ตอนนั้นเด็กอยู่เลยดูแค่ข่าวในทีวี กับอ่านหนังสือพิมพ์เอารู้จักคันโตน่าคนแรกเพราะโดดถืบ พอเข้ามอต้นถึงซื้อยูไนเต็ดรายเดือนอ่านเอาและดูช่อง7ถ่าย จนร้องขอที่บ้านให้ติดเคเบิ้ลได้เห็นเบ็คแฮมยิ่งครึ่งสนามเลย ตอนมาไทยก็ตามไปทุกที่ ขอที่บ้านหยุดเรียนด้วยแถมเสียดายคันโตน่าไม่มา

นักเตะที่รู้จักคนแรก คือเอริคคันโตน่า แล้วก็พวกนี้แหละมาพร้อมๆกันแมนยูเก่งมากช่วงนั้น เพิ่งเริ่มดูบอลวัยเด็ก

ผมมาเปลี่ยนเชียร์ลิเวอร์พูลเพราะเจอร์ราร์ด ยิงไกลอย่างมันส์

จุดเปลี่ยน Class of 92 คือการได้ตัว คันโตน่า และรอยคีน เลยครับ เด็กๆที่ขึ้นมาจะมีสองคนนี้เป็นต้นแบบ

เริ่มเชียร์ปี 94 ตอนนั้นดูไฮไลท์เจาะสนามกับทีวีถ่ายบ้าง มาได้ดูบ่อยตอนติด ubc ปี 1995 นี่แหละ ตามที่หลายคนบอกไป ป๋าค่อยๆ ปรับไม่ได้ส่งพร้อมกันหมด คันโตน่ายิงแบกทีมก็หลายนัดอยู่ บางนัดชไมเคิลเซฟเป็นลิงเลย

ผมเริ่มเชียร์ตอนปี 1996

ยุครุ่งเรืองของ Class 92 เลย

- ขวา เบ็คส์เปิดทุกลูกได้ลุ้นตลอด แกเปิดได้ดีสุดตั้งแต่ดูบอลมาละมั้ง ฟรีคิกก็โคตโหดได้ฟาวล์หน้ากรอบ ตีว่า 80% เข้าละกัน

- ซ้าย กิ๊กส์ปีกกระชากวิญญาณ โคตจี้ด เร็ว คล่องบอลติดตีน เทียบว่าช่วงมาเที่ยวฟอร์มดี ก็พอๆกับกิ๊กส์ฟอร์มปกติอะครับ

- กลาง สโคลส์มิดฟิลด์ตีนระเบิดแม่ทัพเงียบตัวจริง วางบอลโคตแม่น เล่นฉลาด คุมจังหวะเกมอยู่หมัด และสอดขึ้นมายิงได้ดีมาก ลินกากเรียกได้ว่าขี้เล็บสโคลส์ครับ

- ส่วนตำแหน่งอื่นๆก็เล่นได้สม่ำเสมอทุกคนครับ

ตอนนั้นผมยังแค่ 7-8 ขวบ พ่อผมบ้าบอลมาก ติดเคเบิ้ลดูพรีเมียร์ตั้งแต่สมัยเปน ibc (เมื่อก่อนจะมี 2 เจ้าคือ ibc ติดจาน กับ utv เคเบิ้ลใยแก้ว ตอนหลังรวมเปน ubc) คิดถึง แมนยู ตอนนั้นมากครับ ทีมแมนๆ รวมพลนักเลงลูกหนัง ไม่กลัวใคร เพราะพรีเมียร์สมัยนั้นถึงลูกถึงคน ใส่กันไม่ยั้ง ไม่มีสำออย เวทีลูกผู้ชาย ถ้า ซลาตัน ไปอยู่ แมนยู ยุคนั้นด้วยผมว่าโคตรมันส์ 555 ถามว่ารู้สึกยังไงผมอธิบายเปนคำพูดไม่ถูกครับ บอกได้แค่ว่าช่วงที่พวกเค้าขึ้นมานั่นผมดูบอลโคตรสนุกเลย คลาส 92 บวกกับลูกพี่อย่าง คันโตน่า, คีน, ชไมเคิล, น้าเออร์วิน ตอนนั้นคนจะชอบ เบ็คแฮม เยอะก็ไม่แปลกเลยครับ นอกจากหล่อแล้ว เขาโยนบอลจากด้านขวาแม่นมากจริงๆ แม่นแบบเหลือเชื่อ จนถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่เหนใครโยนบอลแม่นขนาดนั้นอีกเลย