เอา แต่ไม่รับครับ

มันต้องมีเกินเลยแน่ๆ

แฟนผมไปทำแบบนี้ที่ สิงค์โปร์ บางวันออกไปกับลูกค้า บอกว่าไปกินข้าวเฉยๆ บางครั้งก็คนเดิม บางครั้งก็อีกคน ไม่มีอะไรกลับมานอนบ้านพัก บางวันกินเสร็จจากร้านขอลูกค้าพาไปกินข้าวต่อ แต่เค้าบอกผมนะ หลายๆวันโทรไปเป็นสายไม่ว่าง(โทรไลน์) คอลกับลูกค้ายันตีห้าหกโมง แต่เขาบอกไม่เลิกกับผมนะ เขารักผม
ล่าสุดเกือบโดนข่มขืน ผมไม่รู้นะว่าจะโดนหรือโดนแล้ว แต่ผมตัดใจจากเขาไม่ได้ว่ะ แม่งเซ็งตัวเอง แม่ง

เอาง่ายๆครับ
ขนาดเราไปยังจับนู่น ลูบนี่ เลย
คิดว่าคนอื่นเค้าจะไม่ทำหรอครับ

ตอนจีบเค้าเค้าเป็นเด็กนั่งดริ้งไหม
ถ้าใช่แล้วรับไม่ได้ คุณไปจีบเค้าเพราะอะไร

อย่าชอบเลยครับ เค้าไม่ได้คิดอะไรไกลหรอก เจอคนถูกสเปคก็อ้อน พอเราชอบเค้ามากๆอยากได้เค้าเป็นแฟน นั่นคือเราติดกับ ผมบอกแค่นี้แล้วกัน ที่เหลือไปพิสูจน์เอง หากคิดว่าเป็นการซื้อประสบการณ์เฉยๆไม่ส่งผลกับจิตใจก็จัดไป แต่ถ้าไม่มั่นใจว่าตัวเองจะเข้มแข็งจนยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นตามมาได้ อย่าลองครับ
ปล.ทีพูดแบบนี้เพราะจากประสบการณ์ตัวเองส่วนนึงและเพื่อนเล่าให้ฟังอีกส่วนนึง

บทเรียนวัยรุ่นครับ ตอนนี้เข้า เลข 3 กำลังเนื้อหอม 5555555 สาวๆวัยนี้นี่มันหิวกระหายกันดีจริงๆ

ไม่เอาครับ

ผมทำกรรมกับ PR ไว้เยอะ