สมมติว่าทั้งสองอาณาจักรมาอยู่ในยุคเดียวกัน คิดว่ากองทัพของหานซิ่นช่วงที่พีคที่สุด 5 แสนนาย ปกครองแคว้นฉี-เว่ย-จ้าว(ไต้-หนานหยาง) จะสามารถรับมือกับกองทัพมองโกลตอนพีคที่สุดประมาณ 120,000 นายไหวไหมครับ?
โดยวิสัยหานซิ่นคงไม่ต้องรับอยู่ในเมือง คงจะยกทัพ 2 แสนออกมาตั้งตั้งค่ายสู้นอกเมืองโดยให้กวนยิงเฝ้าเมืองกับทหารที่เหลือคอยสนับสนุน
โดยให้เฉาเซินนำทัพม้า 50,000 เปนทัพหน้า ตามมาด้วยทัพหลวงของหานซิ่น 100,000 นายโดยมีไขว่ตงเปนกุนซือและหลี่จั่วเช่อเปนรองแม่ทัพ
ส่วนทัพมองโกลนั้นเจอเป นำกองทัพม้าเร็วอาวุธเบา 5,000 ออกมาสำรวจและหยั่งเชิง โดยมีกองทัพม้าจู่โจมอาวุธหนักของสุโบไต, บาตูและเอลุกู 20,000 ตามมาติดๆ ตามมาด้วยทัพหลวงที่เหลือของเตมูจินเตรียมโจมตี

เปนแบบนี้พวกท่านคิดว่าใครจะเปนฝ่ายได้ชัยครับ?

เม้นล่างว่าไงครับ

ไม่รู้ครับ

ถามแบบนี้น่าจะไปถามในพันธ์ทิพย์นะ กูรูทั้งนั้น

ตอบยากมากครับ

หานซิ่น นี้เคยถูกเปรียบเทียบกับ ขงเบ้งเลยนะ ว่าฉลาดเท่าๆกัน
แต่ดีตรงติดอาวุธออกรบได้เองด้วย

เจงกิสข่านนี้ก็ไม่ธรรมดา ตีจีนแตก (สมัยที่จีนมีดินปืน) บุกไปตีประเทศแถบยุโรปได้อีก


ถ้าความคิดส่วนตัวผมว่า เจงกิสข่านชนะอยู่ดี เพราะกองทัพฮึกเหิมมากกว่า


อีกอย่างหานซิ่นนิสัยขี้น้อยใจ ไม่เด็ดขาด โลเลชอบกล น่าจะแพ้ภัยด้านนี้ด้วย

ผมต้องทราบความเห็นของคนที่เล่นบอร์ดวาไรตี้ในเว็บฟุตบอลครับ คนที่เปนแฟนกีฬา ไฟแรง มีไลฟ์สไตล์ในการตอบคล้ายๆกัน ฯลฯ ไม่ใช่พวกนักประวัติศาสตร์หรือนักโบราณคดีอะไรมาตอบ

tech จักรวรรดิมองโกลกินขาด กำลังก็กินขาด พิชัยสงครามก็ดีกว่า โลหะวิทยาก็ดีกว่า คงไม่ต้องใคร่ครวญอะไรแล้วมั้งครับ

มองโกลน่ากลัวอยู่ดี

ไม่ใช่ละครับ ไม่มีใครที่ไหนเคยพูดว่าหานซิ่นเก่งเท่าขงเบ้ง ในเรื่องสามก๊กตอนสุมาเต็กโชแนะนำกุนซือให้เล่าปี่ไม่ได้กล่าวถึงหานซิ่น แต่กล่าวเปรียบเทียบกับ ยอดคนในประวัติศาสตร์ 2 คนคือเจียงไท่กง กับจางเหลียง ซึ่งขงเบ้งก็ไม่ได้เก่งเท่าสองคนนั้นด้วยซ้ำ
และหานซิ่นขี้น้อยใจตรงไหนครับไม่เคยเห็นที่ไหนบันทึกเอาไว้นะ ส่วนที่ว่าไม่เด็ดขาดนั้นหานซิ่นนำทัพทหารใหม่ 2 หมื่นไปตีแคว้นจ้าวที่มีทหารเจนศึก 1 แสน โดยใช้กลศึกตั้งทัพริมแม่น้ำ สู้ในตำแหน่งปิดตาย ให้ทหารไม่มีทางเลือกสู้จนชนะ แบบนี้เรียกไม่เด็ดขาดเหรอครับ อีกกรณีคือประหารญาติของหลี่ฮองเฮาเพราะกลับค่ายช้านี่เหรอครับไม่เด็ดขาด และที่ว่าโลเลนี่คือตอนไหนครับ สงสัยจะเปนตอนที่ขึ้นเปนอ๋องปกครองแคว้นฉีแล้วไขว่ทงยุให้ตั้งตนเปนใหญ่แบ่งแผ่นดินออกเปนสามส่วนใช่ไหมครับ หานซิ่นไม่ได้โลเลแถมยังบอกไขว่ทงไปว่า"ถ้าท่านลำบากหิวโหยแล้วมีคนหนึ่งเอาข้าวมาให้กิน เอาเสื้อผ้าดีๆมาให้ใส่ เอาตำแหน่งใหญ่โตมาให้ ท่านจะทรยศเขาผู้นั้นได้ลงเชียวหรือ" แบบนี้เหรอครับที่เรียกว่าโลเล

ถ้าจำไม่ผิดเด่นๆจะมีสองตอนที่หานซิ่นน้อยใจเมียตัวเอง จนออกไปตกปลากินเอง (ไม่แน่ใจว่าไม่ยอมกลับบ้านหรือเปล่า อะไรทำนองนี้)

กับตอนที่โดนล่อไปฆ่า เพราะน้อยใจสักฝั่งนี้แหละว่าไม่สนใจตัวเอง ไม่ให้ความสำคัญ เลยหนี หรือยอมกลับไปตายนี้แหละครับ

ส่วนเคยเทียบกับขงเบ้งหรือใครซักคนนี้ผมไม่แน่ชัดนะ แต่จำได้ว่าเป็นคนเก่งๆซักคนนี้แหละ

มองโกลยุคจิงกีสข่านเกรียงไกรสุดแระครับ ยุคโบราณทหารม้าคืออาวุธหนักสุดในการทะลวงข้าศึก

เปรียบดั่งรถถังสมัยนี้ล่ะครับ แล้วมองโกลแทบทุกคนล้วนเป็นทหารม้า ยังไม่ต้องนับความป่าเถื่อนและโหดเหี้-ยมอีกต่างหาก

ข้อเสียอันน้อยนิดของมองโกลคือยุทธการปิดล้อมเมือง แต่มองโกลมีความอดทนกินง่ายอยู่ง่ายและส่งเสบียงเก่ง จุดนี้เลยกลบข้อด้อยไปได้

คือกองทัพของจิงกีสข่านบุกไปเมืองไหน จะให้เมืองนั้นจะยอมจำนนดีๆหรือตาย ถ้าไม่ยอมจำนนแล้วมองโกลบุกเข้าเมืองได้ ตายกันหมด

เน้นว่าตายกันหมด โหดเหี้-ยมมากๆ พอเมืองต่างๆรู้แทบจะไม่ต้านเลย เพราะยื้อไปได้แค่ซื้อเวลา ยังไงก็ต้านไม่อยู่ ยอมจำนนดีกว่า

นี่ล่ะครับจุดแข็งของมองโกลที่มีเหนือว่ากองทัพฮั่น กลยุทธไม่ซับซ้อน แค่คนเยอะ รบเก่ง และโหดสุดๆ
(เหมือนพวกอัตทิล่าเดอะฮัน ในศตววรษที่ 5 ซึ่งเป็นพวกซงหนูบรรพบุรุษของชาวมองโกลเหมือนกัน)

นี่แผนที่อาณาจักรมองโกลยุคเกียงไกร




ถ้าเปรียบยุคต่อยุค มองโกลเหนือสุด เหนือว่า อเล็กซานเดอร์มหาราช เหนือกว่าจีนทุกยุค เหนือกว่าจูเลียสซีซาร์ เหนือกว่านโปเลียน เหนือกว่าฮิตเลอร์

แต่มองโกลนั้นรบเก่งแต่ปกครองไม่เก่งอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ก็อยู่ได้ไม่กี่รุ่นก็ล่มสลายในรุ่นหลังๆ

คนที่ได้รับการยกย่องที่ทั้งรบเก่งปกครองเก่งมีสองคน คือจิงกิสข่านกับกุบไลข่าน พอรุ่นหลังๆเละไม่ได้เรื่อง

โจทย์ยาก
ใจชอบหานซิ่น แต่ความต่างด้านเวลาน่าจะทำให้เทคโนโลยีด้านอาวุธของมองโกลเหนือกว่าโดยเฉพาะปืนใหญ่ แถมถ้ารบบนหลังม้า จีนตอนนั้นน่าจะมีจำนวนม้าน้อยกว่ามองโกล รบบนพื้นราบทหารจีนคงไม่น่าจะสู้ทัพม้ามองโกลได้ เพราะฉะนั้นคิดว่าหานซิ่นต้องรบแบบตั้งรับในเมืองมากกว่าออกมารับนอกเมือง รบตัดกำลังตัดเสบียงไปเรื่อยๆ

ผลแพ้ชนะน่าจะอยู่ที่สมรภูมิ ถ้ารบที่กำแพงเมืองจีน มองโกลไม่มีทางชนะ ต้องไปอ้อมที่ปลายสุดกำแพงมาตีแทน ถ้ารบตีเมืองน่าจะสูสีครับ แต่สมรภูมิอื่นๆ ที่หานซิ่นไม่ได้คุมคงทยอยแพ้ ท้ายสุดก็ต้องหนีลงใต้ข้ามแม่น้ำไปตั้งรับแทน ดังนั้น ผลสุดท้ายผมเดาว่าจะกลายเป็นราชวงศ์เหนือ-ใต้ ใช้แม่น้ำแบ่ง รอไปรบกันต่อรุ่นลูกรุ่นหลานแทนครับ

สุมาเต๊กโชอาจารย์ของขงเบ้งเปรียบว่าขงเบ้งนั้นเก่งเหมือนเจียงจื่อหยากับจางเหลียงครับ ส่วนขงเบ้งเคยพูดว่าตัวเองนั้นไม่ด้อยไปกว่าก่วนจ้งกับเล่อยี่ครับ

เรื่องน้อยใจเมียนั้นผมไม่ปักใจเชื่อ เพราะบางที่ก็ระบุว่าถูกญาติไล่ออกมาจากบ้านเฉยๆ
หลิวปังให้หานซิ่นเปนฉีอ๋องเลยนะครับ นี่เหรอไม่ให้ความสำคัญ ส่วนตอนโดนล่อไปฆ่านั้นเปนเพราะถูกหลิวปังพาตัวไปสอบสวนเรื่องที่รับจางลี่โหม่วแม่ทัพเก่าของเซี่ยงอวี่มาจนถูกลดยศเหลือแค่ห้วยอินโหว จากนั้นถูกขังยาวจนเซี่ยวเหอไปขอหลิวปังว่าหานซิ่นหมดความทะเยอทะยานแล้วโดยให้ไปพักกับจางเหลียง แต่พอหลิวปังยกทัพไปปราบอิงปู้ที่กบฏ หลี่ฮองเฮาก็ประหารหานซิ่นโดยร่วมมือกับเซี่ยวเหอ (แต่บางที่บอกว่าตรอมใจตายในคุก)

ขอบคุณข้อมูลเสริมครับ

ครับผมยินดีที่ได้เข้ามาถกกันครับ^^

ผมนี่โคตรเกลียดหลี่ฮองเฮาเลยครับ โคตรเหี้ยมและโคตรชั่ว
หลิวปังก็เกลียดแต่รองลงมา เรื่องประหารหานซิี่นนี่ผมว่ารู้เห็นเป็นใจกับเมียแหละ หลับตาข้างลืมตาข้าง

เรื่องมนุษย์หมูนี่อย่างดาร์ก

ผมว่าน่าจะไม่ได้อยู่ดี เพราะทัพเจงกิสข่านสามารถยิงธนูบนหลังม้าได้

มันน่าจะถือว่าเป็นการโจมตีที่โกงมาในสมัยนั้น

ทำไงได้ครับ ความสามารถของหานซิ่นมันสั่นคลอนบัลลังค์ราชวงศ์ฮั่น ในเมื่อไม่มีเซี่ยงอวี่แล้วจะเก็บหานซิ่นเอาไว้ทำไม ตัวเองก็แก่แล้ว แต่หานซิ่นแพิ่งอายุแค่ 30 กว่าๆ ถ้าวันใดคิดคดขึ้นมาในภายหน้าจะเอาใครไปสู้ได้ ลองคิดถึงว่าสมมติหานซิ่นไม่ตายตอนนั้นแล้วอยู่จนอายุ 40-50 (ช่วงพีคที่สุดของผู้มีอำนาจยุคนั้น) ผมว่าแกจะโคตรมีอำนาจเลยนะ ตอนนั้นแกคงจะเจ้าเล่ห์แพรวพราวขึ้นมากๆเลยแหล่ะ(คงไม่แพ้โจโฉ) ลูกหลานหลิวปังแย่แน่ ฮ่าา

ระหว่างตายแบบหานซิ่น กับสวีต๋า ท่านว่าแบบไหนอนาถกว่ากัน

ขอตอบว่าหลี่มู่กับงักฮุยแทนได้ไหมครับ หรือไม่ก็ฟง ฉังชิง ฮ่าา

ทักษะขี่ม้ายิงธนู กองทัพเจงกิสข่านแข็งสุดในยุคนั้นละมั้ง