นักบอลถ้วย ค.
Status: โลกอันกว้างใหญ่ เรามันแค่ใคร

: 0 ใบ

: 0 ใบ
เข้าร่วม: 31 Aug 2007
ตอบ: 4087
ที่อยู่: ที่อยู่: ที่อยู่: ที่อยู่: ที่อยู่:
โพสเมื่อ: Fri Jul 31, 2015 22:41
[RE: แด่สิงห์...และความเลวร้ายของสังคม]
ผู้ที่วิสัยเป็นศิลปินย่อมมีความรู้สึกเร่าร้อนรุนแรง เพราะงานศิลปะที่แท้ล้วนเป็นแรงระเบิดของอารมณ์ทั้งนั้น
ชีวิตศิลปินจึงต้องเสี่ยงต่อการรักษาสมดุลของจิตใจ ซึ่งเป็นด้านที่แฟนเพลงน้อยคนนักจะได้รู้เห็น
ผมไม่ใช่ศิลปิน แต่สัมผัสความรู้สึกของศิลปินได้มาก ผมเข้าใจจิตใจอันมีฤทธิ์มีพลัง บางครั้งมีพลังถึงขนาดที่กดเอาไว้ไม่อยู่
คนที่ชอบชีวิตแบบเรื่อยๆ มาเรียงๆ จะเอาชีวิตและปรัชญาของตัวเองไปเทียบกับศิลปินไม่ได้
ผมเชื่อว่าน้องสิงห์เขาต้องรับผิดชอบต่ออารมณ์ตัวเองมานานปี เขาอาจจะเหนื่อย เขาอาจจะอยากหยุดพัก
แต่อารมณ์ศิลปินมันก็ราวกับลูกข่างที่ไม่มีวันหยุดหมุน สิงห์จึงต้องหาทางที่จะได้พักผ่อนแบบของเขาเอง
จักรภพ เพ็ญแข
แก้ไขล่าสุดโดย hutoew เมื่อ Fri Jul 31, 2015 22:42, ทั้งหมด 1 ครั้ง