ผมชอบมิวนิคมาก จนผมอยากจะเอาตัวเองไปอยู่ในบ้านเค้านะ แบบอยากจะรู้จักคนที่เค้ารักน้องเหมือนเรา (แต่ก่อนมีความคิดว่า ไม่อยากรู้จักคนที่รักเมมเหมือนเรา กลัวจะไปอิจฉาเค้าที่เค้าได้ดีกว่า แต่พอได้เจอคนจากบ้านอร เค้าก็ไนซ์ดี ออกแคมเปญดีๆมาเยอะแยะ สนับสนุนน้อง ก็เลยเปลี่ยนความคิด)

จนวันนึงมีเหตุการณ์ที่น้องหลีกต้องกลับบ้านคนเดียว ที่ออกจากเธียเตอร์คนเดียว แล้วเจอเหล่าตากล้องบังทุกทาง ทั้งที่กดลิฟต์ ทั้งประตูลิฟต์ วันนั้นผมไม่โอเคมากๆ ที่น้องอยู่คนเดียวแล้วน้องดูกลัว

แต่ฟังจากท่านที่ไปด้วยวันนั้นก็สบายใจประมาณนึงว่า มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด แต่ที่ผมไม่โอเคอีกอย่างคือ พวกคุณควรให้พื้นที่ส่วนตัวน้องๆหน่อยไหม วันนั้นเป็นวันซ้อมนะ ไม่ได้มีงานใดๆเลย

ผมเลยไปโพสในกรุ๊ปของมิวนิค ปรากฎว่า โพสของผมโดนลบ แล้วก็ไม่มีการแจ้งอะไรใดๆเลย ผมไม่รู้หรอกว่า มีคนของเพจหรือคนในกลุ่มไปถ่ายด้วยไหม แต่แค่ผมไม่โอเค แล้วการที่ว่า ผมไปโพสว่า ผมไม่โอเค

โพสของผมโดนลบ ผมยิ่งรู้สึกแย่ไปอีก สุดท้ายผมกดออกกลุ่มมาเลย เพื่อนก็บอกว่า ถ้าแสดงความเห็นไม่ได้ก็มาหวีดกันสองคนเหอะ สุดท้ายก้ไม่ได้สุงสิงบ้านใคร หวีดกับเพื่อนสองคน

แต่ก็สนับสนุนบ้านบ้างนะเช่น มี Goods อะไรดีๆออกมาก็โดเนทให้ มีอะไรแจกหน้าเลนก็วนเพราะอยากได้ แต่ถ้าให้ไปร่วมกิจกรรม ไปถ่ายรูปด้วย คือไม่ไป มันก็มีฟิลที่แบบว่า เออไม่อยากตามน้องแล้วเหมือนกัน

แต่สุดท้ายผมเลือกเข้าเลนไป ใส่หูฟังไม่คุยกับใครดีกว่า พอมีรีวิวก็มารีวิวให้ชาว SS ฟังแทน แต่จริงๆสุดท้ายมันเป็นธรรมชาติของมนุษย์นะ เวลารวมอยู่กันเป็นกลุ่มก็จะเสียงดัง อยากทำตัวเด่นดัง

แล้วมันก็จะมีพวกอย่างที่ท่านพูดคือ พยายามทำตัวเด่น ไม่เสียงที่ดัง ก็แต่งตัวให้แบบแปลกเข้าไว้ แล้ววีรกรรมแต่ละบ้านดีๆก็เยอะ แย่ๆก็มี สุดท้ายนะครับ ถ้าความรู้สึกตอนจับมือกับน้องมันยังดีอยู่

ปัจจัยพวกนี้ให้มองข้ามไปเลยครับ เราโฟกัสแค่น้องอย่างเดียว อย่าสนใจเรื่องอื่น แต่เข้าใจนะ ว่า ความรู้สึกตอนจับมือน้องมันต้องดีจริงๆ มันถึงจะดึงเราได้ ถ้ามันเฉยๆ แล้วเจอเรื่องนี้ โอกาสเฮนไปหาคนอื่นก็มีเยอะครับ

ปล.ขออภัยที่ยาวไปหน่อย พอดีอยากเล่าให้ฟัง