“VAR” (Video Assistant Referee) หรือเรียกเป็นชื่อภาษาไทยอย่างตรงตัวหน่อยคือระบบการตัดสินโดยใช้ภาพซ้ำ

ต่อไปนี้ขอเรียกระบบวานะครับ เพราะขี้เกียจสลับแป้นพิมพ์ ไทยอังกฤษ

วา ถูกนำมาใช้ครั้งแรกในเกมระหว่างรีล แม๊ดริ๊ด ปะทะ คลับ อเมริโกย ในศึกชิงแชมป์สโมสรโลก ในปี 2016 ตอนนั้นดูเก้ๆกังๆแปลกพิกลใช่มั้ยละครับ ชาวSSทั้งหลาย ขณะที่การแข่งขันระดับสโมสร ฮุนได เอลีก ของออสเตรเลีย ก็นำไปใช้ประเดิมซะเลย ผลเป็นไงไม่รู้เหมือนกัน เพราะ ณ ตอนนั้น ไม่ได้ติดตามบอลเอลีกซักกะนิดเลย


สำหรับเสียงตอบรับในวงการฟุตบอลนั้น ฝ่ายที่สนับสนุนส่วนใหญ่ (ย้ำนะว่าส่วนใหญ่ ฝ่ายสนับสนุนนี้ก็คือบรรดาพวกคนใหญ่คนโตในฟีฟ่านั่นแหละ ชาวบ้านแบบเราไม่น่าไปเกี่ยวข้องด้วย) พอใจที่ทำให้มีความเป็นธรรมมากขึ้น(จริงรึเปล่า?) สามารถนำมาแก้ไขจังหวะเกมที่มีปัญหาได้ อีกทั้งยังเป็นวิธีการจัดการนักเตะที่ชอบแต๊ะอั๋งฝั่งตรงข้ามนอกเกม หรือ แกล้งจ๊ะเอ๋ผู้ตัดสินได้เป็นอย่างดี รวมไปถึงลดความกดดันให้กับผู้ตัดสินที่ทำหน้าที่ จากแต่เดิมต้องตัดสินใจจังหวะเพียงเสี้ยวนาทีด้วยตัวคนเดียว ก็สามารถปรึกษากับทีมงานที่คอยใช้เทคโนโลยีช่วยตรวจสอบตลอดเวลา

จิอันนี่ อินฟานติโน่ ประธาน ฟีฟ่า กล่าวผ่านสื่อว่า พวกเราต้องการเครื่องมือที่จะช่วยแบ่งเบาภาระผู้ตัดสิน และทำให้การตัดสินใจที่แม่นยำขึ้น สิ่งนี้สำคัญมากๆ สำหรับกีฬาฟุตบอลรายการใหญ่ที่สุดในโลก คือ ฟุตบอลโลก ปีนี้”

แต่ๆๆๆก็มีเหตุการณ์ที่สำคัญ หรือเหตุการณ์ตัวอย่าง ซึ่งสร้างความมึนงงให้กับผู้เล่น โค้ช และแฟนบอล ตัวอย่างเช่นทีมบุกต่อบอลขึ้นมาจนทำประตูได้ และฉลองกันเรียบร้อยไปและ นักเตะดีใจที่มุมธงกันใหญ่ แต่ผู้ตัดสินกลับเรียกดูวาและตัดสินไม่ให้เป็นประตู อาจจะเพราะล้ำหน้า หรือมีการฟาล์วก่อนก็เป็นได้ หรือบางเหตุการณ์ปัญญาอ่อนที่เกิดขึ้นจริง จำไม่ได้ว่าเป็นเกมไหนแต่นั่งดูอยู่ เทคโนโลยีมันดีแล้วแท้ๆ ตัดสินถูกต้อง มีการทำฟาล์วเกิดขึ้น เรฟเฟอรี่ที่รัก วิ่งไปแจกใบแดง หลังจากดูวาแล้ว ดั๊นไปแจกผิดคน ฟวายแท้ๆ เลยต้องเสียเวลากลับไปดูวาใหม่ แล้วก็แจกใบแดงให้ถูกคนซักที ฟวายมั้ยล่ะพี่น้องเอ้ย

พูดถึงฝ่ายเห็นด้วยไป แล้วฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยคิดยังไง บ้างก็ว่า ไม่มีความชัดเจนว่า เรียกดูวา ได้กี่ครั้งในหนึ่งเกม หรือขึ้นกับดุลยพินิจของกรรมการในสนามเพียงผู้เดียว ส่งผลทำให้เกมไม่ต่อเนื่อง แปลกตา ถ้าหยุดบ่อยครั้ง คนดูจะหัวเสีย หัวร้อนเหมือนตีป้อมมั้ย รวมทั้งการตัดสินผิดพลาดของกรรมการก็เป็นเสน่ห์คลาสสิกอย่างหนึ่ง(รึเปล่า)ในเกมลูกหนังที่ทำให้เป็นข้อถกเถียงหรือกลายประวัติศาสตร์ให้ได้จดจำกัน

สรุปแล้วกัน วงการฟุตบอลซึ่งมีเม็ดเงินมากมาย หมุนเวียนทั้งในระบบและนอกระบบ นักฟุตบอลหรือโค้ชรวมทั้งผู้ชอบเสี่ยงที่ยังยึดติดอยู่กับระบบเดิมๆ ก็ต้องรู้จักหมุนตามเทคโนโลยีให้ทัน โลกเปลี่ยนไปแล้ว เพราะคงไม่มีฝ่ายใดอยากเสียผลประโยชน์จากความผิดพลาด จากผู้ตัดสินที่อยู่กลางสนามอีกต่อไป




ช่วงนี้สนับสนุนโดย
ใบมีดโกนยินหลุด โกนเกลี้ยงเกลาสะอาด เลือดสาดแม้ปาดเพียงครั้งเดียว

ขอบคุณด้วยกับ ผลิตภัณฑ์ปรุงอาหารตราสามแม่ครัวหัวป่าก์ ไข่เจียวธรรมดาหมายังไม่แดก

ดีครับ จะได้ปิดปากพวกไดโนเสาร์เรียกหาเสน่ห์ฟุตบอล
ทั้งที่เสน่ห์มันมีอีกเยอะ แถมได้ความถูกต้องมาด้วย
จะขัดใจแต่ตรง ถ้าผู้ตัดสินไม่อยากดู ก็ดูไม่ได้

มันขาดสีสันก็จริงแต่ใครบอกว่าไม่มีดีแล้ว ลองดูบอลโลก 2002 ว่ามันทุเรศขนาดไหน กะโกงจนเป็นแชมป์โลก

แต่ก่อนยังดูมั่วๆ แต่ตอนนี้เริ่มโอเคแล้ว กรรมการเป๋าเฉพาะที่มั่นใจจริงๆ ถ้าไม่มั่นใจหรือ 50/50 จะปล่อยให้เกมไหลไปก่อน ค่อยกลับมาย้อนดู VAR อีกที

ครับ VAR แบบบอลโลกเนี่ย OK เลย แต่ถ้าแบบลีคอิตาลี ล่าสุดเนี่ย เบื่อเลยอะ

ผมยังสนับสนุน ให้กรรมการตัดสินไปตามเดิมละ ให้ฝั่งที่เสีย เรียกดูเองดีกว่า ทีม ละ 2 ครั้ง

ดีสุด กรรมการดูเองมันก็เมากาวอยู่ดี บางทีอยากดู บางทีไม่อยากดู

วิธีใช้ยังไม่ดี

ต้องให้โค้ชเรียกดีสุด

แบบนี้แหละดี

กรรมการในสนามไม่มั่นใจก็ปล่อยเกมไหลไปก่อน

รอสัญญาณจากกรรมการข้างบน ค่อยไปดู VAR ทีหลัง

แบบบอลโลกเนี่ยแหละ เวิ้คจริง

แต่ก่อนจะเป่าแบบถึงจะ 50/50 ก็เป่าไปก่อน แล้วมาแก้ทีหลัง แต่เกมมันหยุดไปแล้ว เลยทำให้เสียรูปเกม แถมใช้เวลานานอีก

จำได้มีเกมบาเยิร์นเจออะไรนี่แหละ กรรมการเป่าฝั่งตรงข้ามฟาวล์ใบแดง คนฟาวล์ออกเข้าอุโมงค์ไปเรียบร้อย แต่นักเตะประท้วงเลยต้องดู VAR ปรากฏว่ากลับคำตัดสิน ไม่ฟาวล์ เจ้าหน้าที่ต้องไปตามกลับมา ไม่รู้นักเตะอาบน้ำไปแล้วรึยังเหอะ

ค่อยๆพัฒนาการใช้ไปอีกนิด ผมว่าโอเคขึ้นเยอะละนะ



เหลือแค่ สิทธิ์ในการชาเล้นจ์นี่แหละ ถ้าฝั่งโค้ชชาเล้นจ์ได้ ก็มีข้อดีข้อเสีย ถ้าชาเล้นจ์เสียก็ต้องมีบทลงโทษอะไรก็ว่ากันไป ไม่งั้นมันกลายเป็นขอเวลานอกได้เลย ถ้าไม่มีข้อจำกัดในการชาเล้นจ์

สิ่งที่จะต้องเปลี่ยนแปลงไปเมื่อมี VAR เข้ามาอย่างแพร่หลาย คือ ต่อจากนี้ "จุดโทษ" น่าจะมาเป็นกระบุงแน่นอน ถ้าเป็นเมื่อก่อนพอเกิดการล้มลงในเขตโทษ กรรมการมักจะไม่เป่าไว้ก่อน (เพราะกลัวตัวเองผิดพลาด)

แต่หลังจากมี VAR ในฟุตบอลโลกครั้งนี้ พอกรรมการเรียกดู เรามักพบว่าการสกัดในเขตโทษต่าง ๆ ส่วนใหญ่ มันก็ต้องมีการโดนตัวบ้างไม่มากก็น้อย เมื่อเห็นว่าโดน ตามกติกาก็ต้องเป่าให้เป็นจุดโทษสิ (ถ้าไม่เป่าจะมาอธิบายยังไง ? ภาพก็เห็นว่าโดนชัด ๆ) ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อน เราพูดกันเสมอจนเป็นความเข้าใจที่ไม่ตรงกับที่กติกาบัญญัติไปแล้วว่า

"ถ้าโดนเบา ๆ ไม่ถึงขนาดทำให้ล้ม แล้วดันล้มไปเอง ก็ไม่น่าเป็นจุดโทษ"
"โดนจริง แต่มองว่า ถึงไม่โดนก็ไม่สามารถเล่นบอลต่อได้แล้ว ก็ไม่น่าเป็นจุดโทษ"

ซึ่งในฟุตบอลเองก็ไม่ได้แก้หรือพิจารณากติกาในส่วนนี้ตาม ให้กรรมการสามารถใช้วิจารณญาณได้ ถ้าจะเปรียบเทียบก็ต่างกับอเมริกันฟุตบอล กรณีตัวคุมปีกวิ่งชนปีกฝ่ายตรงข้าม กรรมการสามารถดูเจตนาได้ว่าจงใจรบกวนปีกรึไม่ ? โดยดูจากสายตาของตัวคุมปีกว่ามองลูกอยู่ตลอดไหม หรือกรณีการรับลูกใน end zone ก็มีกรอบพิจารณาว่า ปีกรับบอลมีการครอบครองบอลโดยสมบูรณ์หรือไม่

อีกทั้งจุดโทษในฟุตบอล มันมีราคาน้ำหนักเยอะกว่ากีฬาอื่น ๆ เพราะถือว่าฟุตบอลเป็นกีฬาที่ทำคะแนนกันน้อยครั้ง ไม่เหมือนบาส เทนนิส หรืออื่น ๆ การมีจุดโทษบ่อยครั้งอาจเป็นการลดอรรถรสในการรับชมลงไป

แต่สิ่งที่เห็นแน่ ๆ คือมัน "ยุติธรรม" ขึ้นมาก ก็ขอให้พัฒนากันต่อไป เทอญ

เเบบบอลโลกผมว่า OK นะ
เพราะทีมงานที่ดูจอ จะเป็นคนให้สัญญาน จังหวะปัญหา
ส่วนมากถ้าลองให้ส่งสัญญานให้กรรมการ
อีกทีม เตรียมตัวได้เลย โดนเเน่นอน เพราะถ้าไม่ชัวร์จริง
คงไม่กล้าส่งสัญญานไปให้กรรมการเเน่นอน