ไปเจอมาในเฟส ผมว่าน่าสนใจดีครับ ผมชอบนะที่ผู้คนตื่นตัวเรื่องเกี่ยวกับอาชญากรรม
แต่อยากให้คิดกันยาวๆมากกว่าแค่บอกว่า "ประหารมันซะ"ลองอ่านกันดูครับ

หมอมีเรื่องชีวิตของเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่อยากเอามาเล่าให้ฟังค่ะ

อ๊อด เป็นวัยรุ่นชายอายุ 16 ปี

ยายเล่าว่า แม่ของอ๊อดเป็นเด็กวัยรุ่นที่ตั้งครรภ์ไม่พร้อม ตอนแรกแม่ของอ๊อดและยายตัดสินใจยุติการตั้งครรภ์ เพราะพ่อของอ๊อดก็ทิ้งไป และยายมีฐานะยากจน ไม่มีใครจะเลี้ยงดูได้ ไปปรึกษาหมอ หมอไม่ให้ยุติการตั้งครรภ์บอกว่ามันจะมีบาปติดตัว แม่จึงตั้งครรภ์ไปจนคลอด

ต่อมาแม่มีสามีใหม่ พ่อเลี้ยงของอ๊อดเป็นคนอารมณ์รุนแรง ทำร้ายร่างกายอ๊อดอยู่เป็นประจำ แม่กลัวสามีทำร้ายจึงไม่ได้ปกป้องลูก อ๊อดถูกทำทารุณจนชาวบ้านแจ้งตำรวจ อ๊อดจึงถูกส่งไปอยู่ที่สถานสงเคราะห์เด็กตั้งแต่อายุ 3 ปี ยายเล่าว่า เวลาไปเยี่ยม มักจะเห็นอ๊อดเกาะเตียงเอาศีรษะโขกเตียงเป็นประจำ

ต่อมามีคนมารับอ๊อดไปอยู่เป็นลูกบุญธรรมแต่อ๊อดก็ถูกลวนลามโดยพ่อบุญธรรม จึงต้องย้ายไปอยู่กับครอบครัวสงเคราะห์อีกบ้านหนึ่ง

อ๊อดมีปัญหา ซน อยู่ไม่นิ่ง ฉุนเฉียวง่าย เคยถูกพาไปพบแพทย์วินิจฉัยว่าเป็นสมาธิสั้น แพทย์ให้ยามาทาน แต่พอเอายาไปทานที่โรงเรียนก็โดนเพื่อนล้อว่าเป็น "ไอ้โรคจิต"
ครูบอกว่าจะกินยาไปทำไมไม่ได้บ้า อ๊อดเลิกกินยาและไม่ยอมมาติดตามการรักษา

เวลาอ๊อดทำการบ้านไม่ได้ พ่อบุญธรรมใช้วิธีตี บางครั้งตบศีรษะ เตะ ดุด่า อ๊อดต่อต้าน และมีอารมณ์ก้าวร้าวรุนแรงขึ้น

อ๊อดเรียนไม่ดี อ่านหนังสือไม่ค่อยได้ ไม่ทำงานส่ง สุดท้ายถูกโรงเรียนไล่ออก จากการมีปัญหาชกต่อยกับเพื่อนและสูบบุหรี่
"เธอมันเหลือขอกว่าที่โรงเรียนเราจะรับไหว" คำพูดสุดท้ายของครูที่อ๊อดจำได้

อ๊อดได้กลับมาอยู่กับยายตอนอายุ 14 แต่ก็ไม่สนิทใจเพราะไม่เคยได้เลี้ยงดูกัน "เหมือนอยู่กับคนแปลกหน้า ยายน่าเบื่อ ด่าทั้งวัน ชอบพูดกับผมว่า รู้งี้ให้แม่มันเอาออกไปก็ดีแล้ว" ส่วนใหญ่อ๊อดเลยใช้เวลาไปกับการเล่นเกมส์ ไปเข้าแก๊งค์กับเพื่อนตอนเย็น

"ผมชอบเวลาอยู่กับเพื่อน มันรู้สึกดี ตัวผมมีความสำคัญกับเพื่อน มันถูกใครเล่นงานก็มาหาผม ผมก็ไปช่วยมัน"

อ๊อดเคยถูกดักทำร้ายโดนมีดฟันที่กลางหลัง ไปแจ้งความ คนร้ายถูกจับได้แต่ไม่เป็นผล จนสุดท้ายอ๊อดและเพื่อนดักใช้มีดฟันคู่อริเพื่อแก้แค้นจนเสียชีวิต

อ๊อดอาจไม่ได้เป็นตัวแทนเรื่องราวของเยาวชนที่กระทำผิดทุกคน

แต่หมอเอาเรื่องนี้มาเล่าเพราะแค่อยากบอกว่า

บางที "อาชญากร" เหล่านี้...

ก็ "มีที่มา"

เราจึงควรตั้งคำถามให้มากกว่า
"ประหารมันได้มั้ย?"

แต่เราควรมีคำถาม ว่าอะไรที่ทำให้เด็กๆที่เคยมีแววตาไร้เดียงสา กลับกลายเป็นแววตาแห่ง "อาชญากร"

อะไรที่ทำให้เด็กคนหนึ่งเติบโตมาแบบขาดความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ขาดความเห็นใจในความสูญเสียของชีวิตอื่น...

เค้าไม่เข้าใจความหมายของความเห็นอกเห็นใจ... เป็นไปได้มั้ยว่าเพราะไม่เคยได้รับ?

อะไรที่ก็อาจมีส่วน "ร่วมลงมือฆ่า"

พ่อแม่ที่ไม่ได้ตั้งใจเลี้ยงลูก?
ความยากจน?
การเลี้ยงดูที่ทำให้เด็กขาดรัก?
ความรุนแรงในบ้าน?
ครูที่ไม่เข้าใจที่มาของปัญหาเด็ก?
โรงเรียนที่เน้นวิชาการแต่ไม่เน้นทักษะการใช้ชีวิต?
การแก้ปัญหาของโรงเรียนที่แค่ไล่ออกไปให้พ้นตัว?
การล้อ แกล้ง รังแก ในหมู่เพื่อน?
โรคสมาธิสั้น โรคที่ฉันก็ไม่ได้อยากเป็น?
สื่อ เกมส์ ที่มีความรุนแรง?
สังคมที่อาวุธช่างหาง่าย?
กระบวนการยุติธรรมที่ล้มเหลว?
ไปจนถึงการปฏิเสธการยุติการตั้งครรภ์ให้กับคนที่ไม่พร้อมมีลูก?

เพราะถ้าเราไม่ตั้งคำถาม...
เราก็จะไม่เกิดการเปลี่ยนแปลง

และเราก็อาจเป็นส่วนหนึ่งของการร่วมผลิต

"อาชญากรตัวน้อย" ให้เพิ่มเข้ามาในสังคม

เพื่อให้สังคมถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า...

ว่า "เราจะประหารมันได้มั้ย?"

‪#‎หมอโอ๋เพจเลี้ยงลูกนอกบ้าน‬
ผู้เข้าใจความสูญเสียและไม่ได้ต่อต้านโทษประหาร แต่อยากให้เรามองอะไรที่มากไปกว่าการแก้แค่ปลายเหตุ

เครดิต เพจ เลี้ยงลูกนอกบ้าน

ง่ายๆ พวกที่ไม่พร้อมแล้วสังคมเปนแบบที่อ๊อดเปน ทำแท้งซะ บาปไม่มีจริงหรอก

มันเป็นวาระแห่งชาติได้แล้วเรื่องนี้ ไม่ใช่กระแสไปวันๆ เคยมีไหมนายกท่านไหน

ชูโรงนโยบายเรื่องความปลอดภัยของคนในประเทศ ขจัดอาชญากรรม ปราบโจร
ผู้ร้ายอย่างจริงจัง ลดคดีทางเพศ มีสักคนไหมที่คิดจะทำ

ปล.ถึงจะปลายเหตุก็ต้องแก้ เพราะดูต้นเหตุแล้วคงต้อง จำกัดการมีบุตรครอบครัว

ใครจะมีเยอะต้องมีความพร้อม ใครไม่พร้อมให้คนเดียวพอ

ปัญหาด้านสภาพแวดล้อมก็ส่วนนึง

ความผิดก็ส่วนนึง

แยกมันออกจากกันครับ กฏหมายมีไว้เพื่ออะไร

ถ้ามีให้เพื่อกลับตัวกลับใจก็ว่าไปตามนั้น ถ้ามีไว้เพื่อลงโทษก็ว่าไปตามนั้น

ส่วนตัวเห็นด้วยกับโทษประหารครับ ไม่ได้ซาดิส แต่การไปทำร้ายใครจนถึงแก่ความตาย หรือข่มขืนจงต้องตายทั้งเป็น หรือทิ้งให้ผู้ที่อยู่ข้าง ๆ เค้าต้องเสียใจและตายทั้งเป็นเหมือนกัน มันคนนั้นก็ควรตาย ๆ ไปครับ

มันก้จิงนะ สังคมหล่อหลอมให้เป็นแบบนี้ขึ้นมา

การประหารเป็นการทำที่ปลายเหตุ ตอนทำมันไม่คิดหรอกว่าเกิดไรขึ้น โทษแรงไปเท่านั้น

ที่หมอพูดมาก็ถูกนะ
แล้วหมอจะเสนอวิธไหนในการแก้ปัญหาข่มขืนละ

ใช้กุงแกล๊อคเลยงับเพ่


รับรอง....

อะไรที่เกิดแล้วมันก็ต้องจัดการที่ปลายเหตุนั่นแหละ... แล้วไอที่ยังไม่เกิดก็ค่อยไปว่ากัน...

"เริ่มที่ตัวเราและครอบครัวเราก่อนเลย ไม่เป็นส่วนหนึ่งที่บ่มเพาะความรุนแรง
และช่วยลุกขึ้นมาสะท้อนและแก้ปัญหาความรุนแรงในสังคมถ้ามีโอกาส"

มีคนถามแบบนี้ แล้วหมอตอบไว้แบบนี้อ่ะ

โดยส่วนตัวของผมนะ
ผมว่ามันก็ต้องช่วยเฝ้าระวังกันทั้งสังคมแหละครับ เช่นถ้าเห็นครอบครัวไหนที่มีแนวโน้มจะเลี้ยงลูกแบบนี้

เราก็แจ้งสังคมสงเคราะห์ให้ช่วยเหลือทันที ก็เป็นการป้องกันได้ทางหนึ่ง

ถ้าสังคมสงเคราะห์แก้ไม่ได้ มันคือปัญหาในกระบวนการของสังคมสงเคราะห์ ก็ต้องไปแก้ตรงนี้อีก

เข้าใจครับว่าปัญหามันเยอะ มันเป็นงูกินหาง แต่ถ้าไม่เริ่มแก้ก็อยู่กันไปแบบนี้แหละ

อยากให้มี ศาลไคฟง เดี๋ยวนี้เลย

เฉพาะเรื่องนี้นะ แก้ที่ปลายเหตุ(กฎหมายลงโทษผู้กระทำผิด-คุ้มครองผู้เสียหาย)ก่อนเหอะแล้วค่อยไปแก้ที่ต้นเหตุ(ปัญหาสภาพแวดล้อม)อะ

หวัดดีฮับ โล้นบายดีป่ะฮับ เสด่ย

ไข่หามเปื่อยๆงับเพ่ นั่งฝีโน่ นานไปหน่อยงับเพ่ สะเด้ย เฮ๊ยไม่ใช่โล้น

จากปัญหาใน บ้าน

ลุกลามจนเป็นปัญหาสังคม

หมอพูดง่ายแต่ทำยากอ่ะ
ป.ล.แล้วถ้าหมายถึงตอนนี้ หมอจะจัดการกับฆาตรกร4คนที่เป็นประเด็นอยู่ตอนนี้ยังไงอ่ะคับ มีใครถามหมอมั๊ย

"อันนี้หมอไม่ได้เขียนหรือไม่เห็นด้วยกับผลที่ต้องได้รับเมื่อกระทำผิดค่ะ
เขียนแค่เราควรมองให้มากกว่าแค่การจัดการที่ปลายเหตุ"

หมอมาอีกคนแล้วหรอ

ไอ้วิธีที่หมอว่าน่ะ ไม่ใช่เค้าไม่ทำกัน เค้าทำกันมาชาติกว่าละ
แต่หมอฉุกใจคิดได้มั้ยว่าทำไมทุกวันนี้ยังคงมีฆาตรกรแบบนี้อยู่
คนเราเหมือนกันทุกคนมั้ย บัวมี4เหล่าแบบเค้าว่าจริงมั้ย
กฎหมายมีเพื่อรองรับคนที่ช่วยเหลือไม่ได้แล้วมาก่ออาชญากรรมไง
ทีนี้พอกฎหมายมันมีปัญหาเช่นเอาแต่ลดโทษคดีร้ายแรง
คนตั้งคำถาม อยากให้แก้ไม่ได้หรอ

คือถ้าพูดทำนองว่าเรามาช่วยกันเถอะ ทำสังคมให้ดีขึ้นอย่างเดียวไม่ว่าหรอก
แต่แบบมาโลกสวยมากเกินไป บอกเรื่องของกฎหมายมันคือปลายเหตุอย่างเดียวก็ไม่ไหวนะ

ก็ถ้ากฎหมายมันยังอ่อนด้อยแบบนี้ ต่อให้ไม่มีปม มันก็ข่มขืนชิวๆ จ่ายเงินให้เหยื่อ พ่อใหญ่ก็จบละ

ก็ทำได้แต่แก้ไขที่ปลายเหตุนั่นแหละ
ถ้าอยากแก้ไขที่ต้นเหตุ ก็คือ
ต้องแก้ไขพฤติกรรม นิสัย ทุกคนในครอบครัว
ในโรงเรียน ในสังคม
คิดว่าเป็นไปได้ไหมล่ะ กับการเปลี่ยนคนหลายๆ คน
แค่เปลี่ยนคนๆ นึงยังแทบไปไม่ได้เลย
ผมยังยืนยัน ปัญหาไม่มีวันหมด ประเทศไทยหมด
ทางเยียวยาแล้ว

รอท่านนี่แหละมาตอบ ไม่กล้ายกโพสต์เก่ามาเอง

มี ก็ไปอยู่นอกประเทศแล้วไง

เรื่องสังคมรอบข้างก็ส่วนนึง ก็พยายามช่วยกัน แต่เรื่องทำผิด ฆ่าคนไปแล้ว มันก็ส่วนนึง

และโตมาจนมันแก้ไม่ได้แล้ว ก็ต้องประหารไป ไม่ใช่ว่าลองให้มันกลับใจโดยลงมือฆ่าคนดีๆ ไปแล้วหลายคน

หมอพูดไม่ผิด
แต่แนวคิดนี้สังคมรับรู้มานานแล้ว
แต่มันทำไม่ได้มันมีปลายปัจจัย
ซึ่งผมมองว่าอะไรที่มันทำได้ในทฤษฎี
แต่ในทางปฏิบัติมันเคยทำแล้วทำไม่ได้
ก็ให้ถือว่าวิธีนั้นมันทำไม่ได้

เราก็ต้องวางวิธีนั้นไว้ข้างๆก่อน
จนกว่าในอนาคตเราจะพบทางที่เราทำมันได้

ดังนั้นในตอนนี้เราต้องมาดุว่าเราทำอะไรได้บ้าง
เราก็ทำมันก่อน ทำมันให้ดี ไม่แน่
สิ่งที่เราทำได้และเเริ่มทำในตอนนี้
อาจส่งผลให้มันเปิดทางให้เราทำไอ้สิ่งที่เราวางไว้
ให้มันมีทางให้ทำง่ายขึ้นก็ได้

ถ้าปัจจุบันนี้ผมว่าที่ทำได้ก่อนเลยคือ
คดีรุนแรงแบบฆ่าผัวข่มขืนเมียถีบลงเหว
หรือข่มขืนฆ่าเนี่ย เมื่อหลักฐานมัดตัวให้โทษประหารได้เลย

ถ้ากลัวจะจับแพะก็ทิ้งช่วงให้ทีมสืบสวนทำงานสักหกเดือน
หาหลักฐานเพิ่มเติม ถ้ามัดตัวไม่ได้ก็ว่าตามพยานหลักฐาน
ถ้ามัดตัวได้เเล้ว ก็ส่งให้ศาลดำเนิลการลดมารสังคม

อย่าลืมว่าแม้เราจะมีกฎหมายที่อิงมนุษยธรรมอิงประชาคมโลก
หรือวลีที่ว่าปล่อยผู้กระทำผิดสิบคนดีกว่าจับคนบริสุทธิ์หนึ่งคน
แต่สังคมต้องการความสงบสุข ถ้ารัฐให้ไม่ได้ วันใดคนบริสุทธิ์
อาจเลือกจับปืนขึ้นมาป้องกันตนเองและคนที่รัก วันนั้นจะยุ่งกว่านี้

ถูกทารุณตอนเด็ก ก็ไม่ได้หมายความว่า ไปฆ่าใครก็ได้ งั้นก็ให้อ๊อดไปอยู่บ้านหมอก็แล้วกัน จะได้ดูแลใกล้ชิด

มันไม่มีทางหรอกครับ ถ้าไม่มีคนโยนเชือกลงไป
ต่อให้สังคมรอบข้างทุเรศแค่ไหน ถ้ามีตัวอย่างดีๆให้เค้าเห็นแม้นิดเดียว ถ้าเขาเห็นว่ามันดี ก็จะไปทางนั้นเองหละครับ
ก็เหมือนเด็กคนนึง พ่อแม่อยู่ในพื้นที่ที่อาชญากรเยอะ แต่พ่อแม่เขาเลือกที่จะทำอาชีพสุจริต ถ้าลูกเห็นมันก็จะทำตาม
แต่ถ้าพ่อแม่เลือกที่จะค้ายา ลูกมันก็ทำตามนั้นหละ
เค้าบอกว่า เด็กเกิดมาเหมือนผ้าขาวทุกคน อยู่ที่ว่าใครจะไปป้ายสี

มันไม่มีทางหรอกครับ ถ้าไม่มีคนโยนเชือกลงไป
ต่อให้สังคมรอบข้างทุเรศแค่ไหน ถ้ามีตัวอย่างดีๆให้เค้าเห็นแม้นิดเดียว ถ้าเขาเห็นว่ามันดี ก็จะไปทางนั้นเองหละครับ
ก็เหมือนเด็กคนนึง พ่อแม่อยู่ในพื้นที่ที่อาชญากรเยอะ แต่พ่อแม่เขาเลือกที่จะทำอาชีพสุจริต ถ้าลูกเห็นมันก็จะทำตาม
แต่ถ้าพ่อแม่เลือกที่จะค้ายา ลูกมันก็ทำตามนั้นหละ
เค้าบอกว่า เด็กเกิดมาเหมือนผ้าขาวทุกคน อยู่ที่ว่าใครจะไปป้ายสี

"หมอไม่ให้ยุติการตั้งครรภ์บอกว่ามันจะมีบาปติดตัว"

พ่อคุณหนูผู้เกิดมาพร้อมสติปัญญาที่แยกแยะผิดชอบได้ตั้งแต่เกิด.....

ตาม่อนตอบมีสาระก็เป็นด้วยเหรอ
ปกติเห็นตอบออกทะเลตลอด

เห็นงี้จริงๆมีสาระและหล่อมาก