เมื่อจัณฑาลท้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดี



ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐอินเดีย แม้จะเป็นตำแหน่งเชิงสัญลักษณ์ แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าตำแหน่งดังกล่าวเป็นที่ยอมรับของสาธารณชนในฐานะประมุขของประเทศ

เป็นที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่งว่า ในการลงมติเลือกประธานาธิบดีอินเดียที่จะเกิดขึ้นในเดือนกรฏาคมที่จะถึงนี้ คู่ท้าชิงตำแหน่งดังกล่าวคือ ราม นาธ โกวินด์ (Ram Nath Kovind) และ Meira Kumar (มีรา กุมาร) ล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลที่มาจากกลุ่มฑลิต (Dalit) หรือที่คนไทยรู้จักกันว่ากลุ่มจัณฑาลนั่นเอง

ราม นาธ โกวินด์ ตัวแทนจากพรรคภารติยะชนตะ ซี่งเป็นพรรครัฐบาลปัจจุบันนั้น อดีตเคยเป็นทนาย ดำรงตำแหน่งเลขานุการนายกรัฐมนตรีอินเดีย สมาชิกรัฐสภา และล่าสุดผู้ว่าการรัฐพิหาร ด้วยมาจากชนชั้นล่างหรือจัณฑาลของอินเดีย โกวินด์ถูกเลือกให้เป็นประธานกลุ่มวรรณะล้าหลังและกลุ่มชาติพันธุ์ระดับชาติของพรรค ด้วยเหตุนี้นายกรัฐมนตรีโมดิจึงเสนอชื่อของเขาให้ก้าวขึ้นมาเป็นประมุขของประเทศ เพื่อเป็นกระบอกเสียงให้กับคนยากจนและคนชายขอบ (1)

ด้านพรรคการเมืองเก่าแก่อย่างคองเกรสแห่งอินเดีย ได้มีมติส่ง มีรา กุมาร อดีตนักการทูต โฆษกสภาผู้แทนราษฏร และสมาชิกโลกสภา ลงสนามแข่งขันในครั้งนี้ ซี่งอาจเป็นยุทธศาสตร์ของพรรคร่วมฝ่ายค้านและพรรคคองเกรสในการเสนอชื่อมีรา เนื่องจากเธอเป็นทั้ง 'ผู้หญิง' และ 'จัณฑาล' ซี่งมาจากครอบครัวผู้นำชนชั้นล่างและนักต่อสู้เพื่อเรียกร้องเอกราชของอินเดีย (2)

เป็นที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่งว่าจุดดึงดูดของทั้งสองคือการเป็นผู้แทนฑลิต ซี่งต่างฝ่ายต่างงัดผลงานและความสามารถออกมาประชัน ในขณะที่สื่อฝั่งพรรครัฐบาลอย่างภารติยะชนะ ได้เน้นจุดขาย โกวินด์ในฐานะผู้ให้ความสำคัญต่อการสร้างโครงสร้างขั้นพื้นฐานและการศึกษาสำหรับชนบท รวมถึงการเป็นกรรมาธิการของรัฐสภาในสาขาสวัสดิการของชนชั้นล่าง ความยุติธรรมทางสังคม และการส่งเสริมคุณภาพชีวิต (3)

แต่ผู้ท้าชิงจากพรรคคองเกรสอย่างมีรา ได้ให้สัมภาษณ์ถึงประเด็นวรรณะอย่างน่าสนใจว่า

'…ในหลายครั้ง ว่าที่ประธานาธิบดีมาจากชนชั้นสูง ซี่งมักจะไม่มีใครพูดถึงวรรณะของพวกเขา เพราะข้อถกเถียงมักเน้นที่คุณสมบัติและความสามารถ แต่ครั้นเมื่อทลิต (Dalit-จัณฑาล) แข่งขันกัน กลายเป็นว่าสังคมกลับละเลยเรื่องความสามารถ แต่กลับพูดถึงแต่เรื่องวรรณะแทน...เราควรยุติเรื่องวรรณะและสังคมควรก้าวไปข้างหน้าเสียที (4)'

อย่างไรก็ดีแม้จะมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ว่าทั้งฝ่ายค้านและรัฐบาล ใช้ประเด็นวรรณะเพื่อหาเสียงเลือกตั้ง โดยชูว่าที่ประธานาธิบดีจากชุมชนทลิตหรือจัณฑาล ซี่งวิธีการดังกล่าวอาจเป็นเพียงหลุมพรางทางการเมืองเพื่อนำไปสู่ชัยชนะเพียงเท่านั้น อีกทั้งในอดีตอินเดียก็เคยมีจัณฑาลเป็นประมุขของประเทศมาแล้ว คู่ท้าชิงทั้งสองจึงมิใช่เรื่องแปลกใหม่ในประเทศแห่งนี้แต่อย่างใด

แต่อย่างไรก็ตาม เราไม่อาจปฏิเสธได้ว่าทั้งโกวินด์และมีราต่างเป็นผู้สมัครชั้นดีที่มีทั้งคุณวุฒิ วัยวุฒิ ความสามารถและหน้าที่การงานที่เหมาะสม สะท้อนว่ารัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐอินเดียซี่ง ดร.อัมเบดการ์ จัณฑาลผู้ร่างกฏหมายสูงสุดของประเทศได้ปลูกหลักความเสมอภาคของมนุษย์เอาไว้ตั้งแต่ปี 1950 และบัดนี้ผลแห่งความยุติธรรมทางสังคมได้ออกดอกงอกเงยผ่านระดับคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นของจัณฑาลและวรรณะล่างอย่างชัดเจน

ไม่ว่าผลการลงมติจะเป็นอย่างไรนั้น เราไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่า 17 กรกฏาคมนี้ อินเดียจะมีจัณฑาลเป็นประธานาธิบดีอย่างแน่นอน

ปิยณัฐ สร้อยคำ
นักศึกษาปริญญาเอกด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
มหาวิทยาลัยเซนต์แอนดรูวส์ สกอตแลนด์

อ้างอิง

(1) http://www.hindustantimes.com/india-news/ram-nath-kovind-the-man-who-could-be-india-s-next-president/story-NSo2gbwrBZSMmzv8HxLZJM.html
(2) http://www.dailyo.in/politics/meira-kumar-ram-nath-kovind-president-election-bjp-congress/story/1/17963.html
(3) http://www.thehindu.com/news/national/who-is-ram-nath-kovind/article19103006.ece
(4)http://timesofindia.indiatimes.com/india/with-sonia-gandhi-by-her-side-meira-kumar-files-nomination-for-presidential-election/articleshow/59349509.cms

แบบนี้เรียกว่าจัณทาล หรอครับ

ถ้ากล้าท้าชิงคงไม่นับถือฮินดูแล้วละ คนอินเดียถ้าอยากหลุดพ้นจากวรรณะ ต้องเปลี่ยนศาสนา หรือออกนอกประเทศ ไม่งั้นต้องใช้ชีวิตตามวรรณะ

ผมเชียร์ให้คนวรรณะต่ำๆ(ในวัฒนธรรมอินเดีย)ผงาดขึ้นมาเป็นผู้นำประเทศนะ

จะได้เป็นการทลายกำแพงด้านชนชั้นวรรณะที่ปกคลุมอินเดียมายาวนานหลายพันปีให้พังทลายลงซะที

(ถึงมันจะไม่ง่ายในช่วงแรกๆก็เถอะ) จริงๆอินเดียควรมีศักยภาพทุกๆด้านคู่คีสูสีกับจีนด้วยซ้ำไป

จำนวนประชากรก็ไล่เลี่ยกัน ประวัติศาสตร์ก็พอๆกัน ความเป็นต้นน้ำของอารยธรรมสองสายที่มีอิทธิพล

ปกคลุมเอเชียทั้งทวีปก็มีพอๆกัน(สังเกตจากประเทศอื่นๆรับวัฒนธรรมมาจากสองประเทศนี้ทั้งนั้น

อินเดียเปรียบเสมือนพ่อ จีนก็คงเปรียบเสมือนแม่ สำหรับการมีอิทธิพลด้านวัฒนธรรมในทวีปเอเชีย)

จริงๆระบบชนชั้นวรรณะ มันคือเครื่องมือกีดกันการแย่งชิงทรัพยากรของพวกชนชั้นปกครองในสมัยก่อนมากกกว่า

คนฉลาดแต่เห็นแก่ตัวสร้างกำแพงชนชั้นขึ้นมา ตีตราใส่หน้าผากตั้งแต่แรกเกิดว่าคนชนชั้นนี้เกิดมาแล้ว

มีสิทธิ์มีเสียงเท่านี้นะ(อย่าสะเออะมาโชว์ความสามารถ หรือแย่งชิงมรดกทางชนชั้นวรณะไปจากพวกกูเชียว)

ซึ่งถ้าอินเดียปลดแอกเรื่องการแบ่งแยกชนชั้นวรรณะได้จริงๆนี่ ผมว่าประเทศอินเดียผงาดขึ้นมายืนหัวแถวของเอเชียแน่นอน

มันสมองคนอินเดียขับเคลื่อนโลกขนาดไหน คนที่รู้จักซิลิคอนวัลเลย์น่าจะรู้จักศักยภาพของคนอินเดียดีนะ

IC ขับเคลื่อนโลกของอุปกรณ์เซมิคอนดัคเตอร์ (คอมพิวเตอร์ มือถือ)ยังไงIndia andChina ก็ขับเคลื่อนโลกใบสีฟ้าของเราฉันท์นั้นแหละ

เห็นด้วยครับ ทุกอย่างผันแปรตามยุคสมัย ในสมัยโบราณการแบ่งวรรณะอาจทำให้ปกครองได้ง่ายขึ้นบริหารได้ง่ายขึ้นแต่ในความเป็นจริงมันคือการลดความเป็นคนอย่างร้ายกาจ สำหรับผมเป็นแนวคิดที่บัดซบและเห็นแก่ตัวของพวกศักดินาโบราณมาก

- จัณฑาลไม่มีสิทธิ์ลืมตาอ้าปาก ทำอาชีพอื่น เป็นพ่อค้าก็ไม่ได้นอกจากเป็นข้าทาสตลอดชีวิตจนตาย เก่งยังไงก็ต้องอยู่แบบนั้น

- ลูกหลานจัณฑาลก็ต้องรับผลตามมาคือต้องเป็นจัณฑาล แนวคิดบ้าอะไรเอาวรรณะมาเป็นมรดกตกทอดกับสายเลือดครับ?

- จัณฑาลต้องแต่งงานกับจัณฑาลเท่านั้น

คือแบบจะวรรณะไหนก็เลือดสีเดียวกันหรือเปล่า กินขี้ปี๊นอนเหมือนกันหรือเปล่า หรือวรรณะพรหมณ์นี่มันอิ่มทิพย์ไม่ต้องกินอะไรก็อยู่ได้ครับ

สมัยก่อนการได้สร้างวัฒนธรรมที่มีข้าทาสแบบ "ถูกต้อง" และแน่นอนไว้ใช้งานคงเป็นที่โปรดปรานของเหล่าศักดินาแน่ ๆ ซึ่งผมมองว่าวรรณะคือความต่ำช้าและล้าหลังอย่างแท้จริง สมควรถูกกำจัดทิ้งไปได้แล้ว คนทุกคนควรมีสิทธิ์เลือกในทางชีวิตของตัวเองครับ

ถ้าไม่มีระบบชั้นวรรณะ ผมว่าอินเดียสามารถเป็นมหาอำนาจได้เลยนะ

จัดไป