[RE: ผลแห่งปรัชญา!เผยผีผ่านบอล"45ครั้ง"ปั้นมาต้ายิงฝังนักบุญ]
Vyse พิมพ์ว่า:
Famelaini พิมพ์ว่า:
aunmanutd พิมพ์ว่า:
Famelaini พิมพ์ว่า:
izonteen พิมพ์ว่า:
ผ่านบอลน้อยครั้งเป็นประตู ผมว่ามันสุดยอดกว่านะ 1 - 2 - 3 ตุง!!!
นั่นแหละ แมนยูในเต็ด ...ที่เคยเป็น
มันก็มีให้เห็นอยู่ครับ ใช่ว่าไม่มี พวกcounter attack
ผมเห็นวิ่งตีคู่กันไปสองสามจังหวะ สุดท้ายเสียบอลที่รูนนีย์ตลอด
แต่การผ่านบอล45ครั้ง มันใช้ตอนเซ็ทเกม ตอนคู่แข่งลงไปแพ็คเกมแล้ว
Possession footballมันต่างจากTikiTaka แค่ให้บอลแล้วไม่วิ่ง
ฟานฮาลเคยให้เหตุผลว่า เขาไม่อยากให้นักเตะใช้พลังงานโดยไม่จำเป็น
เพราะเหตุนี้ไงถึงเจาะไม่เข้า มัวแต่ครอง คู่แข่งลงมาอุด จบ พื้นที่ไม่มี เกมส์รุกสร้างสรรค์ไม่ได้ ครองบอลอ่ะดีแล้วแต่ช่วยเพิ่มสปีดในการโจมตีนิสนึง สาดเอ้ยยย
ผมว่าวรรคแรกผมก็เขียนให้เข้าใจง่ายๆแล้วนะ
ผมว่าทีมเรามีวิธีทำเกมรุกหลากหลายอยู่นะ
1.หาช่อง เจาะตรงกลาง
2.แบ็ควิ่งเติม แล้วครอสจากด้านข้าง
Spoil
ประตูขึ้นนำจากนัดที่แพ้ให้สวอนซี ก็มาจากการเติมเกมของชอว์ เขาทำได้เหมือนที่เอฟร่าเคยทำ แต่ที่เมื่อวานเกมมันตันเพราะไม่มีชอว์ โรโฮไม่เติม
3.สวนกลับเร็ว เมื่อมีโอกาส
4.โยนให้ฟู
แต่เมื่อวาน ไม่มีชอว์ ดาร์เมี่ยนไม่เติม
ไม่มีฟู มันก็เลยเหลือแค่1กับ3
แล่วที่ได้ผลดี ดันเป็น1ซะด้วยซิ ถ้าโต้กลับแล้วจบลง คงไม่ต้องมาพูดค่อนขอดแบบนี้กันหรอก
ปล.ผมก็ไม่ได้ชอบสไตล์posessionหรอกครับ
มันน่าเบื่อ แต่มันก็รัดกุมนะ ตอนบอลนำ แล้วคู่แข่งไม่ไล่ก็ถ่ายบอลถ่วงเวลาไปเรื่อยๆ แต่ถ้าคู่ไล่บอลเมื่อไหร่ก็ยิ่งเข้าทาง ช่องเปิดเพียบ
ส่วนสมัยเซอร์ ถ้านำแล้ว จะลงไปแพ็ค11คนในแดนตัวเอง
แล้วรอสวนกลับ ถ้ายังจำกันได้ กระทู้liveยุคเซอร์ เราบ่นเยี่ยวเหนียวกันทุกนัด เพราะเน้นอุดแล้วรอสวนนี่แหละ แต่มันดีนะ ใครๆก็ชอบ รับทั้งทีม รุกทั้งทีม ไม่ต้องเล่นสวยงาม แต่โคตรเร้าใจ
เห็นมั้ยครับ แค่คนละรูปแบบ แต่ผลลัพธ์ก็ไม่ต่างกัน
ปล.ยุคมอยส์ก็นำแล้วอุดนะ เห็นโดนล่อไปตั้งหลายลูกแหนะ
โควทมาบอกว่า ผมชอบคอมเมนท์ท่านมากๆ แทบทุกกระทู้เลย
ไม่ใช่เนื้อหานะ บางทีผมก็เห็นต่าง แต่ข้อมูลท่านแน่นจริง พูดจาเป็นเหตุเป็นผลด้วย ผมชอบอ่าน
ขอบคุณมากครับ แต่ถ้าไม่เห็นด้วยก็แย้งได้เลยครับ
บางทีความเป็นติ่ง มันอาจจะทำให้ผมมองไม่เห็นความจริงก็ได้ 55555
ปล.เอาจริงๆผมก็ไม่รู้ว่าผมเป็นติ่งรึป่าวนะ
ตอนมอยส์คุม แรกๆผมก็หนุนแบบนี้แหละ แต่หลังๆผมก็เริ่มไล่เหมือนกันนะ
มอยส์กับฟานฮาล ต่างกันอยู่อย่างนึง
มอยส์ เวลาทำทีมแย่ มันหาเหตุผลมาแก้ต่างให้ไม่ได้
แต่ฟานฮาล คือ เรารู้ไง ว่าเขาต้องการอะไร และหวังให้ผลมันออกมาแบบไหน
ผมมักยกตัวอย่าง กรณีที่มอยส์โยนใส่ฟูแล่ม80กว่าครั้งในหนึงนัด (โดยที่ในสนามไม่มีเฟลไลนี่ตลอด90นาที) คือ ต่อให้ผมเป็นติ่งมอยส์แค่ไหน ผมก็ไม่รู้จะหาอะไรมาแก้ต่างให้
แต่กับฟานฮาล มันชัดเจนอยู่แล้วครับ
ว่ามันเป็นปรัชญา เป็นแผนการเล่นที่ใช้มาตั้งแต่ยุค Ajax,AZ,Barcaนู้นเลย
มันเหมือนทฤษฏี ที่ทดลองแล้ว ได้ผล ผมเลยรู้สึกยอมรับ
เพียงแต่มันจะใช้ได้กับแมนยูรึป่าว ก็ต้องมาลุ้น
เวลาเหลือแค่1ปี ก็ขอให้ใช้1ปีนี้เป็นนี่แหละเป็นเดิมพัน