ตามคับ  

เล่ามาเหอะครับ อยากอ่าน และเป็นวิทยาทานในการระวังตัวด้วย  

ยาวสักหน่อย ขอเวลาพิมพ์นะ เดียวจะตั้งอีกระทู้นึง  

เล่าต่อที ๆ  

มาเล่าต่อทีไม่สุด  

ตามคับ  

ต่อด่วนเลยครับ ติดลม  

เล่ามาเหอะครับ อยากอ่าน และเป็นวิทยาทานในการระวังตัวด้วย  

ว่าจะนอนแล้วมาเจอสองกระทู้ติด เปิดเดอะช้อคแป๊บ สุดยอดครับ  

ผมไม่ได้ตั้งใจตั้ง 2 กระทู้ติดๆนะไม่รู้โดนใบเหลืองป่าว ไม่เป็นไร บางทีคนในกลุ่มเข้าป่าบ่อยมันมีเรื่องไม่ควรทำ ก็จะได้มีภูมิติดตัวไว้ ไม่เชื่อไม่เป็นไรแต่ไม่ทำจะดีกว่า ผมคนบ้านนอกคลุกคลีกับเรื่องแบบบนี้มาพอสมควร  

ผมชอบฟังเรื่องเกี่ยวกับป่านะ ในยูทูปก็มีรวมเรื่องเกรายวกับป่าไว้ แล้วก็ชอบเดินป่าด้วย แล้วก็ได้เคยมีประสมการณ์ครั้งนึงเหมือนว่าโดนแล้วเหมือนกันที่สถานที่เที่ยวแห่งหนึ่งที่จังหวัดเลย เมื่อตอน พฤจิ ที่ผ่านมานี่แหละ  

เดินป่าก็ระวังเรื่องแบบนี้ไว้บ้่างนะครับ มันแก้ยาก ไม่รู้จะทำยังไงสู้ก็ไม่ได้ไม่ใช่หนัง นี้ชีวิตจริง  

ของผมเหมือนไม่เจอเป็นตัวนะ พอดีแบบไปถึงผาผานึงผาสุดท้าย แล้วพอดีผมป่วยอยู่แล้วด้วย

เดินทางไกลตั้งแต่เช้าเพราะเพื่อนอยากเก็บทั้งน้ำตกและผา ขึ้นๆลงๆจนเพลีย ไปถึงที่สุดท้ายก็เกือบ 16.30 ละ

ดูพระอาทิตย์ตก ตั้งกล้องถ่ายภาพเสร็จก็หาอะไรกิน ทีนี้มันเหลือแค่สองกลุ่ม คือกลุ่มผม 6 คน กับอีกกลุ่มประมาณ 10 คน

ออกมาตอนประมาณ 18.45 - 19.00 แต่มันมืดมากครับ ละด้วยความที่อีกกลุ่มเสียงดัง พวกผมเลยหยุดเดินแล้วให้กลุ่มนั้นไปก่อน

กลายเป็นกลุ่มผมเดินรั้งท้าย และมีเพื่อนปวดขาเลยเดินช้า ผมเดินหลังสุดกับเพื่อนอีกคน

ทีนี้หูผมมันได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินตามหลังมา เลยหันกลับไปดู อยู่ 5-6 รอบเอาไฟฉายส่องไปก็ไม่มีใคร

และจำได้ว่าออกมากันเป็นกลุ่มสุดท้ายไม่มีใครเดินตามมาแน่นอนแล้ว

จนเพื่อนที่เดินคู่กัน (ผมเดินเป็นแถวตอนลึกแบบ 2 2 2 ) มันบอกว่า มรึงไม่ต้องหันไปดูแล้ว หันอะไรนักหนา มันก็ได้ยิน รีบๆเดินเหอะ

จนกลับมาถึงที่พักก็เกือบสี่ทุ่มครึ่งแหละครับ เรื่องก็มีประมาณนี้

มันพีคตรงพอกลับมาได้ไม่ถึงเดือน ดันไปเจอเรื่องที่มีคนไปเล่าใน The shock ซึ่งเป็นที่เดียวกันเลย  

คุณกับผมนิสัยเดียวกันให้ได้ยินเสียงไรสักนิด คือผมต้องหาต้นตอของเสียงให้ได้ แต่ก็จะมีเพื่อนหรือใครสักคนทำคิ้วขมวดบอก ไม่ต้องหาเดินไปได้แล้ว แต่ผมถือเสมอ ผมเคารพป่า ผมมาดี  

เข้าป่านี้ อย่าคิดทำไรไม่ดีเด็ดขาด บางสิ่งบางอย่างมองไม่เห็น
 

แต่พอเห็น ก็อย่าทัก หลายอย่างในป่า มันมีอะไรที่มันพูดยาก  

เคยไปนอนกางเต็นท์ในป่าลึกๆ ไม่มีไฟฟ้า
พอเย็นๆ กลางเต็นท์เสร็จ รีบกินรีบนอนเลยผม
ตื่นมาตอนกลางคืนเสียงสัตว์ร้องกันอย่างหลอนเลย  

ผมกับแฟนเก่าก็เคยไปทำแบบนี้นะ แต่ไม่ถึงตาย ดีที่รอดมาได้
จากนั้นไม่ทำอะไรแผลงๆ อีกเลย

ใครอยากรู้จะเล่าให้ฟังครับ  

ผมกับแฟนเก่าก็เคยไปทำแบบนี้นะ แต่ไม่ถึงตาย ดีที่รอดมาได้
จากนั้นไม่ทำอะไรแผลงๆ อีกเลย

ใครอยากรู้จะเล่าให้ฟังครับ  

เล่นหน่อยครับ อยากฟัง  

กำลังเรียบเรียงครับ ขอ 10 นาที  

เล่นหน่อยครับ อยากฟัง  

ตั้งกระทู้ใหม่เลยครับ  

ของผมเหมือนไม่เจอเป็นตัวนะ พอดีแบบไปถึงผาผานึงผาสุดท้าย แล้วพอดีผมป่วยอยู่แล้วด้วย

เดินทางไกลตั้งแต่เช้าเพราะเพื่อนอยากเก็บทั้งน้ำตกและผา ขึ้นๆลงๆจนเพลีย ไปถึงที่สุดท้ายก็เกือบ 16.30 ละ

ดูพระอาทิตย์ตก ตั้งกล้องถ่ายภาพเสร็จก็หาอะไรกิน ทีนี้มันเหลือแค่สองกลุ่ม คือกลุ่มผม 6 คน กับอีกกลุ่มประมาณ 10 คน

ออกมาตอนประมาณ 18.45 - 19.00 แต่มันมืดมากครับ ละด้วยความที่อีกกลุ่มเสียงดัง พวกผมเลยหยุดเดินแล้วให้กลุ่มนั้นไปก่อน

กลายเป็นกลุ่มผมเดินรั้งท้าย และมีเพื่อนปวดขาเลยเดินช้า ผมเดินหลังสุดกับเพื่อนอีกคน

ทีนี้หูผมมันได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินตามหลังมา เลยหันกลับไปดู อยู่ 5-6 รอบเอาไฟฉายส่องไปก็ไม่มีใคร

และจำได้ว่าออกมากันเป็นกลุ่มสุดท้ายไม่มีใครเดินตามมาแน่นอนแล้ว

จนเพื่อนที่เดินคู่กัน (ผมเดินเป็นแถวตอนลึกแบบ 2 2 2 ) มันบอกว่า มรึงไม่ต้องหันไปดูแล้ว หันอะไรนักหนา มันก็ได้ยิน รีบๆเดินเหอะ

จนกลับมาถึงที่พักก็เกือบสี่ทุ่มครึ่งแหละครับ เรื่องก็มีประมาณนี้

มันพีคตรงพอกลับมาได้ไม่ถึงเดือน ดันไปเจอเรื่องที่มีคนไปเล่าใน The shock ซึ่งเป็นที่เดียวกันเลย  

เข้าไปในป่า ถ้าไม่มีคนพื้นที่ ที่ชำนาญทาง
แล้วไปกันเอง ผมไม่ไปเลย มันไม่เหมือนแบร์ กริลล์ แน่นอนที่ออกแนว Survival แต่นี้มีวิญญาณและสิ่งที่มองไม่เห็น อยากให้แบร์ กริลมาพิสูจน์จัง ว่าไหม 555  

ภูกระดึงป่าวเนี่ยท่าน  

ผมกับแฟนเก่าก็เคยไปทำแบบนี้นะ แต่ไม่ถึงตาย ดีที่รอดมาได้
จากนั้นไม่ทำอะไรแผลงๆ อีกเลย

ใครอยากรู้จะเล่าให้ฟังครับ  

ติดตามครับ


 

น่าจะใช่  

ถ้าที่ภูกระดึง ลูกเพื่อนแม่ผมก็เคยเจอ
แม่ผมมาเตือนใหญ่เลยตอนผมไปจะไปกับเพื่อน  

ผมว่าจะไปอยู่ ตอนมันเปิดเดือนตุลาเนี้ย  

ของผมเหมือนไม่เจอเป็นตัวนะ พอดีแบบไปถึงผาผานึงผาสุดท้าย แล้วพอดีผมป่วยอยู่แล้วด้วย

เดินทางไกลตั้งแต่เช้าเพราะเพื่อนอยากเก็บทั้งน้ำตกและผา ขึ้นๆลงๆจนเพลีย ไปถึงที่สุดท้ายก็เกือบ 16.30 ละ

ดูพระอาทิตย์ตก ตั้งกล้องถ่ายภาพเสร็จก็หาอะไรกิน ทีนี้มันเหลือแค่สองกลุ่ม คือกลุ่มผม 6 คน กับอีกกลุ่มประมาณ 10 คน

ออกมาตอนประมาณ 18.45 - 19.00 แต่มันมืดมากครับ ละด้วยความที่อีกกลุ่มเสียงดัง พวกผมเลยหยุดเดินแล้วให้กลุ่มนั้นไปก่อน

กลายเป็นกลุ่มผมเดินรั้งท้าย และมีเพื่อนปวดขาเลยเดินช้า ผมเดินหลังสุดกับเพื่อนอีกคน

ทีนี้หูผมมันได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินตามหลังมา เลยหันกลับไปดู อยู่ 5-6 รอบเอาไฟฉายส่องไปก็ไม่มีใคร

และจำได้ว่าออกมากันเป็นกลุ่มสุดท้ายไม่มีใครเดินตามมาแน่นอนแล้ว

จนเพื่อนที่เดินคู่กัน (ผมเดินเป็นแถวตอนลึกแบบ 2 2 2 ) มันบอกว่า มรึงไม่ต้องหันไปดูแล้ว หันอะไรนักหนา มันก็ได้ยิน รีบๆเดินเหอะ

จนกลับมาถึงที่พักก็เกือบสี่ทุ่มครึ่งแหละครับ เรื่องก็มีประมาณนี้

มันพีคตรงพอกลับมาได้ไม่ถึงเดือน ดันไปเจอเรื่องที่มีคนไปเล่าใน The shock ซึ่งเป็นที่เดียวกันเลย  

ภูกระดึงรึป่าวครับ