขวายครับ ไม่ใช่แค่ยกมือถือขึ้นมากดลิ้งค์10-20วิก็หาดูได้แล้ว บางทีบางคนนี่ดูแต่ไฮไลท์ หรือดูแค่พาดหัวบางเพจ บางเวปแค่นั้นก่อน

เอาแค่ประสบการณ์ผมนะ ผมนี่เด็ก90เลย การจะได้ดูบอลแต่ละนัดมันยิ่งใหญ่มาก ไม่ว่าจะสดหรือจะเทป คุณจะพลาดไม่ได้เลยเพราะไม่มีรีรัน เช่น เสาร์ต้องดูเทปรีเมียร์หลังบิ๊กซีนีม่า ปิดเทอมรอดูรีรันช่วงสายๆ อาทิตย์กัลโช่อาทิตย์ละคู๋ช่อง9 บุนเดสช่อง3ศุกร์หรือเสาร์นี่แหละหลังเที่ยงคืน รายการบอลต่างๆเจาะสนาม ไฮไลท์กัลโช่คืนเสาร์ บีฟอคิ๊กออฟของเฮียนอสช่อง5 คือต้องดูให้ครบจริงๆ

แต่ก่อนบ้านผมติดก้างปลาบนหลังคา แล้วสมัยนั้นITVมาใหม่ๆ บ้านผมนี่ดูแบบโคตรไม่ชัดเลย หรือชัดวันเว้นวัน เวลาUCLเตะช่องนี้ถ่าย บางวันก็เป็นคลื่นซ่าๆเลย เชื่อไหมขนาดเป็นคลื่นซ่าๆเห็นแค่ลางๆ วงกลมๆลูกบอล เอาง่ายๆผมดูไม่รู้เรื่องอ่ะ แต่ผมทนดูจนจบอ่ะ เพราะบอลมันหาดูยากจริงๆ

UCLสมัยประถมนี่ผมต้องตั้งนาฬิกาปลุกมาดู ผมเคยไม่ตื่น ตื่นมาเช้าเลย ผมนี่ร้องไห้ยับ เอานาฬิกาทุบหัวเลยแค้นที่ไม่ได้ตื่นมาดูบอล ร้องจนแม่ด่าอ่ะ55555

สิ่งเหล่านี้แหละผมเลยมองว่า ทำไมคนยุคก่อนถึงตราตรึงกับตำนานยุคก่อนมาก เพราะการดูบอลแต่ละนัดมันมีค่ามากมาย

พูดมาซะนาน สำหรับR9 เต็มๆของผมคือฟร้องค์98 พ่อผมสาธยายความเก่งของหมอนี่แล้ว ไอ้เราก็ยิ่งแบบ โอโห อือหือ ตามประสาเด็กเลย

แต่ส่วนตัวผมเทพเจ้าตลอดกาลของผม ยังไงก็ต้องโรบี้ บาจโจ้ครับ ไม่ว่าเมสซี่หรืออีก10-20ปี มีคนเก่งกว่านี้โผล่มา เทพเจ้าตลอดกาลของผมก็คือโรบี้อยู่ดี

ต่างยุคต่างสมัย ย่อมไม่เข้าใจ

ยิ่งคุณอายุมากขึ้น คุณจะมีโอกาสได้ชมความมหัศจรรย์ของนักเตะมากมายจนทุกปัจจุบัน ชมมันด้วยตาของเราเอง ชมด้วยความรู้สึก ด้วยกระแสที่มีในยุคนั้น ย่อมรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของนักเตะเหล่านั้นเอง

ใครที่ตราตรึงในใจของเรานั้นพวกเรารู้กันดี แต่การจะสาธยายความรู้สึกให้เด็กรุ่นใหม่ที่ปรามาสนักเตะขวัญใจเรานั้น มันย่อมทำใจลำบาก

ปล่อยครับ แล้วเพลินไปกันโลก ดีใจไปกับฟุตบอลที่ก้าวไปข้างหน้า ดูดาวจรัสแสงเกิดขึ้นมาเรื่อยๆ อีกซัก10-20ปี เราอาจเจอเหตุการ์ณเหล่านี้อีก แต่ไม่ใช่เราที่ออกหน้าสาธยายความสามารถของนักฟุตบอลขวัญใจ , แต่เป็นแฟนเมสซี่และโรนัลโด้ที่จะต้องสาธยายความเก่งกาจให้เด็กรุ่นต่อๆไปรับรู้แทน

ยืนระยะได้ไม่นาน แต่คนยอมรับเยอะมากๆ ว่าเก่งที่สุด
ต่างกับฟานไดร์เหลือเกินน 5555

อันนี้จริงเลย

ยังจำโมเมนต์ต้องตั้งนาฬืกาปลุกตื่นมาดูบอลคู่ใหญ่ดึกๆ ประจำ

แม้จะบางครั้งจะเป็นวันสอบด้วยซ้ำ บ้ามากจริงๆ

เอาจริงๆความฝันเมื่อก่อนตอนเด็ก ผมคืออยากให้ที่บ้านติด UBC

เพื่อที่จะได้ดูบอลเยอะ ๆ วันที่ช่างมาติดวันแรกโคตรดีใจ นั่งดูทั้งวัน

สำหรับโด้อ้วน เมื่อก่อนบ้ามากถึงขั้นเวลาเตะบอล

ผมจะทำท่าดีใจแบบเขา วิ่งไปและก็กระดิกนิ้วชี้ขึ้น-ลง

นี่คือคนที่ติดทีมชาติที่ยากที่สุดทีมหนึ่งในโลก คือทีมชาติบราซิลชุดใหญ่ ในวันที่มีโรมาริโอ้และเบเบโต้
ไปคว้าแชมป์โลกบนแผ่นดินลุงแซม ด้วยวัย17ปี

สำหรับผมที่ดูบอลมาตั้งแต่ปี 1994-1995 เชียร์หงส์กับมาดริดในตอนเด็ก แต่นักเตะที่เก่งที่สุดตั้งแต่ดูบอลมาคือ Ronaldo R9 นี่แหละ

ตอนปี 2002 ที่บราซิลเป็นแชมป์ปีนั้นโรนัลโด้ไม่ค่อยสมบูรณ์ โค้ชบราซิลบอกว่าขอแค่เขาสมบูรณ์แค่ 20% เขาก็สร้างปรากฎการณ์ได้

อย่าไปเทียบกับเมสซี่เลย มันคนละยุค เพื่อนร่วมทีม โค้ชก็ไม่เหมือนกัน ถ้าพอจะมีใครสักคนตอบได้ดีอาจจะเป็นเป๊บ กวาดิโอล่านี่แหละที่รู้จัก 2 คนนี้ดี

สำหรับนักเตะอายุ 17-21 ปี มีแค่เปเล่แหละครับ ที่เก่งกว่า R9 (ผมไม่ทันดูลุงแกหรอก แต่มันก็การจดบันทึก และคำพูดจากคนที่มันดูทั้งสองคน)


เรามาว่ากันถึง นักเตะที่เราทันดูกันดีกว่า
โรนัลโด้มีสี่ปีแรกของฟุตบอลอาชีพที่มหัศจรรย์ที่สุดสำหรับผมนะ เป็นความหวังของทีมในตั้งแต่เริ่มเล่นฟุตบอลอาชีพ และยังมีสถิติที่ยากจะหาใครทำลายได้

สุดท้ายความเก่งกาจก็แพ้ให้กับสังขารที่รับกับสไตล์การเล่นของเขาไม่ไหวแล้ว เพราะเจ้าตัวใช้หัวเข่ามากเกินความจำเป็น

ถ้านิยาม R9 ก็คงเหมือน พลุ ที่สวยที่สุดในโลกนั่นแหละ สวยแค่ไหนสุดท้ายมันก็อยู่กับเราแค่แป็บเดียว แต่แป็บเดียวนั่นคือความทรงจำที่ตราตรึงไปตลอดกาล

ถึงเมสซี่จะดูเอเลี่ยน ถึงดิญโญ่จะดูโหดกว่าบางช่วงเวลา แต่ผมก็จดจำลีลาแซมบ้าของโด้อ้วนตราตรึงไปแล้ว กองหน้า No.1 ในใจแต่เด็ก[/vine]

เป็นคนที่สับขาหลอกได้สวยที่สุดคนนึง

ตอนนั้นได้ยินชื่อโด้ครั้งแรกเพราะฟุตบอลโลกปี 94 อายุไล่เลี่ยกัน เขาว่าเด็กนี่พรสวรรค์โคตรสูง (อ่านจากเดลินิวส์)

เลยศึกษา อยากเห็นฟอร์ม แต่บอลโลกปีนั้นก็ไม่ได้ลง โรมาริโอ้กับเบเบโต้จับจองพื้นที่ 55

ส่วนบอลลาลีกาสมัยนั้นก็ไม่มีโอกาสได้ดู (มันดึก) ตามได้แค่สตาร์ซ็อคเกอร์นี่แหละ 55

จนกระทั่งแกย้ายมาอินเตอร์นี่แหละ (บอลเตะประมาณ 2 ทุ่ม) จนได้ไปตามดูฟอร์มที่ร้านเหล้าต่างๆ ฮา

เห็นแล้วรักเลย หนึ่งในใจผมเลยคนนี้

ผมชอบR9ช่วงบั้นปลายย้ายมา มิลาน แล้วมีอัลเช่
เป็นโค้ช
อัลเช่:ถามว่านายศึกษากองหลังฝ่ายตรงข้ามบ้างมั้ย
โรนัลโด้:ตอบว่าไม่รู้จักหรอก
อัลเช่ตอบกลับ: นายนี่ไม่มีความเป็นมืออาชีพเลย ไม่ศึกษาคู่ต่อสู้
โรนัลโด้ สวนกลับมาว่า ผมไม่รู้จักชื่อพวกเค้าหรอก
แต่พวกเค้ารู้จักผมแน่ๆ

เยดดโคตรเท่

ตอนบั้นปลายแก ตอนนั้นแกน่าจะหนักเกือบ100นะ
แต่ สปริ้นน ระยะ10เมตร แกได้อันดับ1 นะ

เยดดโคตรโหดสุดจริง

ให้จิ้มมาสักคน ผมว่าคงจิ้มโด้อ้วนกันกว่าครึ่งนะ

ไม่ใช่ว่าเมส โด้จิ๋วไม่เก่งนะ แต่โด้อ้วนมีเสน่ห์บนสนามหญ้าจริงๆ