เมื่อพ่อตา แม่ยาย พี่น้องเมีย เข้ากับเราไม่ได้ พวกเค้าอคติกับเรา

ครั้งก่อนผ่านมาปีกว่าแล้ว ที่ต้องย้ายง้อ ตามลูกสาวมา อยู่ต่างบ้าน

ครั้งนี้ (อดีต)เมีย สร้างบ้านอยู่เอง มี พ่อ แม่ ลูก แค่ 3 คน
แต่ทุกอย่างที่ผ่อนบ้านเมียจัดการหมด ผมดูแลเรื่องลูกทั้งหมด
ลูกเพิ่งคร 4 ขวบไป เราให้ลูกไม่เคยขาดครบทุกอย่าง
ถึงจะมีเงินไม่มาก แต่ลูกไม่เคยอดข้าว นม อาหาร ขนม ของเล่น ค่าเทอม
ถึงผมจะเงินเดือนไม่สูง ผ่อนรถยนต์คนเดียว เหลือ 2 ปี ก็จะมีเงินเหลือ

เลิกงาน 4 โมงครึ่ง ไม่เคยเลท (นานๆ 2 -3 เดือนครั้งจะไปกินเลี้ยงที่ทำงาน)
14.30 รับลูกไม่เคยเลท มาอยู่ด้วยที่ทำงาน ซื้อของให้กิน
16.30 กลับบ้าน ล้างจาน ล้างขวดนม หุงข้าว รีบทำครบหมด จัดการลูก
เล่นกับลูก สอนการบ้านลูก อยู่กับลูกจนเมียกลับมา 6 โมง
เมียก็ทำกับข้าวอย่างเดียว แต่นานๆจะทำครั้งนึง ผมก็ทำด้วย ถ้าเมียกลับช้า
เมียกลับมาถึงก็จะเล่นโทรศัพท์ โทรศัพท์นานๆ ผมจะเป็นคนที่เล่น สอนลูก
เกือบทุกวัน วันเสาร์ผมก็อยู่กับลูกทั้งวัน ซักผ้าตัวเอง ของลูกทั้งหมด
เมียหยุดวันทิตย์วันเดียว ซักผ้าตัวเองเสร็จก็จะออกไปข้างนอก ไปบ้านแม่ยาย

มีงานนอกบ้านก็ช่วยทำ แล้วแต่พ่อตาแม่ยายขอช่วย ไปตัดหญ้าให้ที่สวนก็ทำ

แต่เค้าก็อ้างว่าเราขี้เกียจ ไม่ค่อยคุยกับใคร ผมเป็นคนแบบนี้
แต่กับพ่อตามาทุกครั้งก็คุยทุกครั้ง แต่คนอื่น โดยเฉพาะพี่เมีย
ทำไมชอบโทรมาฟ้องว่าเราอย่างนั้น อย่างนี้ ทั้งที่ เดือนๆนึง เจอหน้ากัน
แค่เดือนละครั้งยังไม่ถึง ยังมาว่าเราไม่คุยกับเค้า จนทำให้เมียมาว่าเรา

เมียทะเละกับผมก็ ไล่ผมออกจากบ้านทุกครั้ง แต่ผมอดทน และหน้าด้าน
เพื่อลูก แต่ด้วยความที่บ่อยๆเข้า และที่เค้าคุยกันทุกครั้ง ก้ไม่รู้จะพูดว่าอะไรเรา

และที่ความที่เมีย เราเชื่อพ่อแม่พี่น้อง แต่ไม่เคยฟังผม

ทำให้ถึงวันสิ้นสุด พวกเค้ารวมกันไล่ผม ผมก็เก็บของออกเช้านี้
ไม่เคยคิดจะทิ้งลูก ลูกติดผมมาก

ตอนนี้คือคิดถึงแต่ลูก เพราะเค้าบอกว่าห้ามมาเจอลูก ห้ามให้ลูกเห็น
ผมกับลูกอยู่ด้วยกันทุกวันทุกคืน
ตอนนี้ผมไม่มีแรง ปวดหน้าอก ใจนึงก็แค้น
ก่อนไปเจอแม่ยาย ก็ถามด้วยความโมโห ว่าทำแบบนี้ทำไม ใว่ร้ายกันทำไม
ทำไมไม่พูดกับผม พรากพ่อกับลูกทำไม มันบาป
แต่เมียผมกลับไปโทรไปหาแม่ของผม ด่าว่าแม่ผม ว่าผมหน้าด้าน ไม่ยอมย้ายออก

ตอนนีืผมทำอะไรไม่ถูกเลย นั่งทำงานคิดถึงแต่ลูก จะไม่ได้เจอลูกที่เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กๆอีก

ไม่รู้จะลงจบเรื่องว่ายังงัย

ดากานดา พ่อ รักลูกมากนะ ไม่เคยคิดจะทิ้งลูกเลย

เพิ่มเติม จากความคิดเห็น ใจคิดอยาฟ้องศาลมากครับ แต่คงใช้เงินเยอะอยู่
กะว่าจะเก็บเงิน ไว้ฟ้องศาล ถามผู้มีความรู้ ถ้านานๆไป 1 ปี 2 ปี จะยังฟ้องได้มั้ย
โดยระยะเวลานั้นเราไม่ได้เจอลุกเลย มีโอกาสได้เจอลูกมั้ยถ้าฟ้องศาล

เพิ่มเติม
เมื่อคืนนอนไม่หลับทั้งคืน เล่นโทรศัพท์ดูรูปลูก คลิปลูกไปเรื่อย
ไปเจอ บางอย่าง ก็พอสรุปและคิดได้ว่า อดีตเมียผม มีคนอื่นครับ

ย้อนไปประมาณ 2 เดือนก่อน น้องเมีย ไลน์มาบอกว่าทำไมไลนี้ เป็นชื่อเมีย
แต่รูปคนอื่น แต่ใช้เบอร์เมียผมเห็นรูปผู้ชายแว๊ปๆ ผมก้ได้ยิน และสงสัย แต่ไม่ได้เก็บมาคิด
สนใจแต่เรื่องลูก

แต่เมื่อคืนเจอ ใน บีทอล์กอีก คราวนี้มาเป็นรูปคู่เลย จบ

ปล. ตอนอยู่บ้านเมีย ผมให้เงินเป้็นค่าบ้านเดือนละ 3000 นะ

ว่าจะพิมพ์สั้นๆ กลับยาวซะ

ประนีประนอมไม่ได้ ฟ้องศาลได้ไหมครับ แล้วเอาลูกมาเลี้ยง เพราะยังไงก็เลี้ยงตลอดอยู่แล้ว

เมียมีสิทธิ์อะไรถึงไล่คุณออกจากบ้านครับ สร้างมาด้วยกันไม่ใช่เหรอ
แบบนี้มันต้องไปคุยที่่ศาล แม้ฝั่งคุณจะเสียเปรียบแต่ยังดีกว่าไม่ทำอะไร

ผมว่านะ บ้านนั้นคงจะเรื่องไม่ชอบคุณมานานแล้วแน่ๆ

บ้านชื่อใคร

จดทะเบียนสมรสมั้ยครับ

อยู่ที่ไหนไม่มีความสุขก็ออกมา แต่เรื่องลูกต้องฟ้องศาล ยังไงพ่อก็ต้องเจอลูก

ไม่ชอบเลยที่ผู้ใหญ่ไปด้วยกันไม่ได้ แล้วห้ามมาพบลูก อย่างงี้ต้องให้ศาลท่านตัดสิน

เจอแบบนี้ต้องตั้งสติดีๆนะครับ มันอาจจะทำให้ท่านเสียหลักได้เลย ...สติๆ ผมเชื่อว่ามีทางออกเสมอ. แต่เรื่องจิตใจ ต้องให้เวลามารักษาครับ ...ผมเข้าใจว่ามันเหนื่อย

บ้านทุกอย่างเป็นชื่อเมีย

ถ้าจะฟ้องศาลแค่สิทธิ์เจอลูก ผมก็ไม่มีเงินเลยครับ
พูดจริงๆถ้าผมมีเงิน ผมฟ้องแน่ๆ

ผมขอส่งค่าเทอมลูกเอง และขอไปรับไปส่งลูก พวกเค้าก็ไม่ยอม
บอกให้ผมอย่ามาเจอลูกอีก

ไม่จดครับ

ดากานดา ครับ ชื่อเล่นดาต้า ผมเป็นคนตั้งให้เอง

อ่านแล้วสงสารท่านมาก ครอบครัวฝั่งเมียท่านแม่มจะโหดร้ายอะไรกับท่านนักหนา

แล้วผมก็ไม่รุ้จะแนะนำอะไรท่านดี เอาเป็นว่าอดทนและสู้ๆไว้นะท่าน คิดซะว่าทำเพื่อลูกนะ

จดทะเบียนกับภรรยาป่ะครับ
คือผมไม่ได้จบกฏหมายนะ แต่เห็นเค้าฟ้องกันเรื่องสิทธิการเลี้ยงดูได้
ส่วนเรื่องไม่มีเงินจ้างทนาย ผมไม่รู้ลู่ทางอะ ไม่รู้เค้ามีหน่วยงานช่วยเหลือบ้างไหม

บางทีมันก็เกินพอดีไป ไปยุ่งกับพ่อแม่เราอีก ไม่อ่อนไม่ได้ก็แข็งบ้างครับ อย่างที่่ท่านอื่นๆ ฟ้องศาล ผมก็กำลังมีลูก เป็นกำลังใจให้ครับ

ฟ้องศาลยังไงก็แพ้ สิทธิ์ลูกจะอยู่ที่แม่ เว้นแต่แม่ให้การเลี้ยงดูบุตรไม่ดี หรือ เหตุอื่นๆ

แต่สิทธิ์การได้พบลูก เราสามารถทำได้นะครับ

ผมเข้าใจหัวอกท่านเลยเรื่องลูกเนี่ย คือทุกสิ่งทุกอย่างจริงๆ

ให้กำลังใจครับ

ไม่ได้จดครับ บ้ายเป็นชื่อเมีย
อยากรู้เหมือนกันครับ มีแบบหน่วยงานช่วยเหลือมั้ย

ฟ้องศาลอย่างเดียวอะแบบนี้ ขอพบลูก

เรื่องศาลให้ชนะเพื่อเอาลูกมาอยู่กับผม ผมคงไม่ทำครับ
ผมเข้าใจว่าลูกอยู่กับแม่ดีที่สุด ผมขอแค่ได้เจอลูก ก็พอ

ทำให้ขนาดนี้แล้ว ยังโดนไล่เหมือนหมูหมาอีกเหรอครับ
อย่างนั้นเค้าคงไม่อยากให้คุณเป็นคนในครอบครัวเค้าแล้วแหละ
ผมไม่ค่อยแน่ใจนะว่าเรื่องฐานะของสองฝั่งมีผลมั้ย
เพราะถึงขนาดไม่ให้เห็นหน้าลูก ไม่รับเงินค่าเลี้ยงดูหรือค่าเทอม
ก็คงมีอันจะกินพอควรมั้ง แต่เรื่องลูก คุณน่าจะฟ้องได้
ไม่ได้เลี้ยง ก็ขอให้มาพบลูกได้ก็ยังดี
เพราะการทีเลิกกัน คุณไม่ได้ไปทำอะไรผิด

ทางสภาทนายความมีสำนักช่วยเหลือประชาชนทางกฎหมาย ซึ่งให้ความช่วยเหลือทางด้านกฎหมายแก่ประชาชนโดยทั่วไป ทั้งให้คำปรึกษา และทางคดี ประชาชนทั่วไปสามารถใช้บริการได้โดยไม่มีค่าใช้จ่ายให้บริการทุกวันทำการ วันจันทร์-วันศุกร์ เวลา 08.30 – 16.30 น. ณ ที่ทำการสภาทนายความ ในพระบรมราชูปถัมภ์ เลขที่ 249 ถนนพหลโยธิน แขวงอนุสาวรีย์ เขตบางเขน กรุงเทพ สามารถโทรติดต่อสอบถามได้ที่ เบอร์ 02-522-7124-27 หรือสายด่วน 1167

ผมหามาจากเน็ตอะ ลองโทรไปอาจจะช่วยได้บ้าง
หรืออย่างน้อยก็ได้ลองทำไรบ้าง
เรื่องลูกเรื่องใหญ่

ขอบคุณมากๆครับ

ไม่รู้จะปลอบใจยังไงเหมือนกันครับ ผมคงไม่มีคำแนะนำอะไร เข้าใจความรู้สึกคนเป็นพ่อที่รักลูกสาวเหมือนกันครับ และก็ไม่อยากปล่อยให้ลูกสาวอยู่ในสังคมแบบนี้ โดยที่ไม่มีคนดูแลจริงจริงครับ

ยอมถอยออกมาก่อนครับ ของแบบนี้สิบปีเอาคืนไม่สาย ทำงานทำธุรกิจเตรียมทรัพยากรให้พร้อมถึงเวลาจัดหนักเอาคืนแม่งทั้งโคตรน่ะแหละครับยกเว้นลูก

การที่เมียคุณไล่คุณเหมือนหมูเหมือนหมาขนาดนี้มันไม่ไหวแล้วครับ คือมันเป็นสันดานของโคตรเหง้าตระกูลเค้าแน่นอนทั้งทัศนคติทั้งการใส่ร้าย ตรง ๆ คึือกะใช้ประโยชน์จากคุณรีดให้ถึงที่สุดแล้วเฉดหัวส่งมานานแล้วครับ

เป็นผมจะเอาลูกมาเลี้ยงเองให้หมด

มีสิทธ์ไรมาห้ามครับ ไปเจอเลย ไปหาที่โรงเรียนก็ได้ เป็นผมถึงไหนถึงกัน

เข้ามจท่าน หัวอกคนเป็นพ่อ
ผมก็มีลูกสาวอายุ 3 ขวบ กำลังน่ารัก ผมออกจากบ้านเพราะมาทำงานไกล เจอลูกเดือนละครั้ง
แต่ครอบครัวรักกันดี เฟสทามทุกวัน
เป้นกำลังใจให้ จขม.ครับ

ขอถามหน่อยครับ ถ้าไม่อยากตอบไม่เป็นไร สาเหตุที่ครอบครัวฝั่งนั้นเขาเกลียดท่าน ทำไมเขาถึงเกลียดอะ ครับ หรือมีบ้านมีอะไรให้แล้ว อยู่ดีๆก็ขับไสไล่ส่งงี้หรอ

เป็นผมผมฟ้องหย่า และขอสิทธิ์ดูแลลูก ถ้าไม่ได้ก็ขอเจอตามคำตัดสินศาล

ด่าเราว่าเราผมยังพอทน ให้อภัยกันได้ แต่ต่อให้เป็นเมีย มาด่าแม่ผม ผมไม่ยอมแน่นอน

ถ้าเราเป็นคนดีพอ เดี๋ยวก็ได้เจออะไรดีๆ หลังจากนี้ท่านจำไว้ ไม่ต้องไปแค้นอะไร ปล่อยเขาไป

แต่เวลาเขาเดือดร้อนไม่ต้องไปช่วย แค่นั้นพอ

ส่วนเรื่องลูกมันเป็นสิทธิพ่อแม่ที่ต้องได้เจอ ส่วนเรื่องบ้านถ้าสร้างมาด้วยกัน ฟ้องเอาเงินครับ

แก้ไข เพิ่งรู้ว่าท่านไมไ่ด้จดทะเบียน แถมบ้านชื่อเมีย ท่านแทบจะเสียเปรียบทุกอย่างเลย

มีทางเดียวคือท่านต้องพัมนาตัวเองให้ก้าวหน้า ให้เขากระอักเลือกตาย

ตอบเฉพาะในข้อกฎหมายนะครับ

เห็นใจคุณ จขกท. มากเลยนะครับ
แต่การที่คุณอยู่กินกับภริยา โดยไม่จดทะเบียนสมรส
จะมีผลว่า ลูกจะเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายของมารดาเท่านั้นครับ

แต่มี2ทาง คือ
1.จดทะเบียนรับเด็กเป็นบุตร
2.ศาลมีคำพิพากษาให้เป็นบุตร

ดังนั้น เมื่อคุณ จขกท. ดำเนินการข้างต้นแล้ว คุณก็เป็นบิดาที่ชอบด้วยกฎหมาย มีสิทธิอุปการะเลี้ยงดูลูกได้เทียบเท่ากับภริยา

ส่วนกรณีจะฟ้องเรื่องอำนาจปกครองบุตร
สามารถดำเนินการฟ้องศาลขอถอนอำนาจปกครองในส่วนของมารดาได้ครับ

*เพิ่มเติมว่า การเป็นบิดาที่ชอบด้วยกฎหมายมีความสำคัญอย่างไร เนื่องจากกฎหมายกำหนดให้ลูกเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฏหมายของมารดาเสมอ แม้ไม่ได้จดทะเบียนสมรส ดังนั้น การเป็นบิดาที่ชอบด้วยกฎหมายจึงมีความสำคัญ

กล่าวคือ จะทำให้บิดานั้นเป็นผู้ใช้อำนาจปกครอง ซึ่งในส่วนของอำนาจปกครองปรากฏใน ป.พ.พ. มาตรา 1567 เช่น การกำหนดที่อยู่ของบุตร หรือการเรียกคืนบุตรจากบุคคลอื่นฯ

เห้ยท่าน เรื่องท่านนี่ นานละไม่ใช่หรอ ? ยังไม่ลงตัวอีกหรอครับ
ผมเคยอ่านกระทู้นึงที่ตั้งทำนองนี้อยู่ ลูกสาวชื่อดากานดานี่แหละ นานมากแล้ว เป็นปีแล้ว ไม่รุ้ใช่ จขกท รึเปล่า?

ยังไงก็ขอให้ท่านเคลียปัญหาลงตัวไวไวนะครับ สู้ๆ ครับ

ได้รับรองบุตรมั้ยอ่ะ

ไปหาลูกที่โรงเรียนก็ได้

ไม่มีสิทธิ์ห้ามอยู่แล้ว

ติดต่อสภาทนายครับเขามีทนายขอแรงช่วยเหลืออยู่ ลองปรึกษาดู สู้ๆครับ

ตอบในฐานะที่ผม เคยมีลูกติดเมีย เก่า สองคน

คือเขา ไม่รักคุณแล้วครับ สามีภรรยา ต่อให้มีพ่อแม่ มา ใส่ร้ายขนาดใหนก็ไม่เลิกกัน

หรอก ยิ่งมีลูกยิ่งคิดมาก เลย เพราะค่าใช้จ่ายเยอะแยะ ไม่ได้ใส่ร้ายใคร

ผมว่าแฟนคุณ มีที่หมายใหม่


เอาเป็นว่า คุณก็ออกมาเลยครับ ลูกก็คือลูก ยังไงก็ต้องส่งเสีย


ส่วนคำว่าสามี ก็ปล่อยให้เป็นอดีตไป เริ่มต้นใหม่ ถ้ารักลูกก็แอบเก็บเงิน ฝากไว้ให้ลูกครับ

ผมพลาด มา สองครั้งทำให้คิดอะไรได้อีกเยอะ ชีวิตเราก็ต้องดำเดินไปตามทางเรา

ทีแรกก็ทำใจไม่ได้เพราะ ชีวิตครอบครัวพัง แต่ในเมื่อ คนที่เป็นเมีย เชื่อในคำพูด คนนอก แทนที่จะเป็นสามีตัวเอง ก็อยากที่จะอยุ่ด้วยกันครับ

ผมก็ใกล้จะอยู่ในสถานการณ์แบบท่านนี้ละ พ่อตาแม่ยายไม่ยอมรับผมที่ผมไม่ยอมไปสมัครเป็นข้าราชการ
บอกว่าผมเห็นแก่ตัว ไม่คิดถึงลูกกับเมียในอนาคต บอกว่าถ้ารับราชการลูกเมียจะได้สบาย
จะให้ผมพาแฟนย้ายมาอยู่กับแก จึงทำให้ผมต้องปล่อยพ่อกับแม่อยู่ต่างจังหวัดกันสองคน
ผมไม่ยอมทิ้งพ่อทิ้งแม่ผมเด็ดขาด ต่อให้ตายก็ไม่ยอม มันจึงเป็นปัญหาอยู่ตอนนี้

ปล.พ่อเลี้ยงแฟนผมเป็นตำรวจ เพิ่งอยู่กินกับแม่แฟนผมมา5ปี ครั้งแรกที่เค้าเจอผมเค้าเอาปืนมาจ่อหัวขู่ผม เพราะผมคบกันมา10ปีแล้วโดยที่แม่เค้าไม่รู้

เคยมีปัญหากันรอบก่อน ตอนที่อยู่บ้านผม อีกอำเภอ ผมเคยติดหนี้
แต่หนี้ตอนนี้หายหมดแล้ว เคีลยร์หมดตอนก่อนตามมาอยู่บ้านเมีย

ทางบ้านเค้าเลยอคติ ตั้งแน่นั้น อ่อ ตอนนั้น ด้วยอารม ที่เค้าพาลูกผมหนีมา
ทั้ง 2 ครอบครัวเคยทะเลาะกัน

แสดงว่า ตอนนี้ ผมไม่ได้จดทะเบียน ทีแค่ชื่อผมที่อยู่บนใบสูติบัตรของลูก

ถ้าฟ้องศาลผมจะไม่มีโอกาสได้เจอลูกเลยเหรอครับ ขอแค่เจอลูก ได้ไปรับไปส่ง

ใช่ครับ นี่รอบ 2 รอบนี้คงไม่ไหวแล้ว ผ่านมาปีกว่าแล้ว
ขอบคุณมากครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ สู้กับชีวิต ทำให้ชีวิตมันดี จนเขาต้องเหลียวมามองครับ
ส่วนเรืองบุตร รีบหาทางรับรองบุตรตามกฏหมายด้วยนะครับ

ผมก็สงสัย เรื่องที่เค้ามีคนใหม่ เพราะเค้ามีความลับ คุยโทรศัพท์นานๆ
เล่นไลน์ มีความลับ แต่ผมไม่เคยถาม หรือสนใจ เพราะถ้ายุ่ง ต้องทะเลาะกัน
ไม่อยากทะเลาะสงสารลูก

ย้อนกลับไปจุดเริ่มต้น นะครับ มีลูกกันเพราะอะไร ครับ แล้วคุณได้ประเมินเรื่อง ญาติพี่น้องเค้า ตอนคบกัน มั้ย

ผมกว่าจะเข้ากับพ่อตาแม่ยายเนี่ยใช้เวลานานมากครับ จนเค้าให้มาอยู่บ้านเค้า สักพักผมถึงแต่ง ผมคนไทย แต่งกับ ครอบครับคนจีนครับ แต่ต้องขอบคุณแฟน​ผม ด้วยแหละ สนับสนุนผมตลอด

ทุกวันนี้เธอไปเป็นนางฟ้า แล้ว คิดถึงจริงๆ

เรื่องเก่าคงเอามาช่วยอะไรไม่ได้แล้ว
ขอบคุณมากครับ

แต่ก่อนตอนที่ผมจีบกัน ผมเป็นคงดึงเค้าขึ้นมาจากหลุมครับ

ให้ไปเปลี่ยนความคิดของเมีย คงเป็นไปไม่ได้ คือเอางี้ พูดกันตรงๆ ขอลูกเค้าเลย เค้าเรียกเท่าไหร่ จ่ายไป แต่ทำให้ถูกกฎหมาย ถ้าเป็นแบบที่คุณว่ามา ยังไง ลูกอยู่กับคุณ ย่อมดีกว่า
ปล. อย่าลืมหาที่อยู่ใหม่ และหาคนเลี้ยงใหม่ด้วย หรือเอาไปให้พ่อแม่คุณช่วยเลี้ยงชั่วคราวก็ได้

เมื่อ 5 ปีที่แล้ว ผมก็เจอเหตุการ์ณประมาณนี้เลย เรื่องญาติพี่น้องฝั่งเมีย แต่แรงกว่าเพราะถึงขั้นลงไม้ลงมือใช้อาวุธกันเลย แล้วก็เคลียร์กันไม่ได้ แต่โชคดีที่แฟนไม่เข้าข้างฝ่ายญาติพี่น้องเค้า เพราะเราไม่ผิดจริงๆ เลยตัดสินใจแยกออกมาซื้อที่ปลูกบ้านอยู่กันเอง 4 คน พ่อ แม่ ลูกชาย ตอนนี้ก็ 5 ปีแระ สงบ มีความสุขมาก เพราะไม่มีบุคคลที่สาม มายุแยง ให้เกิดปัญหาเลย ************ผมขอเอาใจช่วยคุณให้ผ่านปัญหาไปให้ได้ครับ***************
(ถ้าเมียคุณไม่ยืนเคียงข้างคุณ ผมว่า จบครับ)

เข้ามาอ่านมู้นี้แล้วก็ได้รู้ชีวิตหลายคนเลยแฮะ
บางคนก็คยรักจากไปแล้ว บางคนก็สู้กับปัญหาอยู่

พยายามเข้าครับทุกท่าน

พ่อแม่เมียจะคิดยังไงกับเรามันก็อยู่ที่ปากของเมีย เพราะคนที่รู้ดีที่สุดคือเมียเรา
ผมไม่เข้าใจหรอกนะครับว่าเวลาขาดลูกมันเป็นยังไง
เวลาเมียท่านกลับบ้านมาผมสงสัยอย่างเดียวคือ เล่นโทรศัพท์ คุยโทรศัพท์นานๆ
มาถึงทำไมไม่ไปดูแลลูกก่อน จะบอกว่าท่านดูแลแล้วมันก็ไม่ใช่นะท่าน
ฟังๆดูแล้วเมียท่านก็ไม่ธรรมดาเลย อันนี้ขอพูดตรงๆจากที่ท่านเล่ามานะครับ

เรื่องฟ้องผมไม่มีความรู้ครับ อยากให้ท่านอยู่กับมันให้ได้ ใช้เวลาหน่อย เดี๋ยวทางออกก็มาครับท่าน

ใช่แล้วครับไม่งั้นไม่กล้าไล่ออกบ้านหรอก
นอกจากการนอกใจ

ใครที่กล้าทิ้งคนที่เคยลำบากมาด้วยกัน ร่วมสร้างทุกสิ่งทุกอย่างมาด้วยกัน

เค้าทำได้ยังไง

บอกตรง ๆ นะ เห็นที่พิมมาเนี่ย พูดได้เลยว่าฟังความข้างเดียว

ก่อนอื่นตั้งสติก่อน กลับมาย้อนมองดูตัวเองก่อนไหม

เอาแบบแฟ ๆ ผมว่ามนุษย์เรานะ ถามใจตัวเองดิ ถ้าผมมีลูกหลานหรือพี่น้อง ที่มีสามีแบบคุณเนี่ย แล้วคุณก็คิดว่าตัวเองก็ดี ทำไมเขาถึงอยากแยกคุณจากญาติเขา

ไอเรื่องที่คุณว่าดีเนี่ย มันดีจริงหรือ ผมอ่าน ๆ ดูแล้วยังดูว่ายังเป็นผู้นำครอบครัวไม่ได้

มาอยู่บ้านเขา แต่ทำแต่ของตัวเอง เรื่องลูกไม่ต้องอ้างครับ ลูกเราต้องดูแล อย่างเรื่องบ้านที่โดนไล่เนี่ย คุณก็ไม่ได้ช่วยออกซักบาท แล้วคุณคิดว่า คนแบบนี้จะดูแลลูกหลานเขารอดรึ ผมว่าแค่พอมีพอกินไปวัน ๆ แต่เรื่องอนาคตค่อนข้างที่จะไม่ชัดเจน เอะอะจะฟ้อง ผมอยากเตือนแรง ๆ ให้กลับมาย้อนดูตัวเองก่อน เลิกคิดเล็กคิดน้อย ใจกว้างๆ หน่อยเรื่องเงินเดือนที่ได้น้อย มีความกระตือรือร้นจะหาเพิ่มไหม ถ้าเฉย ๆ เขาว่าขี้เกียจก็มีส่วน ส่วนเรื่องเมีย ถ้าเขามีใหม่จริง ๆ เป็นผมก็จบแมนๆ เลิกก็เลิก ส่วนเรื่องลูกมาตกลงกัน ถ้าตกลงไม่ได้จริง ๆ ก็ต้องพึ่งศาล ทั้งนี้ทั้งนั้น ศาลจะดูความเหมาะสมในการดูแลบุตรด้วย

นั่นสิ อยากถามเหมือนครับ กัน ไอ้ที่บ้านผู้หญิง ไม่ชอบผู้ชายนั้น ส่วนมากคือขี้เกียจ ทำให้ลูกเค้าลำบาก เกาะเค้ากินอะไรประมาณ นั้น แต่อ่านที่ข้อความ คุณก็ไม่ได้ระบุอะไร พวกนั้นมาเลย หรือตอนทำดี เค้าไม่ได้เห็นหรือเปล่าครับ หรือทุกคนมาเห็นท่านตอนที่นอนหลับอย่างเดียวครับ

เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นด้วยครับ แต่ว่าผมดีใจแทนคุณที่ออกจากครอบครัวนั้นมาได้

แต่นี้ต่อไปก็หาทางพาลูกมาอยู่กับท่านให้ได้ครับ ผมไม่มีความรู้เรื่องกฎหมายแต่ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

ของผมนี่สลับกันเมียผมทำแบบท่านทุกอย่างเลย แต่ครอบครัวผมไม่เหมือนครอบครัวเมียท่านนะ

ตอนนี้รักลูกสะใภ้มากกว่าผมละ

อ่านแล้วคล้ายๆ กับผมเลยเข้าใจอารมณ์ครับ แต่คุณเข้มแข็งและอดทนเอามากๆ เลย

ผมอยู่บ้านหญิง ตอนเขาเกิดใหม่ๆ ไม่เคยเที่ยวตอนเย็นเลย กลับถึงบ้านซักผ้าให้ลูก พับผ้า ล้างขวดนม เล่นกับลูก แต่เมียผมกลับมาทำกับข้าวให้คนที่บ้านกิน (บ้าน 2 หลังรั้วเดียวกัน) พอเขาทำกับข้าวเสร็จก็นั่งเล่นแต่เกม กินข้าวเราก็รีบกินก่อน ผมกินไว และกินน้อย เพื่อเปลี่ยนให้เขากินข้าวแล้วเราไปดูลูกแทน แต่พอเขากินเสร็จแทนที่จะรีบทำธุรตัวเองให้เสร็จก็นั่งเล่นมือถือ ผมก็ปล่อย แต่พอหลังๆ มาตอนผมทำงานบ้านที่บ้านเขาชอบเอามือถือมาให้ดูบ้าง พาไปดูทีวีบ้าง เราก็ไม่ยอมเลยบอกเขาทำไมปล่อยให้เขาทำกับลูกแบบนี้มันไม่ดีกับเด็ก แต่ตัวแม่เด็กเองก็ตีหน้ามึนไม่รู้เรื่องตลอด และชอบอ้างนั่นอ้างนี้ไปเรื่อย จนผมไม่ไหวแล้วเลยไม่ทำงานบ้าง แล้วเอาเวลามาดูลูกแทน แต่พอเล่นๆ กันเขาหกล้มร้องไห้ ไอ้เราก็นั่งยองๆ อยู่ข้างดูลูกเพื่อให้ลูกลุกเอง แต่ไม่นานพ่อตาแม่ยายก็วิ่งมาโอ๋ แล้วบอกทำไมเราไม่ทำอะไรซักอย่าง (อ้าวก็จะให้เขายืนเอง แล้วมันจะตายรึไง เราก็นั่งดูอยู่เนาะ) โอเคพอเราพาเข้าห้องไปอ่านหนังสือซักพักพ่อตาก็มาป่วน คนอีกบ้านก็มาป่วน เราคิดในใจ(คือจะไม่ให้เด็กมีสมาธิบ้างเหรอวะ)บอกแม่เด็กไปแล้วก็ไม่สนใจหน้ามึนอีก
ผมทนอยู่ปีกว่า (ลูกผมจะ 2ขวบ) ผมพาเขากับแม่เขาไปหาหมอพัฒนาการเด็กเพื่อให้ฝึกกินข้าวเอง ทำอะไรเองได้ และยืนยันว่าการพาดูทีวีและเล่นมือถือไม่มีประโยชน์ ซึ่งหมอก็พูดเหมือนที่ผมพูดทุกอย่างแต่พอมาถึงบ้าน แม่ยายก็โวยวาย "กลัวมันไม่พัฒนารึไง" ผมอยู่หน้าห้องได้ยินก็เลยพูดเสียงดังมาหน่อย แต่คิดว่าคงไม่ได้ยิน "ก็กลัวมันพัฒนาผิดๆ แบบนี้ไง" คืนนั้นผมเก็บเสื้อผ้าข้าวของทุกอย่างขึ้นรถ ตอนเช้ามาไปทำงานเหมือนปกติ และผมไม่ได้เข้าบ้านนั้นอีกเลยถ้าพ่อแม่ผมไม่มาเยี่ยมหลาน
หลังออกจากบ้านได้ครึ่งปีผมกลับไปเพราะพ่อแม่ผม และทุกคนที่บ้านผมขอ แต่บ้านแม่เด็กเงียบไม่ทำอะไร ก็เข้าไปอยู่ให้รู้ว่าเป็นผัวเขากับพ่อของลูกเท่านั้นส่วนจะมีอะไรก็ว่ากันไป พอมาถึงจุดนี้ไอ้แม่เด็กก็หน้ามึนเล่นแต่มือถือไม่สนใจอะไรซักอย่างเหมือนเดิม

สุดท้ายสู้ๆ นะครับเพื่อลูกคุณผมเอาใจช่วยขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี

ถ้าเป็นผมนะ ลูกอันดับ1 เราเลี้ยงของเรามาทุกวัน ดูแลอุ้มชูเขามาขนาดนี้
ใครหน้าไหนมาสั่งให้ผมห้ามเจอลูก จะตบมันให้ปากฉีกเลย

เมีย พ่อตา แม่ยาย คือคนอื่น อย่าไปสนใจ
แต่ลูกคือเลือดเนื้อเชื้อไข คุณอย่าไปยอมห่างจากเด็กเป็นอันขาด

สิ่งที่ค้องคิดถึงคือจิตใจของเด็ก เขาไม่รู้หรอกพ่อแม่มีปัญหาอะไร
แต่เค้าได้ พูด คุย กับพ่อทุกๆวัน วันนึงพ่อหายไป คุณคิดว่าเด็กจะเป็นยังไง

ด้วยความเคารพนะครับ ผมกลัวลูกคุณจะเป็นเด็กมีปัญหานะ

1. แฟนไม่ได้รักคุณแล้ว และน่าจะมีทางเลือกใหม่แล้วพี่สาวก็คงรู้ คุณเองก็รู้
2. คนอื่นๆไม่เคยรักคุณเลยจากที่เล่ามา น่าจะเพราะประวัติคุณก็ใช่ย่อย คุณถึงมองว่าทุกคนอคติ เรื่องนี้โทษใครไม่ได้คุณซวยเอง
3. เค้าสร้างบ้านใหม่ได้แสดงว่าเค้าก็ไม่ได้ลำบากอะไร เค้าตัดสินอนาคตไปน่าจะนานแล้วว่าอยู่ต่อไปไม่รุ่งแน่
4. ทุกคนเค้าเห็นต่างจากสิ่งที่คุณคิดว่า"ไม่เห็นผิดตรงใหน"
5. ลูกคุณยังไงก็ได้เจอ ใจเย็นๆ เพียงแค่ตอนนี้ฝั่งเมียคุณต้องการไล่คุณออกไปก่อน มันเป็นเรื่องของสถาณการณ์

ออกมาแล้วพัฒนาตัวเองให้มากขึ้น สู้ๆคับ

ถ้าสาเหตุของเรื่องที่เกิดขึ้น ท่านแน่ใจว่าไม่ได้เกิดจากตัวท่านเองที่ทำอะไรผิดร้ายแรง
แนะนำให้ปรึกษาทนายเลยครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ โฟกัสที่ลูกคนเดียวพอครับ สู้ๆนะครับ

คุณยังสามารถพบเจอลูกได้ครับ
แต่เมื่อภริยาคุณ เป็นมารดาที่ชอบด้วยกฎหมาย
จึงมีสิทธิดีกว่า กฎหมายเรียกตรงนี้ว่า "อำนาจปกครอง"
ภริยาคุณเป็นผู้ใช้อำนาจปกครอง ส่วนคุณไม่ใช่

โดยอำนาจปกครองบุตรนั้น เป็นไปตาม ป.พ.พ.1567
(1)กำหนดที่อยู่บุตร
(4)เรียกบุตรคืนจากบุคคลอื่นซึ่งกักบุตรไว้โดยมิชอบด้วยกฎหมาย

ดังนั้น การที่คุณไปพบลูกเฉยๆ ไปสิ่งที่ไม่ขัดต่อกฎหมาย และเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ควรกระทำ แต่กรณีจะไปรับส่งโดยภริยาคุณไม่เห็นชอบ เห็นว่าจะเป็นกรณีที่ขัดต่อ ม.1567(4)ครับ

เพิ่มเติมสำหรับ จขกท.

บุตรซึ่งเกิดจากบิดามารดาที่ไม่ได้จดทะเบียนสมรส
จากที่เคยกล่าวไว้แล้ว คือ ย่อมเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายของมารดาเท่านั้น จนกว่าจะได้จดทะเบียนสมรส, จดทะเบียนรับเด็กเป็นบุตร หรือ ศาลมีคำพิพากษา

สำหรับการแจ้งการเกิดของบุตร, เคยอุปการะเลี้ยงดู, ให้ใช้นามสกุลบิดา มีผลทางกฎหมายอย่างไร
1.ลูกคุณสามารถฟ้องคดีให้รับเป็นบุตรได้ อันจะมีผลต่อค่าอุปการะเลี้ยงดูต่อไป
2.มีผลในทางมรดก ซึ่งตาม ม.1627 กฎหมายให้ถือว่าบุตรนอกกฎหมายที่บิดารับรอง เป็นผู้สืบสันดานเหมือนกับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย

ผมจ่ายค่าบ้านให้เค้าเดือน 3000 ครับ

เมียท่านคล้ายของผมมาก

เพิ่มเติม
เมื่อคืนนอนไม่หลับทั้งคืน เล่นโทรศัพท์ดูรูปลูก คลิปลูกไปเรื่อย
ไปเจอ บางอย่าง ก็พอสรุปและคิดได้ว่า อดีตเมียผม มีคนอื่นครับ

ย้อนไปประมาณ 2 เดือนก่อน น้องเมีย ไลน์มาบอกว่าทำไมไลนี้ เป็นชื่อเมีย
แต่รูปคนอื่น แต่ใช้เบอร์เมียผมเห็นรูปผู้ชายแว๊ปๆ ผมก้ได้ยิน และสงสัย แต่ไม่ได้เก็บมาคิด
สนใจแต่เรื่องลูก

แต่เมื่อคืนเจอ ใน บีทอล์กอีก คราวนี้มาเป็นรูปคู่เลย จบ

ปล. ตอนอยู่บ้านเมีย ผมให้เงินเป้็นค่าบ้านเดือนละ 3000 นะ

ชีวิตคู่ของคุณจบแล้วครับ เหลือแต่ความเป็นพ่อลูก ผมแนะนำส่งค่าเลี้ยงดูว่างๆ ไปเล่นกับลูกเสาร์-อาทิตย์พามาบ้านเราบ้างตกลงให้ขาดเลย เงินก็ส่งตามปกติ

ผมเข้าใจคุณนะ ตอนแรกๆ ก่อนมีปัญหาผมเล่นแชร์ให้แฟนเดือนละ 10,000 บาท ค่าของลูก+ค่าน้ำค่าไฟอีกเดือนละ 5,000 บาท ไม่รวมค่าผ้าอ้อมที่บางครั้งผมจ่ายเองครั้งละ 1,000 บาท จนผมไม่มีเงินเก็บ แต่เขาซื้อกระเป๋าใบละ 4,000 ซื้อรองเท้าคู่ละ 4,300 บาท ผมใช้คู่ละ 2,500 บาทใช้สำหรับวิ่งคู่เดียว จนทำให้ผมสงสัยถึงเงินที่มาที่ไป สุดท้ายทุกเดือนนี้ผมให้เดือนละ 5,000 บาทแม่บอกผมให้เยอะเกินไป แต่่ส่วนตัวผมว่ายังน้อยไปเลยนะสำหรับลูก

เข้าใจครับเอาใจช่วยนะครับ สุดท้ายคุณออกมาจากบ้านเขาแล้วดีแล้วครับ สงสารแต่ลูกเท่านั้น

ปัญหา คือเค้าไม่ให้เจอลูกนี่แหล่ะครับ

ไม่แน่ใจว่าพี่เจ่เจ๊ จะได้อ่านข้อความผมมั้ยนะ แต่พี่เจ่เจ๊ลองชวนแม่ของลูกพี่ไปเข้าอันนี้ดูมั้ยคือลองไปกับเค้า



ด้วยความหวังดีนะครับผมเชื่อว่าเด็กทุกคนมีความรักให้บิดาตนเองแน่นอน ลองดูนะครับผมไม่รู้จักพี่เป็นการส่วนตัวแต่ชีวิตวัยเด็กผมไม่น่าอภิรมย์นัก ลองหาความเป็นไปได้ที่จะทำให้ครอบครัวได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าดีกว่า ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้