เรื่องยาวมากนะ แต่อ่านได้เพลินๆ
1972
สหายนักรบนัดพบกันในป่า Nam Can โดยทุกคนใส่หน้ากาก
เพื่อปกปิดตนเองจากคนอื่นในกรณีที่ถูกจับกุมและถูกซักถาม
(จะได้ไม่รู้ว่ามีใครบ้างมาร่วมงาน)
ไม่ไกลจากที่นี่เป็นพื้นที่ป่าโกงกางของสามเหลี่ยมของปากแม่น้ำโขง
การแอบส่งภาพไปยังเวียตนามเหนือเป็นเรื่องยากมาก
“ บางครั้งรูปถ่ายก็สูญหายไปหรือถูกริบ/ยึดไประหว่างทาง” ช่างภาพกล่าว
IMAGE: VO ANH KHANH/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
ภาพถ่ายในสงครามเวียตนามที่มีชื่อเสียงจำนวนมาก
ถูกถ่ายโดยช่างภาพและสำนักข่าวตะวันตก
ที่ทำงานร่วมกับกองทัพอเมริกันหรือเวียดนามใต้
แต่เวียดนามเหนือกับเวียดกงก็มีช่างภาพหลายร้อยคน
ที่ได้บันทึกเหตุการณ์ทุกแง่ทุกมุมของสงคราม
ทั้งทำงานอยู่ภายใต้สภาวะเสี่ยงอันตรายที่สุด
ช่างภาพเกือบทั้งหมดเรียนรู้การถ่ายภาพด้วยตนเอง
และทำงานให้กับสำนักข่าวเวียดนามเหนือ
แนวร่วมปลดแอกประชาชนเวียตนามเหนือ
หรือหนังสือพิมพ์เวียตกงหลายฉบับ
ช่างภาพหลายคนส่งภาพถ่ายของตนโดยไม่ระบุตัวตน
หรือใช้ชื่อจัดตั้ง(ชื่อปลอมในช่วงทำสงครามกองโจร)
ทำให้ดูเสมือนว่าพวกเขาค่อนข้างถ่อมตนในสถานการณ์สู้รบ
เราต้องระมัดระวัง
การใช้ฟิล์มเป็นอย่างมาก
เพราะเรามีฟิล์มจำนวนจำกัด
พอ ๆ กับกระดาษอัดภาพของเรา
สำหรับพวกเราแล้ว
ภาพหนึ่งภาพ มีค่าพอกับกระสุนหนึ่งนัด
NGUYEN DINH UU
กรกฏาคม 1967
การตรวจรับเลือกอาสาสมัครเป็นทหาร
ชายหนุ่มได้รับการตรวจร่างกายใน Haiphong
ระบบทหารอาสาสมัครของเวียตนามเหนือ
ได้เปลี่ยนมาเป็นระบบเกณฑ์ทหารในปี 1973
และเมื่อชายร่างฉกรรจ์ถูกเกณฑ์ทหาร
จากจำนวนทหารประมาณ 35,000 คนในปี 1950
กองทัพปลดแอกประชาชนเวียตนามเหนือ
เริ่มมีจำนวนกว่า 500,000 คน
ภายในช่วงกลางทศวรรษ 1970
เพียงระยะเวลาแค่ 20 ปีเอง
เพิ่มขึ้นถึง 14 เท่าเศษจากเดิม
กองทัพสหรัฐยอมรับเองว่า
กองทัพปลดแอกประชาชนเวียตนามเหนือ
เป็นหนึ่งในกองทัพที่ดีที่สุดในโลก
อุปกรณ์และวัสดุสิ้นเปลืองในการถ่ายภาพเป็นของล้ำค่า
สารเคมีในการประมวลผลภาพ(ล้างอัดภาพ)
จะถูกผสมลงในจานรองชากับธารน้ำไหล
และฟิล์มที่ก่อตัวเป็นรูปเป็นร่าง
ผ่านการสัมผัสภายใต้ดวงดาว
ชางภาพ Tram Am มีกลักม้วนฟิล์ม
เพียงแค่ 70 ภาพเองในช่วงสงคราม
การเผชิญหน้ากับภัยคุกคามและความตายอย่างต่อเนื่อง
จากการทิ้งระเบิด ลูกกระสุนปืน หรือสิ่งแวดล้อมเป็นพิษ
ช่างภาพเหล่านี้ได้บันทึกเหตุการณ์การสู้รบ
ชีวิตพลเรือน นักรบกองโจรบนเส้นทางโฮจิมินห์
การรบเพื่อเอกราชในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง
และหยาดเลือดของผู้บริสุทธิ์และนักรบกองโจร
ที่ได้รับผลกระทบจากภัยที่น่าสะพรึงกลัวของสงคราม
ช่างภาพบางคนถ่ายรูปเพื่อบันทึกประวัติศาสตร์
ขณะที่ช่างภาพบางคนพยายามใช้กล้องเป็นอาวุธ
ในการทำสงครามโฆษณาชวนเชื่อ
การลักลอบถ่ายภาพในเวียตนามใต้โดย Vo Anh Khanh
เขาไม่สามารถส่งภาพถ่ายของเขาไปยังกรุงฮานอย (เวียตนามเหนือ)ได้
เขาจึงได้แต่จัดแสดงภาพถ่ายเหล่านี้ในพื้นที่ป่าโกงกาง (ที่ปิดลับ)
ในบริเวณของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง
เพื่อปลุกระดมมวลชนให้มีแรงพลังในการต่อสู้เพื่อเอกราช
ภาพถ่ายเหล่านี้จำนวนมากไม่ค่อยมีใครเห็นกันในเวียดนาม
พวกมันถูกทิ้งไว้อย่างโดดเดี่ยวไร้คนสนใจใยดี
ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 ช่างภาพ Tim Page กับ Doug Niven
เริ่มติดตามค้นหาช่างภาพที่ยังหลงเหลืออยู่
ช่างภาพคนหนึ่งมีถุงที่เต็มไปด้วยฝุ่นกับฟิล์มขาวดำที่ยังไม่ได้ล้าง
กับของช่างภาพอีกคนที่ซ่อนฟิล์มขาวดำไว้ใต้อ่างอาบน้ำของห้องน้ำ
Vo Anh Khanh ยังคงเก็บหลักฐานเก่าแก่เหล่านี้
ไว้ในกล่องใส่กระสุนปืนของสหรัฐฯ
โดยมีกองข้าวสารเป็นสารดูดความชื้น
ภาพถ่ายจำนวน 108 ภาพที่ยังไม่เคยมีใครเห็น
ได้บอกเล่าเรื่องราวของชายผู้กล้าหาญในการสู้รบ
ถูกรวบรวมไว้ในหนังสือเวียดนามอีกเล่มหนึ่ง
Pictures of the War from the Other Side
ภาพถ่ายสงครามจากอีกฝ่ายหนึ่ง
1973
นักรบกองโจรเวียตกงกำลังยืนเฝ้าอยู่ในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง
“ ในช่วงสงคราม คุณสามารถเจอผู้หญิงแบบเธอได้เกือบทุกหนทุกแห่ง
เธออายุเพียง 24 ปีเอง แต่เป็นม่ายมาแล้ว 2 ครั้ง
สามีของเธอทั้งสองคนต่างเป็นทหารปลดแอก
ผมเห็นว่าเธอ คือ ศูนย์รวมจิตใจนักรบกองโจรหญิง
เธอเหมาะสมอย่างยิ่งกับการเสียสละครั้งยิ่งใหญ่เพื่อประเทศของเธอ "
IMAGE: LE MINH TRUONG/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
1970
ภัยจากสงครามกองโจรในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง
การพายเรือผ่านป่าชายเลนที่ได้รับผลกระทบจากสารสีส้ม
(สารสีส้ม=ฝนเหลือง ยังมีมลพิษตกค้างอยู่จนถึงทุกวันนี้
ทำให้เด็กบางคนต้องทั้งทางร่างกายและจิตใจ
รวมทั้งสภาพแวดล้อมธรรมชาติที่สูญเสียไปรอการฟื้นตัว)
กองทัพอเมริกาได้ทำลายล้างภูมิประเทศแห่งนี้ด้วยสารเคมี
เพื่อจะได้เห็นที่หลบซ่อนของนักรบเวียตกง
ช่างภาพรู้สึกไม่สบายใจกับภาพที่เขาเห็นในครั้งนี้
เพราะป่าไม้โกงกาง/ป่าชายเลนในเวียดนาม
เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์สำหรับการเกษตรและการประมง
IMAGE: LE MINH TRUONG/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
" ป่ามืดมิดที่กว้างใหญ่ คือ
ห้องมืดขนาดยักษ์ของผม
ในตอนเช้า ผมจะล้างภาพพิมพ์ในลำธาร
แล้วแขวนไว้บนต้นไม้รอให้พวกมันแห้ง
ในช่วงบ่าย ผมจะตัดภาพให้ได้ขนาด
แล้วเขียนคำอธิบายภาพเหล่านี้
ผมห่อภาพถ่ายและฟิล์มเหล่านี้กับกระดาษ
แล้วใส่ไว้ในถุงพลาสติกติดตัวผม
วิธีการแบบนี้จะทำให้ภาพถ่ายไม่เปียกน้ำ
และสามารถพบในตัวผมได้อย่างง่ายดาย
ถ้าผมถูกฆ่าตาย " LAM TAN TAI
1974
ผู้หญิงลากเรือประมงขนาดใหญ่ที่ด้านบนของแม่น้ำโขง
ผู้หญิงเข้าทำงานแทนที่ผู้ชายแต่เดิมมักต้องทำงานนี้
IMAGE: LE MINH TRUONG/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
10 กันยายน 1972
สมาชิกนักรบกองโจรกำลังติดอาวุธกำลังเดินทางผ่าน
ซากปรักหักพังของเครื่องบินกองทัพเรือสหรัฐ
ที่ถูกยิงตกลงที่ทางตอนใต้ ชานกรุงฮานอย
มันเป็นเศษของเครื่องบิน A-7C Corsair II
ที่ขับโดย Stephen Owen Musselman
มันถูกโจมตีโดยจรวดขีปนาวุธ SAMs (ของรัสเซีย)
ขณะที่กำลังบินสนับสนุนภารกิจการทิ้งระเบิดของ B-52
นักบิน Musselman ได้สละเครื่องบินก่อนตก
แต่รายงานว่าเป็นภารกิจล้มเหลวในวันที่ 1 มีนาคมปี 1978
จนกระทั่งเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม 1981
เจ้าหน้าที่ระดับสูงของกองทัพเรือ
จึงได้ยืนยันข้อสันนิษฐานว่าเขาเสียชีวิตแล้ว
เศษกระดูกศพที่ยังหลงเหลืออยู่และยืนยันว่าเป็นเขา
ได้ถูกส่งกลับไปยังสหรัฐอเมริกาโดยรัฐบาลเวียดนาม
ระหว่างการทิ้งระเบิดของอเมริกา
ผมได้ถ่ายรูปที่น่าจดจำที่สุดของผม
ผมได้ถ่ายภาพเครื่องบินวุฒิสมาชิก John McCain
บินออกไปจากกรุงฮานอย
(หลังจากแอบมาเจรจาสงบศึก
เพราะชาวบ้านต่างลงคะแนนเสียง
ไม่ยอมเรื่องก่อศึกนอกบ้านแล้ว)
ผมรู้สึกภูมิใจกับภาพถ่ายดังกล่าว
และต้องการให้ภาพถ่ายนี้ได้ถ่ายทอด
ข้อความถึงความรักชาติ
กับการยืนหยัดต่อสู้กับศัตรูต่างชาติผู้รุกราน VU BA
1972
แนวรั้วป้องด้านหน้าของสงครามกองโจรเวียดนาม - กัมพูชา
ต่างวางขวากไม้ไผ่อาบยาพิษที่เหลาให้แหลมและรนไฟให้แข็งขึ้น
punji stakes ขวากไม้ไผ่ส่วนมากจะถูกวางซ่อนไว้ดักศัตรู
บ่อยครั้งที่ฝ่ายข้าศึกก้าวหล่นลงไปในขวากเหล่านี้
พวกมันทำงานแบบเหมือนกับดักหลุมพราง
ผลลัพธ์คือ อาการบาดเจ็บแต่ไม่ถึงตาย
เพราะฝ่ายข้าศึกที่ได้รับบาดเจ็บ
การรุกคืบหน้าหรือถอยจะชะลอตัวลง
เพราะต้องคอยดูแลรักษาผู้บาดเจ็บ
ทำให้กำลังพลลดลงไปจำนวนหนึ่ง
IMAGE: LE MINH TRUONG/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
วันที่ไม่ปรากฎ
เวียดกงรบกับศัตรูแบบประชิดตัวหันหน้าเข้าสู้กัน
ในที่ราบลุ่มแถวสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง
ภาพถ่ายที่หาดูได้ยากภาพนี้
หน่วยรบพิเศษเวียตนามใต้อยู่ด้านบน เวียตกงอยู่ด้านหน้า
และเวียตกงต่างขนาบศัตรูทั้งด้านซ้ายและขวา
นั้นหมายความว่า หน่วยรบพิเศษของเวียตนามกำลังจะถูกกวาดล้าง
IMAGE: HOANG MAI/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
กันยายน 1965
การใช้เป้าหมายเหนือศีรษะ
เพื่อฝึกยิงเครื่องบินของนักรบกองโจร
ขณะยิงเครื่องบินที่กำลังเร่งเครื่องบินใน Thanh Tri
แม้ว่าหน่วยรบนี้จะใช้ปืนไรเฟิลสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2
แต่นักรบกองโจรชาวเวียตนามพวกนี้
สามารถยิงเครื่องบินสหรัฐจนเสียหาย
หรือตกลงมาได้เป็นจำนวนหลายลำแล้ว
นักรบกองโจรหน่วยรบ # 6 ของคอมมูน Yen My
ได้รับชื่อว่า สุดยอดนักรบกองโจร "Excellent Militia"
เป็นเวลาถึง 3 ปีติดต่อกัน
หมายเหตุ
นักรบกองโจรพรรคคอมมิวนิสต์ไทย
บอกว่าใช้นิ้วโป้งหัวแม่มือเหยียดให้สุดแขน
แล้วให้เล็งตรงไปยังเฮลิคอปเตอร์/เครื่องบิน
ถ้ายังบังไม่มิดแสดงว่ายังพอยิงได้
แต่ถ้าบังมิดแล้วแสดงว่า
เครื่องมันไปไกล/อยู่ไกลมากแล้ว
IMAGE: MINH DAO/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
เราค้นพบวิธีการถ่ายภาพด้วยแฟลชโดยบังเอิญ
เพื่อฉายแสงสาดส่องไปยังนักรบและชาวบ้าน
ที่ต่างหลบพักอาศัยอยู่ในที่พักพิงและอุโมงค์หลบภัย
เราได้แกะดินปืนออกจากกระสุนปืนไรเฟิล
แล้วใส่ลงบนอุปกรณ์ขนาดเล็กที่ใช้มือถือได้
แล้วจุดดินปืนด้วยไม้ขีดไฟ
ผงดินปืนที่เผาไหม้ฟูขึ้นมา
ให้แสงสว่างตามที่เราต้องการ MAI NAM
1973
คนงานก่อสร้างกำลังหารือเกี่ยวกับการซ่อมแซมสะพาน Ham Rong
ที่ถูกสหรัฐทิ้งระเบิดกลางภาคเหนือของเวียดนาม
สะพานนี้เป็นเส้นทางเดียวในการข้ามแม่น้ำ
สำหรับรถบรรทุกและเครื่องจักรกลหนัก
สะพานนี้ถูกเวียดกงป้องกันอย่างหนาแน่น
และมีเครื่องบินสหรัฐหลายลำถูกยิงตกในบริเวณใกล้ ๆ สะพานนี้
ทีมค้นหานักบินอเมริกันที่ปฏิบัติภารกิจล้มเหลว
มักจะพบว่านักบินยังหลบตัวซ่อนอยู่แถวที่นั่น
IMAGE: UNKNOWN PHOTOGRAPHER/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
1966
นักรบกองโจรเดินไปตามเส้นทางโฮจิมินห์ในเทือกเขา Truong Son
ซึ่งคล้ายเป็นกระดูกสันหลังยาว 750 ไมล์บนเทือกเขาของเวียดนาม
ซึ่งทอดยาวไปตามชายแดนตะวันตกของประเทศ
เส้นทางโฮจิมินห์นี้มีอีกชื่อหนึ่งว่า สายTruong Son
หมายเหตุ
สหายนักรบพรรคคอมมิวนิสต์ไทยภาคใต้ในอดีต
ก็เดินทางไปมาตามแนวเทือกเขาบรรทัด
จากชุมพร สุราษฏร์ธานีไปจดชายแดนใต้
ที่เขตสะเดา สตูล นาทวี เบตง
ในช่วงปราบปรามหนักก็หลบหนีไปมา
อดีตโจรไข่หมูก เจิม เซ่งเอียด
ที่ชอบจับคนรวยไปเรียกค่าไถ่กับปล้นในบางครั้ง
ก็มักจะหลบหนีไปตามแนวเทือกเขาดังกล่าว
IMAGE: LE MINH TRUONG/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
ผมไม่ได้ถ่ายรูปเพื่อความสวยงาม
ผมไม่ได้คิดถึงเรื่องความงาม
บ้านที่ถูกเผาและพังทลาย
และศพต่าง ๆ ไม่มีอะไรสวยงามเลย
ข้ออ้างเรื่องความสวยงามถูกแทนที่
ด้วยจุดประสงค์หลัก คือ
การบันทึกเหตุการณ์สงคราม DUONG THANH PHONG
มีนาคม 1971
นักรบกองโจรชาวลาว ใช้ช้างลำเลียงเสบียงและบางส่วนเดินเท้า
ไปร่วมรบกับกองทัพปลดแอกประชาชนเวียตนาม
ใกล้กับทางหลวงหมายเลข 9 ในลาวตอนใต้
ในขณะที่เวียตนามใต้พยายามที่จะขัดขวาง/ทำลายเส้นทางดังกล่าว
ยุทธการ Lam Son 719 มีเป้าหมายขึ้นมาเพื่อทดสอบสมรรถนะของ
กองทัพเวียตนามใต้ที่ได้รับการสนับสนุนจากสหรัฐฯ แต่ก็พ่ายแพ้ลง
เพราะภาพหายนะของกองทัพเวียตนามใต้ ที่วิ่งหนีด้วยความกลัวตาย
IMAGE: DOAN CONG TINH/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
15 กันยายน 1970
นักรบกองโจรเขมร Danh Son Huol
เหยื่อของการทิ้งระเบิดจากอเมริกา
ถูกนำตัวไปยังห้องผ่าตัดชั่วคราว
ในป่าชายเลนที่คาบสมุทร Ca Mau
เป็นสถานการณ์ทางการแพทย์ที่เกิดขึ้นจริง
ไม่ใช่การจัดฉากถ่ายภาพเพื่อการโฆษณาชวนเชื่อ
ช่างภาพได้ถ่ายภาพนี้โดยไม่ได้ตั้งใจ
และไม่เคยตีพิมพ์เผยแพร่ที่ไหนมาก่อน
IMAGE: VO ANH KHANH/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
เรามีชีวิตชีวาขึ้น(ชื่นสุข)ในช่วงสงคราม
เราทำงานในเส้นแบ่งเขตระหว่างชีวิตและความตาย
NGUYEN DINH UU
1972
นักรบกองโจรจากกองทัพปลดแอกประชาชนเวียตนาม
กำลังสู้รบกับฝ่ายเวียดนามใต้
รุกคืบหน้าผ่านบริเวณที่ราบ
ใกล้ทางหลวงหมายเลข 9 ทางตอนใต้ของลาว
ระหว่างยุทธการ Lam Son 719
ซึ่งเป็นความพยายามของฝ่ายเวียตนามใต้ที่ล้มเหลว
ในที่สุดไม่สามารถทำลายการเคลื่อนไหว
ของนักรบกองโจรที่ฝ่าผ่านเส้นทางโฮจิมินห์ได้
IMAGE: NGUYEN DINH UU/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
30 เมษายน 1975
รองเท้าทหารฝ่ายใต้ถูกทิ้งกลายเป็นกองขยะ
บนท้องถนนในเขตชานเมืองของไซ่ง่อน
ทหารฝ่ายเวียตนามใต้ต่างถอดเครื่องแบบทิ้ง
เพื่อปกปิดสถานะการเป็นทหารของพวกเขา
“ ผมจะไม่มีวันลืมภาพรองเท้าเหล่านี้
และเสียงดังกระหึ่มของเครื่องยนต์
ขณะที่เราขับรถเข้าไป
ทศวรรษแห่งสงครามสิ้นสุดลง
และในที่สุดเราก็มีสันติภาพ "
IMAGE: DUONG THANH PHONG/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
ผู้รอดชีวิตต่างถูกเรียกว่าพยานแห่งประวัติศาสตร์
ผมไม่รู้ว่าตัวเราเองเป็นพยานด้วยหรือไม่
แต่รูปถ่ายของเราเป็นพยานอย่างแน่นอน
เพราะมันด้วยเลือดเนื้อและชีวิต (และน้ำตา) DOAN CONG TINH
พฤษภาคม 1975
ผู้สูงวัยจากภาคเหนือและภาคใต้โอบกอดกัน
หลังจากที่เวียดนามเหนือและเวียตนามใต้
ได้รวมชาติเข้าด้วยกันและไม่ถูกต่างชาติยึดครอง
IMAGE: VO ANH KHANH/ANOTHER VIETNAM/NATIONAL GEOGRAPHIC BOOKS
ที่มา
https://pantip.com/topic/36326991 / ravio
