อยู่ที่ตัวเราล้วนๆครับ ว่าเราจะคบเพื่อนแบบไหน แค่นั้นแหละ กินหรือไม่กิน มันก็แค่ปัจจัย

ผมไม่กินเหล้า บุหรี่ไม่ยุ่ง เหมือนกัน มันก็กิจกรรมอย่างอื่นทำกันได้ ร้านเหล้าผมก้ไป กินโค้กแทน ทำนุ่นนั่นนี่ แทน

ขอบคุณครับแอดงักกี้ ผมแชร์รูปกี้บ่อยมาก เพื่อนบอกบ้าผู้หญิง (ทำไงได้ก็ชอบ )

ได้ แต่ก็เข้ากับเพื่อนคนที่กินเหล้าได้ช้ากว่าคนอื่นที่กิน

ก็ปกติของมนุษย์ เหมือนว่า ถ้าไม่เล่น ROV จะมีเพื่อนที่เล่น ROV ได้มั้ยนั่นแหละ

แต่แนะนำนะ ทำยังไงก็ได้ ให้นั่งในวงเหล้าได้(ไม่ต้องกิน/กินน้อยๆ ก็ได้)

อย่าแบบ ปฏิเสธอย่างเดียวเลย งานสำคัญๆ/นานๆที ก็ไปเถอะ

มันทำให้ชีวิตง่ายขึ้นจริงๆ ไม่ว่าจะตอนเรียน หรือ ทำงาน

ผมก็เปนคนไม่กินเหล้านะ กินได้ตามงาน ไปนั่งชิวด้วยได้

อย่างงาน outing บริษัท 2-3 ทุ่มก็เอาละ ตั้งวงกินเหล้า เล่นสนุกเฮฮา แต่คุณไม่กินเหล้าบอก "ผมไปนอนก่อนนะพี่ ผมไม่กิน" แบบนี้เหรอ?

หัดไว้บ้าง ชีวิตจะง่ายขึ้น

ได้นะ เพื่อนผมบางคนก็ไปด้วยแต่ไม่กิน ใจแข็งเข้าไว้เดี๋ยวคนชวนดื่มก็เลิกชวนเอง หรือบางคนก็จากไม่ดื่ม เป็นดื่มบ้างเพื่อให้เข้าสังคม

ท่านก็ลองเลือกทางที่เหมาะกับท่านดู

กลัวแบบไม่มีเพื่อนครับ แบบยังไงล่ะผมก็อยากสนิทกับเขานะครับ แต่ก็ดื่มได้ไม่มาก

จะเเบกผมไหวไหมนะท่าน ตอนนี้เเทบจะเรียกว่าเล่นไม่เป็นเเล้ว

ขอบคุณมากๆนะครับ ไว้จะลองทำตามที่แนะนำมาครับ เผื่อจะมีสังคมบ้างครับ

ออนเดอะร็อคหรอครับ ไอ้ป้อกๆที่ว่าเนี่ย 5555

คนรู้จักก็ทำครับจะยัดเยียดก็จริงแต่ดื่มไม่เยอะครับ

ได้สิครับ สมัยเรียนมีรุ่นน้องผมคนหนึ่งไม่กินเหล้าเลย แต่ไปเที่ยวไปเฮฮากับพวกที่กินตลอดก็อยู่ด้วยกันได้

ได้ครับ มีเพื่อนผมคนนึงเด็กใต้ เหล้าเบียนี่ไม่ทานเลย ซัดยาแก้ไออย่างเดียว แต่ก็เข้ากับเพื่อนได้ทุกคนน่ะครับ

ชีวิตปี 1 ครับ ผมบอกตรงๆ เห็นมาเยอะละครับที่บอกว่า ไม่ค่อยกิน กินน้อย กินไม่เป็น บางคนพอซักพักปรับตัวได้กินหนักขึ้นกินเก่งด้วย

บางคนเที่ยวบ่อยขึ้น อยู่ที่สภาพแวดล้อมรอบตัวและเพื่อนล้วนๆ แต่ต้องยอมรับตรงๆว่ากินเหล้ากินเบียร์กับเพื่อนมันทำให้สนิทกันเร็วจริง มันได้สังคมได้เพื่อนจริง

ในมุมมองผมนะจากประสบการณ์ ถ้าเราดูแล้วกลุ่มไหนน่าคบกินได้แต่ไม่เสียการเรียนมันก็โอเค แต่ตัวท่านเองต้องรู้ตัวเองกินแล้วอย่าให้กระทบการเรียน

กินเยอะไปเรียนไม่ไหวก็ไม่โอเค อย่าพึ่งไปกังวลปีหลังๆปีหลังๆมันจะห่างๆเรื่องกินไปโดยธรรมชาติเพราะภาระต่างๆมันจะมากขึ้นจนไม่มีเวลาไปเอง

สรุปย่อๆจากชีวิตผม ปี1 กินแทบทุกวันแรกๆร้านเหล้า กินบ่อยจนต้องบางทีอดข้าวไปกินเหล้า แรกๆกินเหล้าแดงกินเบียร์หลังๆยาดองเพราะเงินต้องเก็บไว้กินอีกหลายวัน

ปี2 ลดลงบ้างหลักๆแค่ศุกร์หรรษาวันอื่นก็ตามแต่ศรัทธา

ปี3 น้อยลงมากบางศุกร์ก็ไม่ได้ไป ปี4 โปรเจคหัวหมุนเวลาจะนอนยังไม่ค่อยมีแต่กินบ้างเพราะมันเครียดกินเสร็จก็ต้องกลับไปปั่นต่อ

การไปกับเพื่อนใหม่มันได้ first impression จากเพื่อนกลุ่มใหม่ยังไงมันก็ดีกว่านะ จะมาขอแทรกๆตัวตามกลุ่มเพื่อนที่ไม่เคยสนิทมาก่อนเลยจากเพราะเราไม่ค่อยเข้าสังคมมันจะลำบากหน่อย บางทีปีหลังๆลงตัวฟรีไม่มีเพื่อนสนิทเลยแต่จำเป็นต้องเรียน ถ้ารู้จักบางคนกันมาก่อนมันก็ไม่ทำให้เกรงมาก ได้เพื่อนกลุ่มใหม่ด้วย

ผมว่าเดี๋ยวท่านก็จะมีโมเมนต์แบบเจอเพื่อนคณะคนละเมเจอร์เจอกันทักกันนัดกันไปเพราะเจอกันโดยบังเอิญในคณะ

มิตรภาพจากร้านเหล้าผมว่ามันวิเศษนะ แค่เคยเห็นหน้าในคณะแค่นั้นหรืเอเพื่อนของเพื่อน แต่พอเจอกันร้านเหล้าคุยกันยังกับรู้จักกันมา 10 ปีและหลังจากนั้นสนิทกันแบบงงๆทั้งที่คนละเมเจอร์คนละคณะ

สิ่งที่อยากจะบอกคือ มันไม่ได้แย่ขนาดนั้น กินให้รู้ว่าต้องการจะเมาขนาดไหน มีคนดูแลมั้ยและห้ามส่งผลกระทบต่อการเรียนเด็ดขาด

วอดก้า 1 ช๊อท ตามด้วยมะนาว 1 ชีก เกลือนิดหน่อย

ออนเดอะรอค ต้องไปร้าน นั้งกินหลังบ้านได้เเค่นี้แหละครับ

อยู่ที่จะคบเพื่อนแบบไหนด้วยครับ ถ้าคบเพื่อนไม่กินก็ได้อยู่แล้วครับ

แต่ถ้าไปคบเพื่อนที่กินหนักเที่ยวหนักแล้วเราพยายามจะเข้ากับเพื่อน สักวันนึงก็ต้องถอยออกมาเองครับ เพราะมันไม่ใช่ตัวเรา

ไปนั่งดื่มอย่างอื่น แล้วบอกเพื่อนเดี๋ยวเป็นพลขับให้

คนจะไม่ดื่ม แรกๆ ผมก็บิ้วนะ แต่ถ้าอีกฝั่งเค้าแน่วแน่ก็คงไม่ไปเร้าหรืออะไรมากมายหรอกครับ โตๆ กันแล้ว